Paranazal sinüs anatomik varyasyonları ve mukozal değişimlerin DVT ile değerlendirilmesi

Abstract

Paranazal sinüsler bölgesindeki anatomik varyasyonlar sinüslerin drenajını bozarak enfeksiyona neden olabilmektedir. Ayrıca implant uygulamalarında ve endoskopik sinüs cerrahi işlemlerin başarısında sinüsler ve anatomik varyasyonları tespit etmek önemlidir. Bu nedenle cerrahi uygulama öncesi bu bölgeler uygun görüntüleme yöntemleri ile değerlendirilmelidir. Bilgisayarlı tomografi (BT), paranazal sinüs hastalıklarının ve anatomik varyasyonlarının değerlendirilmesi ile inflamatuar hastalıkların tanı ve tedavisinde sıklıkla kullanılır. Dental tomografi (DVT)' nin radyasyon dozu, BT'den oldukça düşüktür. Bu nedenle paranazal sinüs ve varyasyonlarını incelemek için DVT tercih edilebilir. Bu tez çalışmasında 500 hastaya ait (255 erkek, 245 kadın) DVT görüntüsü incelendi. Orta meatus bölgesine komşu maksiller sinüste mukozal hastalıklara sebep olabileceğini düşündüğümüz anatomik varyasyonlar ve maksiller sinüs anatomik varyasyonları ve patolojileri sıklığı ve anatomik oluşumlar ile maksiller sinüs mukozal değişimleri ilişkisi değerlendirildi. Çalışmamıza göre en sık görülen anatomik varyasyon nazal septum deviasyonudur. Anatomik varyasyonlar ve maksiller sinüsteki mukozal kalınlaşma arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki yoktur. Çalışmamızda sağ maksiller sinüs hacminin ortalama değeri 12,47 cm3, sol maksiller sinüs hacminin ortalama değeri 11,85 cm3' idi. Çalışmamızda sinüs hacimleri ile sinüs patolojilerinin ilişkisi değerlendirildi. Maksiller sinüs patolojisi olan sinüste, maksiller sinüs hacminin düşük olduğu bulundu (p<0.05). Paranazal sinüslerde güvenli endoskopik sinüs cerrahisinin uygulanması ve diş hekimliği pratiğinde komplikasyonları önlemek amacı ile düşük doz radyasyon ile 3 boyutlu görüntüleme sağlayan DVT cihazlarının kullanılması yararlıdır.

Anatomic variations in paranasal sinuses can cause infection by disrupting the drainage of the sinuses. Also it is important to determine the sinuses and anatomical variations for the success of implant and endoscopic sinus surgery. Therefore, this area should be evaluated with appropriate imaging methods before presurgical applications. Computed tomography (CT) is often used for the assessment of anatomic variations and the diseases of the paranasal sinus and also the diagnosis and treatment of inflammatory diseases. DVT 's radiation dose is lower than CT. As a result, DVT may be preferred for examination of paranasal sinuses. In this study 500 patients' (255 male, 245 female) DVT images were analysed. The anatomic variations which can cause mucosal diseases in the maxillary sinus adjacent to the middle meatus area, the frequency of the maxillary sinus pathologies and variations, the relationship between anatomic structures and maxillary sinus mucosal changes were evaluated. According to our study the most common paranasal sinus variation is nasal septum deviation. There is no statistically significant correlation between anatomic variations and maxillary sinus mucosal thickening. The average values of the right and left maxillary sinuses' volumes are 12.47 cm3 and 11,85 cm3. In our study, the relationship between maxillary sinus volume and maxillary sinus pathology was evaluated. The volume was found to be lower in the maxillary sinus with sinus pathology (p < 0.05). It is beneficial to use DVT devices which provide low-dose radiation.and 3D imaging for application of safe endoscopic sinus surgery in the paranasal sinuses and avoid complications in dental practice.