Tıp Hukukunda taşıyıcı annelik

Abstract

Hızla gelişen üremeye yardımcı tedaviler ile hayatımıza giren taşıyıcı annelik başta hukuki olmak üzere, toplumsal, dini, etik ve ahlaki bakımdan birçok sorunu da beraberinde getirmiştir. Taşıyıcı annelik uygulamasıyla dünyaya gelen çocuğun birden çok ebeveyni olabilmekte ve bu durum konunun özel hukuk bakımından tekrar ele alınmasını gerektirmektedir. Bu çalışmanın amacı, taşıyıcı anneliği tıp hukuku bakımından incelemektir. Bu çalışmada literatürde yer alan taşıyıcı annelik ile ilgili kavramlar açıklanmış, taşıyıcı annelik ile ilgili mevzuatımızdaki güncel değişiklikler, özel hukuk ve ceza hukuku bakımından incelenmiş, doktrinde yer alan çözüm önerileri araştırılmış ve toplumsal bakımdan sorunlar ortaya konulmuştur.Çalışmanın kapsamı bakımından, yapay döllenmede kullanılmak üzere alınan üreme hücrelerinin ya da oluşturulan embriyoların karışması neticesinde meydana gelen taşıyıcı annelik konusuna ise yer verilmemiştir.

The surrogate motherhood that comes into our lives by rapidly developing assisted reproductive techniques has brought about legal, social, religious, ethical and moral problems. The child who is born by surrogate motherhood can have more than one parent and this situation requires re-consideration of the subject in private law. The aim of this study is to examine surrogacy in terms of medical law.In this study, concepts related to surrogacy in the literature have been explained, the current changes in Turkish legislation on surrogacy have been examined in terms of private and criminal law, solution proposed in the doctrine have been studied and social problems related to surrogacy have been discussed.In terms of the scope of the study, the subject of surrogate motherhood resulting from the accidental mixing of the reproductive cells or embryos formed for use in artificial insemination has not been examined.