Cumhuriyet Dönemi Türk romanında kamusal alan (1923-1950)

Abstract

Bu çalışmada Cumhuriyet Dönemi Türk romanı (1923-1950) kamusal alan kavramı üzerinden değerlendirilmektedir. Çalışma kapsamında Ankara, Dikmen Yıldızı, Sahnenin Dışındakiler, Anahtar, Sonsuz Panayır Kadıköyü'nün Romanı, Tatarcık, Yalnız Dönüyorum metinleri incelenmektedir. Birinci bölümde kamusal alan kavramının tarihsel gelişimine değinilmektedir. İkinci bölümde romanlarda öne çıkan kamusal alanların neler olduğu gösterilmektedir. Üçüncü bölümde kamusal alanın romanlarda nasıl sunulduğu ele alınmaktadır. Bu bağlamda üçüncü bölümde mevcut kamusallığın ele alınma biçimi, mahremiyetin konumlandırılma şekli, kamusallık söyleminin nasıl kurulduğu, kamusal alandaki aktörlerin kimler olduğu gösterilmektedir. Nihai olarak ise ele alınan romanlarda mevcut kamusallığın eksik ve sorunlu oluşunun aşılmaya çalışıldığı iddia edilmektedir.

In this study the Turkish Novel of Republican Period was elaborated in terms of the concept of the public sphere. The novels entitled Ankara, Dikmen Yıldızı, Sahnenin Dışındakiler, Anahtar, Sonsuz Panayır Kadıköyü'nün Romanı, Tatarcık, Yalnız Dönüyorum were examined within the scope of this study. First part of the thesis dealt with the historical development of the concept. In second part it was pointed out which realms of public sphere were come into prominence. In third part it was discussed the way the public sphere was presented in the novels. In this respect it was elucidated how the public life was dealt, how the privacy was formed, and the discourse of publicy was constructed and who the actors in public sphere were. Hereby it was asserted that in the novels we discussed the authors tried to overcome the publicy's situation which they assumed as lacking and problematical.