Süheyl ü Nev-Bahar`ın gramatikal dizini

Abstract

Eski Anadolu Türkçesi eserlerinden Süheyl ü Nev-bahar 14. yüzyılın varlığı bilinen en önemli çeviri eserlerindendir. Eser Hoca Mesud Bin Ahmed tarafından 1350 yılında Farsçadan Türkçeye çevrilmiştir. Bir aşk mesnevisi olan Süheyl ü Nev-bahar'ın ilk 1000 beyiti şairin yeğeni olan İzzeddin tarafından, geriye kalan beyitler ise Hoca Mesud Bin Ahmed tarafından Türkçeye çevrilmiştir. Eldeki çalışma Süheyl ü Nev-bahar'ın geniş bir gramatikal dizinini sunmaktadır. Bu çalışmada madde başlarının ek ve kök ayrıştırmalarının yanında anlamları ve kökenleri de verilmiştir. Çalışma, Cem Dilçin ve Semih Tezcan'ın yayınları esas alınarak hazırlanmıştır. Semih Tezcan yayınında önerilen maddeler bir kenarda bırıkalırsa Cem Dilçin'in yayımladığı eser üzerine herhangi bir anlam veya okuma önerisinde bulunulmamıştır.

Süheyl ü Nev-bahar is one of the translation books of fourteenth century which is written in Old Anatolian Turkish Language.It was translated from Persian to Turkish by Hodja Mesud Bin Ahmed in 1350. Having been a love masnavi, Süheyl ü Nev-bahar?s first 1000 verses was translated by İzzeddin who was the nephew of the poet and the rest was translated into Turkish by Hodja Mesud Bin Ahmed. This study presents a wide grammatical index of Süheyl ü Nev-bahar. In this study, the item appendixes and themes classifications are given as well as the meanings and roots.The study is primarily based on the studies of Cem Dilçin and Semih Tezcan. Leaving the adviced items from Semih Tezcan?s publication aside, we haven?t adviced on anything about meaning or reading about the publication of Cem Dilçin.