Sitogenetik olarak normal akut miyeloid lösemili hastalarda moleküler markerların(flt3 - Itd, flt3 - d835, cebpa, npm1) sıklığı ve prognoza etkisi

Abstract

Giriş ve amaç: Akut Myeloid Lösemi, onkogenik füzyon proteinlerinin olusumuna baglı ve kromozom translokasyonları ve inversiyonlarıyla birliktelik gösteren myeloid kök hücre malinitesidir. Kemik iliğinde blast sayısının %20?den fazla olması tanıyı koydurur. AML?li olgularda 100?den fazla genetik bozukluklar tanımlanmış olmakla birlikte, sıklıkla saptanan kromozomal bozukluklar t(8;21), t(15;17), inv(16), t(16;16)?dır. Bu kromozomal bozukluklar ve bunun varyantları yaklaşık olarak AML olgularının %40?ını oluştururlar. Tanımlanmış olan diğer kromozomal anomaliler ise olguların %10?undan azını kapsarlar. Geri kalan %50 olguda ise normal karyotip saptanmakta veya kromozomal anomali saptanamamaktadır. Sitogenetik normal AML?li olgularda en sık bilinen mutasyonlar FLT3-ITD, FLT3-D835, CEBPA ve NPM1?dir. FLT3 mutasyonları genellikle kötü prognostik özellik gösterirken, CEBPA ve NPM1 mutasyonlarının varlığı ise genellikle olumlu prognostik özellik gösterirler. Çalısmamızda yeni tanı almıs AML olgularında es zamanlı kantitatif polimeraz zincir reaksiyonu (RT-PZR) yöntemi ile FLT3-ITD, FLT3-D835, CEBPA ve NPM1 mutasyonları arastırıldı.Sonuçlar olguların klinik verileri ile ilisiklendirilerek, genetik degisikliklerin klinik ve prognostik önemlerinin saptanması amaçlandı.Materyal Metod: Dicle Üniversitesi Tıp fakültesi Hematoloji servisine başvuran ve yapılan tetkiklerde Akut Miyeloid Lösemi tanısı alan 55 hastadan, konvansiyonel sitogenetik ve karyotip analizi sonucu normal olgularda FLT3-ITD, FLT3-D835, CEBPA ve NPM1 PCR yöntemiyle (Roche-lightCycler) çalışıldı.Bulgular: Yaptığımız çalışmada; sitogenetik normal AML?li olgularda FLT3-ITD mutasyonu 7(%12,7) ,FLT3-D835 mutasyonu 1(%1.8), CEBPA mutasyonu 8(%14,5) ve NPM1 mutasyonu 11(%20) hastada mevcut idi. FLT3-ITD mutasyonu olan hastalarda 6 aylık sağkalım süresi ve 12 aylık sağkalım süresi açısından, diğer sitogenetik normal AML?li olgulara göre istatiksel olarak anlamlı ilişki mevcut idi.(p=0,004, p=0,040). FLT3-ITD mutasyonlu hastalarda daha kısa sağkalım süresi tespit edildi. İzole NPM1 mutasyonlu hastalarda sağkalım süresi açısından istatiksel olarak anlamlı ilişki mevcut değildi. (p=0,148 ,p=0,202). CEBPA mutasyonlu hastalarda sağkalım süresi açısından istatiksel olarak anlamlı ilişki mevcut değildi. (p=1,00). FLT3-ITD-/NPM1+ mutasyonlu hastalarda sağkalım süresi açısından istatiksel anlamlı ilişki mevcut idi.(p=0,0032, p=0,001) FLT3-ITD-/NPM1+ hastalarda daha iyi sağkalım süresi tespit edildi. FLT3-ITD-/NPM1+ hastalarda komplet remisyon oranları açısından anlamlı ilişki mevcut değildi. (p=0,190)Sonuç: yaptığımız çalışma sonucu; FLT3-ITD, FLT3-D835, CEBPA, NPM1 sitogenetik normal AML tanılı hastalarda bağımsız prognostik faktörler olduklarını gördük. Hastalık tanısı konduktan sonra bu markerların rutin olarak çalışılmasının prognoz açısından bize fikir vereceği ve tedavi yaklaşımımızda etkin olacağı görüşündeyiz

Introduction: AML (Acute myeloid leukemia) is a myeloid stemcell malignancy which is characterized by production of oncogenic fusion proteins and associated with translocations and inversions in chromosomes. The certain diagnosis is made up on the blast cells in bone marrow which is supposed to be more than %20. There has been defined more than 100 genetic defects in AML that some are more commonly known such t(8,21) , t(15,17), inv(16), t(16,16) . These chromosomal defects and their variants are observed in %40 of AML, the other definable chromosomal translocational defects and variants count of %10 in all AML cases. The remaining half of AML cases consist of normal karyotype without any chromosomal abnormalities. The most common known mutations in AML patients with normal karyotype are FLT1-ITD, FLT3-D835, CEBPA and NPM1. The mutation in FLT3 translocation is associated with worse prognosis, whereas CEBPA and NPM1 mutations are rather associated with better outcome. In our study, we aimed to find out the effectiveness of these mutations on survey and clinical outcomes.Methods: In this study, 55 patients with newly diagnosed AML were selected that all those from the Haematology Clinic of Dicle University Faculty of Medicine. In those with both conventional cytogenetic profile and cytogenetic normal profile were driven for the mutations, FLT 3-ITD, FLT3-D835, CEBPA, NPM1 by PCR. Results: In our study, in AML patients with cytogenetic normal profile, we observed that 7(%12.7), 1(%1.8) , 8(%14,5) , 11(%20) of AML cases were positive for the mutations of FLT3-ITD, FLT3-D835, CEBPA, NPM1. AML patients with positive FLT3-ITD were shown to be associated with worse outcome than the cases with other genetic abnormaities in the mean time of 6 months and 12 months (p=0,004 , p=0,040). In AML patients with NPM1 and CEBPA mutations, no statistically difference in survey were detected (p=0,148, p=0,202 / p=1,00). Those with FLT3-ITD(-)/NPM1(+) mutations were shown to be associated with statistically significant better survey than the others (p=0,0032, p=0,001) and no statistically significant association between complete remission and those with these mutations were found (p=0,190).Summary : According to the results in our study, we observed that FLT3-ITD, FLT3-D835,CEBPA and NPM1 mutations were independent prognostic factors in AML patients with cytogenetic normal. We are recommending to study these mutations with onset of AML diagnosis in order to get a better approach in therapeutic management and prognosis.