Muhalefetin bastırılması açısından İstiklal Mahkemeleri

Abstract

Yakın tarihimizin en tartışmalı konularından biri olan İstiklal Mahkemeleri Kurtuluş Savaşı sırasında aşırı bir şekilde artan asker kaçaklarını önleyerek cepheyi desteklemek ve cephe gerisinde kamu düzenini ve güvenliğini sağlamak amacıyla kuruldular. Milli Mücadele'nin sona ermesinden sonra Mustafa Kemal ile yakın arkadaşları arasında siyasi ihtilaflar ortaya şıktı. Cumhuriyet'in kurulmasından sonra iyice artan bu ihtilaflar Türkiye'nin ilk muhalefet partisi olan Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası'nın kurulmasına sebebiyet verdi. Hükümetin uyguladığı politikalara karşı gerek basından gerekse muhalefet partisi ve diğer muhalif kesimlerden ağır eleştiriler gelmeye başladı. Şeyh Said isyanını fırsat bilen Hükümet İstiklal Mahkemeleri'ni yeniden kurarak tüm muhalefeti susturma aracı olarak kullandı. Takrir-i Sükûn Kanunu'yla birlikte kurulan Ankara ve Şark İstiklal Mahkemeleri iki yıllık bir süre içinde çalışarak siyasal muhalefeti, muhalif basını, İslami ve etnik muhalefeti tasfiye etti. Böylece uzun yıllar sürecek olan Tek Parti yönetimi kurulmuş oldu.

İndependence Tribunals (İstiklal Mahkemeleri) which is one of the most disputatious subjects of history of Turkish Republic were founded to support and strengthen the front-line by preventing deserters and to maintenance public order and public security at time of The Turkish War of İndependence. At the end of National Fight, political conflicts emerged between Mustafa Kemal and his companions. After establishment ofThe Turkish Republic these conflicts increased gradually and brought about founding Progressive Republic Party (Terakkiperver Cumhuriyet Partisi) which is the first opposition party of Turkey.Policies applied by the government were seriously criticized by the press, opposition party and all other oppositions. For this reason, the government used Rebellion of Şeyh Said as an opportunity to silence the opposition by using İndependence Tribunals once again. Ankara and Eastern İndependence Tribunals which were founded together the Law of the Maintenance of Order (Takrir-i Sükun Kanunu) functioned about two years and eliminated all political, İslamic and ethnic opposition and opposite press. Thus the One Party management was established and ruled for a long time.