İbnü`l-Esîr`in hadis usulcülüğü (Câmiu`l-Usûl mukaddimesi özelinde)

Abstract

İlk örneklerinin hicrî III. asırda görülmeye başlandığı hadis kitaplarına yazılan mukaddimeler, müellifin eserini yazma amacını, metodunu açıklaması ve hadis usulüne dair zengin bilgiler ihtiva etmesi açısından oldukça önemlidir. Daha sonraki dönemlerde bu gelenek devam etmiş ve birçok hadis âlimi eserlerine giriş mahiyetinde mukaddimeler kaleme almıştır. Hadis ilimleri tarihi boyunca yazılan bu mukaddimeler, müelliflerin hadis usulü anlayışını tespit etme noktasında önemli rol oynamıştır. Bu çalışmada, Mecdüddîn İbnü'l-Esîr'in (ö. 606/1210), Kütüb-i Sitte'de yer alan hadisleri derlediği Câmiu'l-usûl fî ehâdîsi'r-Resûl adlı hadis kitabına yazmış olduğu mukaddime ve bu mukaddimede yararlandığı kaynaklar detaylı bir şekilde incelenerek, onun hadis usulü konularına yaklaşımı tespit edilmeye çalışılacaktır.

Introductions that were written to the hadith books and began to be seen in the third century of the Islamic Calendar are important oeuvres since they contains the purpose of the book, explanation of the methodology, and many other information about the methodology of the study of hadith. Writing introduction to hadith books, became a tradition in the later period and many scholars on the study of Hadith wrote introductions as an introduction to their works. These introductions play crucial role while determining the methodology of hadith of the scholars. In this thesis, the mukaddime of Ibn Al-Athir (ö. 606/1210) written to the Câmiu'l-usûl fî ehâdîsi'r-Resûl in which he compiled the hadiths from Kutub al-Sittah, and the sources that was used in this mukaddime will be analyzed and his approach to the study of hadith will be determined.