Haberleşmenin gizliliğini ihlal suçu `TCK m. 132`

Abstract

Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Anayasa ile güvence altına alınan haberleşme özgürlüğüne müdahale niteliğindeki fiillerin bir boyutunu oluşturan haberleşmenin gizliliğini ihlal suçu, Türk Ceza Kanunu m. 132'de düzenlenmektedir. İlgili maddede üç ayrı suç düzenlenmiş olup, bunlar; `haberleşmenin gizliliğini ihlal` (m.132/1), `kişiler arasındaki haberleşmenin içeriklerini ifşa` (m. 132/2), `kendisiyle yapılan haberleşmenin içeriğini alenen ifşa` (m. 132/3) suçlarıdır. TCK m. 132/1'deki suçun oluşması için, haberleşmenin belirli kişiler arasında, diğer kişilerin öğrenemeyeceği şekilde yapılması gerekir. TCK m. 132/2, kişinin tarafı olmadığı haberleşmenin içeriğini hukuka aykırı olarak ifşa edilmesini cezalandırırken; m. 132/3' deki suçun oluşması için ifşanın; diğer tarafın rızası olmaksızın, hukuka aykırı olarak ve alenen gerçekleştirilmesi gerekir. Gizlilik ihlalinin; haberleşme içeriklerinin kaydı suretiyle (m. 132/1 c. 1); kamu görevlisi tarafından ve görevinin verdiği yetki kötüye kullanılmak suretiyle (m. 137/1-a); son olarak belli bir meslek ve sanatın sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle (m. 137/1-b) işlenmesi suçun nitelikli halleridir. Haberleşmenin gizliliği, mutlak değildir, bir hukuka uygunluk sebebinin varlığı, haberleşme özgürlüğüne müdahaleyi haklı kılabilir. Suçların, soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlıdır (m. 139) ve görevli mahkeme asliye ceza mahkemesidir.Anahtar SözcüklerÖzel Hayat, Haberleşme, Haberleşme Özgürlüğü, Haberleşmenin Gizliliği

The offense in the breach of the privacy of communication that is guaranteed by European Convention on Human Rights and the Constitution is arranged in art. 132 of Turkish Penal Code. In this article is organized in three different crimes that are `the breach of the privacy of communication` (art.132/1), `the revealment of the contents of communications between persons` (art. 132/2), `the revealment of the contents of own communications publicly` (art. 132/3). In order to arise the crime in art.132/1 of Turkish Penal Code, the communication must be done between certain individuals and in the ways that other people can not learn. While the art. 132/2 punishes the revealment of the content of the non-accession to the communication unlawfully; in order to occur the crime of art. 132/3, the revealment must be done without the consent of the other party, unlawfully and publicly. If the breach of privacy is committed an offence by the recording of the communication content (art. 132/1 c. 1), the public officials and the stretch of their authority (art. 137/1-a), and the trading upon the advantage of a certain vocation (art. 137/1-b), it is called the major form of crime. The privacy of communication is not the absolute; the existence of a reason of compliance with laws can justify the interference in the freedom of communication. Investigation and prosecution of the crimes depend on a complaint (art. 139) and the court of jurisdiction is the criminal court of first instance.Key WordsPrivate Life, The Communication, The Freedom Of Communication, ThePrivacy Of Communication