(جهود علماء شبه القارة الهندية في النثر الفني( خلال العصر المغولي

Abstract

Arapların Hindistan ile ilişkileri cahiliye döneminden beri devam etimiştir. Bu ilişki İslam'ın zuhurundan sonra da kesintiye uğramamıştır. İslam'ın ilk yıllarında dört halife döneminde Hindistan'ın bazı bölgelerine İslam dini ulaşmış ve gittikçe yayılmıştır. Emevî döneminde Muhammed b. Kasım es-Sakafî eliyle h. 93 senesinde Hindistan fethedilmiş, yaklaşık üç yüz yıl Arap İslam egemenliği altında kalmıştır. Bu dönem içerisinde tüccarlar, Arap fatihler ve muhacir alimler Hind ve çevresinde Arap dilinin yaygınlaşmasını sağlamış, gramer ve edebiyatı ile ilgilenmişlerdir. Abbasiler döneminde siyasi durum değişmiş, hilafet zayıflamış ve Hindistan'da Gazneliler ve Tuğluklar gibi Arap olmayan İslam devletleri kurulmuştur. Bu devletler de Kur'ân ve Sünnetin dili olması hasebiyle Arap dili ve edebiyatına önem vermişlerdir. Bu amaç için okullar açılmış, Arap dilini öğrenen ve öğretenler çoğalmıştır. Arapça birçok eser telif edilmiştir. Arap dilinin sarf, nahiv, belagat, aruz, lügat, şiir ve nesrinde büyük bir hazine meydana getirilmiştir. Mektup, makâme, hutbe, hikaye ve öykü gibi çeşitleriyle sanatlı nesir de Arap edebiyatının önemli dalları arasında yer alır. Hindistan yazar ve edebiyatçıları da sanatlı nesre rağbet etmişler bu alanda çok değerli eserler telif etmişlerdir. Sanatlı nesrin meseleleri üzerine çalışmalar yapmışlar, alt dallarında kalem oynatmışlardır. Bu çalışmalar üretkenlik, araştırma, analiz gücü ve muhteva gibi bazı açılardan kendi asırlarında yapılan diğer çalışmaları aşmıştır. Bu nedenle söz konusu çalışmalar Arap ve diğer alimlerden büyük bir takdir ve beğeni almıştır. Hindistan'da Arap edebiytanın bu verimli dönemi, İngilizlerin h. 1273 senesinde Hindistan'ı işgal etmeleriyle sona ermiştir. Çalışmamız, Hindistan'ın Arap İslam egemenliği altında kaldığı ilk üç asır boyunca, Hindistan alimlerinin Arap edebiyatının sanatlı nesir konusundaki çalışmalarını ele almaktadır. Çalışmada bu sanatın kültürel ve edebî gelişimi üzerinde durulmuş, Arap diliniin ihmal edilen bazı sanatları üzerindeki sis perdesinin aralanması hedeflenmiştir.

Relations of the Arabs with India has been going on since the time of the ignorance (jahiliya). This relationship has not been interrupted after the appearance of Islam. Islamic religion reached and spread to some parts of India in the early years of Islam. India was conquered by hand of Mahammed b. Kâsım es-Sakafî in the Umayyad period and in the hijri 93 and have remained under Arab sovereignty nearly three hundred years. During this period, traders, Arab conquerors and refugee scholars have provided the Arabic language to be widespread in and around India and they were interested in grammar and literatüre of Arabic. During the Abbasids, the political situation changed, the caliphate weakened, and non-Arab Islamic states such as Gaznels and Tuğluks were established in India. These states have also attached importance to Arabic language and literatüre because it is the language of Qur'an and Sunnah. Schools have been opened for this purpose, and the people who learn and teach the Arabic language have multiplied. Many works in Arabic are written. a great treasure was created in morphology, syntax, belagat, aruz, dictionary, poetry and prose of Arabic language.Artistic prose is among the important branches of Arabic literatüre such as letter, makama, hutba and story.Indian writers have also complied with the artistic tradition, and they have written very valuable works in this area. They have worked affairs of artistic prose and they wrote in their lower branches.These studies have overtaken other work which done in their own ages from some angles such as productivity, research, analysis power and content. For this reason, these studies have received a great deal of appreciation and appreciation from Arab and other scholars. All these scientific studies were carried out under the patronage of the Mongols state and sultans.This efficient period of Arabic literature in India finished by the British occupation of India in hijri 1273. Our work addresses artistic prose work of the first three centuries in India which in these three centuries India was under arabic Islamic rule. The study focused on the cultural and literary development of this art and aimed at the spacing of the fog on some neglected arts of the Arabic language