Geleneksel kavite dezenfektanı ve ozonun, güncel restoratif materyal uygulanmış dişlerde makaslama bağlanma dayanımına etkisi

Abstract

ÖZETAmacı; Enfekte dentinin mekanik uzaklaştırılması sonrası kavitede ve smear tabakasında kalması muhtemel mikroorganizmaların eliminasyonu amacıyla kullanılan kavite dezenfektanı klorheksidin glukonat ve ozonun, güncel restoratif materyallerde (kompozit, siloran) dentine bağlanma dayanıklılık etkisinin incelenmesidir. Materyal ve metot; Çalışmamızda 90 adet çürüksüz, restorasyonsuz üçüncü molar diş kullanıldı. Dişler dentin yüzeyi yere paralel olacak şekilde 2 cm çapında, 3 cm boyunda silindirik kalıplara kökleri içinde kalacak şekilde soğuk akril yardımıyla yerleştirildi. Orta koronal düz dentin yüzeyleri elde edilinceye kadar aşındırıldı. Örnekler rastgele üç ana gruba (n=30) ayrıldı. Her bir grup daha sonra kendi içinde rastgele üç alt gruba (n=10) ayrıldı. Ana gruplardan birincisine dentin yüzeylerine klorheksidin (Ceraxidin-C), ikincisine ozon (Prozone ) uygulandı, üçüncü grup ise kontrol grubu olarak hazırlandı. Alt gruplardaki örneklerin dentin yüzeylerine çapı 3 mm, yüksekliği 4 mm olan silikon şeffaf kalıplar içerisine üç farklı restoratif dolgu materyali kullanılarak restore edildi (Filtek Silorane, Gradia Direct, Quıxfil). Kontrol gruplarına dezenfeksiyon işlemi uygulanmadan restorasyon tamamlandı. İnstron universal test cihazına yerleştirilen örnekler 1 mm/dak. hızda makaslama kuvveti uygulanarak kırılıncaya kadar kuvvet uygulandı. Elde edilen değerler MPa cinsinden kaydedildi. Kırılan yüzeyler, x40 büyütmede stereo mikroskopta incelenerek kırık tipleri tespit edildi. Bulgular: Çalışmamızın istatistiksel değerlendirilmesinde Veriler Kolmogorov-Smirnov testine göre normal dağılış göstermediğinden tüm grupların karşılaştırılmasında Non-parametrik testlerden Kruskal Wallis varyans analiz yöntemi uygulandı. Grupların kendi aralarında ikişerli karşılaştırmalarında ise çoklu karşılaştırma testlerinden Bonferroni Düzeltmeli Mann-Whitney U testi kullanıldı. Çalışmanın makaslama bağlanma dayanımı incelenmesinde gruplar arasındaki farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (P<0,05). Sonuç: Kavite dezenfeksiyonu amacıyla uygulanan klorheksidinin restoratif materyallerin makaslama bağlanma dayanımını kontrol gruplarıyla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak etkilemediğinden restorasyon öncesinde kullanılabileceği sonucuna varıldı. Ozon uygulamasının makaslama bağlanma dayanımı kontrol gruplarıyla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı düşüş görüldü. Bu nedenle restoratif tedaviler öncesi kavite dezenfeksiyonu amacıyla ozon uygulamasına kuşkuyla yaklaşılmalı ve sebeplerinin araştırılması için ileri in vitro/ in vivo deneysel ve klinik çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır..Anahtar Kelimeler: Ozon, klorheksidin, bağlanma dayanımı, kompozit

ABSTRACTAim; The aim of this study is investigate to the effect of the clorhexidine glukonate and ozone which using for eliminating to the microorganisms from cavity related on the bond strenght with up to day restorative materials (Composite, silorane) after the mechanical preparation of infected dentine. Materials and Methods; At the our study we used 90 third molar teeth whith carierand restoration free. All of the teeth were embeded to the auto polimerisan acryl in the sylindirical cover which were at the 2 cm diameter - 3 cm height as occlusal surface facing paralel with ground. Samples were wear away till smooth dentine appear. Samples randomly divided 3 main group (n: 30). After that each group divided 3 sub groups (n: 10). At the first group Chlorhexidine applied to the dentinal surface (Ceraxidin-C), at the second group ozon (Prozone ) applied, the third group nothing applied to the dentinal surface group prepared as a control group. Sub groups restorated with three different restorative materials as in the 3 mm – 4mm diameter silicone transparen cavers (Filtek Silorane, Gradia Direct, Quıxfil). Control group restorated without apply disinfectant. In the Instron Universal test machine power applied as 1mm/minute speed till restoration broken from sample. Data recorded as a MPa. Fracture tips estabilished on the broken samples surface with stereo microscope 40X magnification. Results; Statistical data didn't show normal dispers according to the Kolmogorov-Smirnov test due to that Non parametric test Kruskal Wallis Varyans analysis used for compare groups. Bonferroni Corrected Mann-Whitney U test for inspect groups two by two. Statistically bond strenght were different among groups (P<0,05). It was concluded that chlorhexidine can be use before restorative materials application due to it isn't effect to the bond strenght as statistically when compare chlorhexidine applied groups with control group.Conclusion;It was concluded that Ozone application is effecting to the bond strenght as statistically when compare control group it is showed low bond strenght due to that we have to close ozone application with doubt. For ozone application It is concluded that more in vitro / in vivo research necessarily for clarify reasons.Key Words: Ozone, chlorhexidine, bond strenght, composite.