Güncel CAD/CAM hibrit seramiklere uygulanan farklı yüzey işlemlerinin makaslama bağlanma dayanımına etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Bu in vitro tez çalışmasının amacı, farklı yüzey işlemlerinin (kontrol, HF asit, Al2O3 tanecikleri ile kumlama, tribokimyasal silika kaplama ve fiber lazer) farklı hibrit seramiklerin (Lava Ultimate ve Vita Enamic) yüzey yapısı üzerinde yaptığı değişiklikleri ve bağlantı dayanımına etkisini incelemektir. Çalışmamızda 2 farklı seramik materyalinden, 120 adet örnek makaslama bağlanma dayanımı testi için ve 10 adet örnek SEM görüntüsü için olmak üzere toplam 130 adet örnek kullanıldı. Makaslama bağlanma testi için şeffaf akrilik kalıba gömülen seramik örnekler öncelikle seramik tipine göre 2 gruba, daha sonra uygulanan yüzey işlemine göre 5 alt gruba ayrıldı. Yüzey işlemi uygulamasından sonra her gruptan birer örneğin SEM görüntüleri elde edildi. Tüm örneklere simantasyon işlemi öncesi Clearfil Ceramic Primer Plus silan 60 sn süreyle uygulandı. Makaslama bağlanma dayanımı testi için akriliğe gömülü seramik örneklerin üzerine uyumlu bir kalıp sayesinde Panavia V5 adeziv rezin siman uygulandı. Bu işlemden sonra tüm örneklere termal döngü uygulaması (5000 döngü, 5-552 C) yapıldı. Kopma gerçekleşene kadar 0,5 mm/dk hızla universal test cihazı kullanılarak makaslama bağlanma kuvveti değerleri ölçüldü. Makaslama testinden sonra yüzeylerin analizi için stereomikroskop kullanıldı. Makaslama bağlanma kuvveti değerleri arasındaki istatistiksel farklılıkların değerlendirilmesi için Oneway Anova Testi, Tamhane Çoklu Karşılaştırma Testi, Kruskal Wallis H Testi, Mann Whitney U Testi ve Bonferoni Düzeltmeli Mann Whitney U Testi kullanıldı. Yüzey işlemine göre en yüksek bağlanma dayanımı değerleri HF asit uygulaması ve Al2O3 tenecikleri ile kumlama gruplarında görüldü. Vita Enamic seramik materyalinin bağlanma dayanımı değerlerinin Lava Ultimate seramik materyalinden daha yüksek olduğu görüldü. Makaslama testi sonrasında elde edilen kopma yüzeylerinin stereomikroskop incelemesinde en fazla adeziv tip kopma görüldü.

The aim of this in vitro study was to evaluate the effect of different surface treatments (control, HF acid, sandblasting with Al2O3 particles, tribochemical silica coating and fiber laser) on surface structure and shear bond strength of different ceramics. In our study, 130 specimens were used totally including 120 specimens for shear bond strength and 10 specimens for SEM for each ceramic systems. For shear bond strength, ceramic specimens embedded to clear acrylic resin were firstly divided into 2 groups according to be used ceramics type and divided into 5 subgroups according to surface treatments. After applying the surface treatments, SEM images were taken from each group. Clearfil Ceramic Primer Plus silan was applied to all specimens for 60 seconds before cementation. Panavia V5 adhesive resin cement was manipulated by a mold on the specimens which embedded in acrylic. After this procedure, all specimens were subjected to thermal cycling (5000 cycles, 5-552 C). Bond strength was measured by means of a shear test using universal testing machine with 0,5 mm/min. speed until failure. A stereomicroscope was used to analyse the surfaces for type of failure. To determine the statistical significance of the differences between the mean shear bond strength values, Oneway Anova Test, Tamhane Multiple Comparison Test, Kruskal Wallis H Test, Mann Whitney U Test and Bonferoni Correct Mann Whitney U Test were used. Between all groups, the highest bond strengths were obtained the groups which treated with HF acid and sandblasting with Al2O3. It was observed that the bonding strength values of Vita Enamic ceramic material higher than Lava Ultimate ceramic material. After shear bond strength test, under the stereomicroscope the most prevalent type of failure was seen as adhesive failure and the least prevalent type of failure was seen as cohesive failure.