Spondiloartrit hastalarının egzersizin yararları hakkında farkındalıklarının ve egzersiz yapmalarına engel olan faktörlerin araştırılması

Abstract

Amaçlar: Bu tezin amacı Spondiloartrit (SpA) hastalarının fizik aktivite düzeyini ve egzersizden algıladığı yarar ve engelleri belirlemek ve bunları toplum kontrolleriyle kıyaslamaktır. İkinci amaç SpA hastalarında egzersizden algılanan yarar ve engellerle demografik özellikler, ilaçlar, hastalık aktivitesi, işlevsellik, mobilite, psikolojik durum, yaşam kalitesi ve eşlik eden hastalıkların ilişkisini araştırmaktır.Hastalar ve yöntemler: Bu kesitsel çalışmaya Uluslararası Spondiloartrit Değerlendirme Topluluğu (ASAS) kriterlerini karşılayan SpA hastaları ve toplum kontrolleri alındı. Egzersiz algısı Egzersiz Yarar Engel Ölçeği (EBBS) ile değerlendirildi. Fizik aktivite düzeyi Uluslararası Fizik Aktivite Ölçeği-Kısa Form (IPAQ-S) ile belirlendi. Sıklıkla belirtilen egzersiz tipleri ve geçen hafta egzersiz yapma süreleri sorgulandı. Katılımcılar yorgunluk, psikolojik durum ve yaşam kalitesini değerlendiren anketler doldurdu. Hastalar ayrıca hastalık aktivitesi, işlevsellik ve mobilite açısından sorgulandı. Hastalık parametreleri ile egzersizden algılanan yarar ve engellerin korelasyonları analiz edildi.Bulgular: İki yüz hasta (118 erkek, 82 kadın) ve 100 kontrol (50 erkek, 50 kadın) çalışmaya alındı. `Egzersiz beni yoruyor` ve `Egzersiz çok fazla zamanımı alır` gibi bazı engel ifadelerine hastalar kontrollere göre daha çok katıldı. Hastaların hastalık aktiviteleri, fonksiyonellik ve mobilite skorları, yorgunluk, psikolojik durumları ve yaşam kalitesi kötüleştikçe egzersize karşı algıladıkları engeller arttı. Hasta ve kontrollerin fizik aktivite düzeyleri ve yürüyüş süreleri benzerdi. Hastalar germe egzersizleri, kontroller aerobik egzersizler için daha çok zaman harcıyordu. Hastaların fizik aktivite düzeyi ile hastalık aktivitesi arasında bir korelasyon saptanmadı. Hastaların psikolojik durumları ve yaşam kalitesinde kötüleşme ve vücut kitle indekslerinde artış, fizik aktivite düzeylerinde azalma ile ilişkiliydi.Sonuçlar: Hastaların hastalık parametreleri kötüleştikçe egzersize daha çok engel bildirmektedir. SpA hastalarının egzersiz yapma alışkanlığını arttırmak için hekimler hastaların kişisel olarak egzersiz için bildirdiği engellere odaklanmalıdır.

Objective: The primary aims of this thesis are to determine physical activity level and perceived benefits and barriers to exercise of spondyloarthritis (SpA) patients, and to compare these to population controls. Secondary aim is to investigate the relationships between perceived benefits and barriers to exercise and demographic characteristics, medications, disease activity, function, mobility, psychological status, quality of life and concomittant diseases among SpA patients.Patients and methods: This cross-sectional study included patients meeting Assessment of Spondyloarthritis International Society (ASAS) criteria for SpA, and population controls. Perceptions of exercise were assessed using the Exercise Benefits and Barriers Scale (EBBS). Physical activity was reported with the İnternational Physical Activity Qustionnaire-Short form (IPAQ-S). Most commonly reported types of exercises and durations of exercise last week were asked. Participants completed questionnaires assesing fatique, psychological status, quality of life. Patients were also asked about disease activity, function and mobility. Correlations were analyzed between disease parameters and perceived benefits of and barriers to exercise.Results: Two hundred patients (118 males, 82 females) and 100 controls (50 males, 50 females) completed the questionnaires. Patients reported some of barrier items more than controls such as `Exercise tires me` and `Exercise takes too much time`. When disease activity, functional and mobility index, fatique, psychological status and quality of life of the patients deteriorated, perceived barriers to exercise increased. Physical activity levels and walking durations of patients and controls were similar. Patients spent more time doing stretching exercises while controls spent more time doing aerobic exercises. No correlations were observed between disease activity with physical activity levels of the patients. Deterioration of psychological status and quality of life and increase of body mass index were associated with decreased physical activity level of the patients. Conclusions: While disease parameters of patients deteriorate, perceived barriers to exercise increase. Health professionals should focus on personal barriers to exercise to improve exercise behaviour in SpA patients.