Ayaktan ele serbest vaskülarize eklem transferi

Abstract

El, vücudumuzun en karmaşık organlarından biridir ve insanların çevresiyle olan etkileşim ve iletişiminde etkin bir rol oynamaktadır. Bu nedenle, el parmakları vücudun en sık yaralanan organıdır. Bu yaralanmalar içerisinde, elin küçük eklemleriyle iştirakli yaralanmalar göreceli olarak nadir görülmelerine rağmen, tedavisi ve iyileşme süreci zorlu yaralanmalardır. İdeal tedaviyle bile çoğunlukla sekel bırakarak iyileşirler. Bu sekel, el fonksiyonlarını bozarak mesleki faaliyetleri ve günlük yaşam kalitesini kötü yönde etkilemektedir.Eldeki, sekel ile iyileşmiş, hareketi kısıtlı, kontrakte, deforme, ağrılı artroz ve sertlik içeren proksimal interfalangeal (PİF) eklemlerin rekonstrüksiyonu tarih boyunca plastik cerrahları zorlayan bir süreç olagelmiştir.Rekonstrüksiyon alternatiflerinden, artrodez hareketsiz bir eklem dezavantajını taşırken, hareketli alternatif olan eklem protezleri, bölgenin ince yumuşak doku örtüsü ve hassas anatomisinden ötürü potansiyel komplikasyonları beraberinde getirmektedir. Özellikle genç ve aktif çalışan olgularda, uzun dönemde aşınma, protez gevşemesi, eklem dislokasyonu ve enfeksiyon gibi sorunlar sıklıkla ortaya çıkmaktadır.Ayak 2. parmağının donör alan olarak kullanıldığı serbest vaskülarize eklem transferi, otojen dokuyla kompozit rekonstrüksiyona izin vermesi, yeterli stabilite ve eklem hareket açıklığı sağlaması, sentetik materyallerin uzun dönem dezavantajlarını taşımaması, çocuklarda epifiz plağının transferiyle büyüme potansiyelini koruması ve minimal donör alan morbiditesi nedeniyle el parmaklarının rekonstrüksiyonunda önemli seçeneklerden biridir.Çalışmamızda ayaktan ele serbest vaskülarize (PİF) eklem transferi yapılan 7 olgu incelendi. Olguların ameliyat öncesi ve sonrası (1. yılda), aktif-pasif eklem hareket açıklıklığı (ROM), kavrama (grip) ve pinch kuvvetleri ölçüldü, ayrıca DASH anketi uygulanarak cerrahinin, hastanın günlük yaşamına ve mesleki faaliyetlerine etkisi değerlendirildi.Ortalama değerlere bakıldığında, aktif hareket açıklığının (ROM) ameliyat öncesi 3,6 derece iken ameliyat sonrası 24,1 dereceye; yine pasif hareket açıklığının 11,9'dan 31,6 dereceye yükseldiği görüldü. Kavrama kuvvetinde 52,1 pound'dan 58,6 pound'a; pinch kuvvetinde ise 5,1 pound'dan 5,9 pound'a yükselme saptandı. DASH skorlarının ortalamasındaki 41,3'ten 30,3'e olan gerilemeyle, fonksiyonel olarak iyileşme ve başarı sağlandığı lehine yorum yapılabilir.Uygun endikasyon, dikkatli planlama ve özenli cerrahi teknikle, hastaların günlük aktivitelerinde ve mesleki fonksiyonlarında yaşam kalitesini artıran bir sonuç alınabileceği gösterildi.

Hand is one of the most complicated structures in the human body. It plays a very imported role in human communication and interaction with the environment. Therefore it is the most commonly injured organ of the body. Involvement of the small joint of the hand in these injuries is relatively rare. But the recovery period and treatment of the small joint traumas are pretty challenging. Even with the ideal treatment they may heal with sequelae frequently. These sequelae often result in global hand dysfunction, impairment of daily life activities and disabilities in work-related activities.Throughout history, reconstruction of proximal interphalangeal (PIP) joints, which are dysfunctional, deformed, painful, stiff, contracted and lacking motion has been a challenging entity for plastic and reconstructive surgeons.Arthrodesis as one of the reconstructive options has the disadvantage of immobile reconstruction. Because of the thin soft tissue coverage and delicate anatomy of the region, the mobile alternative joint arthroplasty and implants frequently bring with potential complications such as infection, implant loosening, joint contractures and dislocation.Free vascularized transfer of the PIP joint from second toe is one of major alternatives for finger joint reconstruction, especially for young and active patients. It has sufficient stability and range of motion, lacks long-term disadvantages of joint implants thereby allows autogenous reconstruction with a composite flap. Other advantages are growth potential due to transfer of epiphyseal growth plates in children and minimal donor area morbidity.In our study we analyzed 7 cases of free vascularized PIP joint transfer. The measurements for active and passive range of motion (ROM), grip and pinch strength has been done preoperatively and 1-year postoperatively. The functional change in daily life quality and work-related activities were evaluated with DASH questionnaire.Comparing preoperative and postoperative mean values active ROM and passive ROM increased from 3,6 to 24,1 degrees and from 11,9 to 31,6 degrees, respectively. Mean grip and pinch strength increased from 52,1 lbs. to 58,6 lbs. and from 5,1 lbs. to 5,9 lbs., respectively. Mean preoperative and postoperative DASH-scores were 41,3 and 30,3. These declining average DASH-scores are interpreted as improved functional status.With these results it has been shown that free vascularized joint transfer improves patients' daily life quality and work-related activities via providing a functional joint if performed with appropriate indications, careful planning and meticulous surgical execution.