Süt çocuklarında demir profilaksisinin oksidan aktivite ve deoksiribonükleik asit üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Demir eksikliği tüm dünyada en sık görülen nutrisyonel eksiklik olması nedeni ile bir çok ülkede 4. aydan itibaren demir profilaksisi uygulanmaktadır. Ancak bu uygulama ile demir profilaksisine ihtiyacı olmayan bebeklere de demir profilaksisi verilmektedir. Çalışmamızda demirin gereksiz alımının deoksiribonükleik asit (DNA) ve oksidan sistem üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır.Metod: Ülkemizde `Demir gibi Türkiye` projesi ile 4 aylık tüm bebeklere demir profilaksisi başlanmaktadır. Çalışmamıza 6 ayını doldurmuş sadece anne sütü alan sağlıklı bebekler dahil edildi. Son 2 aydır demir kullanan bebekler 1. grup, çeşitli nedenlerle demir kullanmamış bebekler 2. grubu oluşturdu. Anemi ve kan demir parametreleri, DNA hasarı ve oksidan-antioksidan aktivite seviyesini belirlemek için bebeklerden kan örnekleri alındı. Bebekler demografik faktörler, demir eksikliği, demir eksikliği anemisi, DNA hasarı ve oksidan-antioksidan aktivite düzeyleri yönünden karşılaştırıldı.Bulgular: Araştırmaya demir profilaksisi alan otuz sekiz, profilaksi almayan yirmi altı vaka dahil edildi. Vakaların 31'i erkek, 33 tanesi kız idi. Başvuru anında 1.grup ile 2. grubun ortalama ağırlıkları (8148±894 gr vs 8173±1024 gr p=0,918), hemoglobin değerleri (11,33±0,789 g/dl vs 11,08±0,966 g/dl p=0,261) ve ferritin (33,1 (7,6-237) ng/ml vs 30,4 (1,8-124) ng/ml p=0,505), demir (45,5 (23-127) ug/dl vs 51,5 (18-124) ug/dl p=0,738), demir bağlama kapasitesi (317,13±44,06 ug/dl vs 337,92±76,84 ug/dl p= 0,228), transferrin (258,36±39,8 mg/dl vs 275,84±61,3 mg/dl p=0,218) değerleri istatiksel olarak anlamlı değildi. 1. grupta DNA hasarı (41.05 vs 27,78 p=0,000) ve oksidan aktivite seviyesi (12,47 vs 10,75 p=0,000) yüksek saptandı.Sonuç: Altı aylık bebeklerde demir profilaksisi alımı ile DNA hasarı ve oksidan stresin arttığı görülmektedir. Bu nedenle demir desteğinin demir damlaları yerine d

Objective: Many countries start iron prophylaxis for all infants at 4 months of age. However, some infants may not need iron prophylaxis. This study aimed to investigate the effects of iron prophylaxis on deoxyribonucleic acid (DNA) and oxidant system.Methods: In our country, all infants start iron prophylaxis at 4 months old according to the `Iron-like Turkey` project. Infants at 6 months of age are included in the study. Group 1 was composed of infants under iron prophylaxis. Infants not under iron prophylaxis are enrolled in Group 2. Groups are compared in respect to epidemiologic features, anemia indices, iron parameters, DNA damage and oxidant-antioxidant activity.Results: Thirty-eight infants recieved iron prophylaxis and twenty-six infants did not recieve iron prophylaxis. Thirty-one were male and thirty three were female. The average weight did not differ between groups (8148±894 gr vs 8173±1024 gr p=0,918). Hemoglobin and blood iron levels did not differ between groups. Hemoglobin (11,33±0,789 g/dl vs 11,08±0,966 g/dl p=0,261), ferritin (33,1 (7,6-237) ng/ml vs 30,4 (1,8-124) ng/ml p=0,505), blood iron level (45,5 (23-127) ug/dl vs 51,5 (18-124) ug/dl p=0,738), iron binding capacity (317,13±44,06 ug/dl vs 337,92±76,84 ug/dl p= 0,228), transferrin (258,36±39,8 mg/dl vs 275,84±61,3 mg/dl p=0,218). Compared to Group 2, Group 1 had significantly higher DNA damage (41.05 vs 27.78 p = 0.000) and oxidant activity (12.47 vs 10.75 p = 0.000)Conclusion: Iron prophylaxis results in significant DNA damage and oxidative stress in six month old infants. Dietary enrichment of iron instead of iron drops may be a more appropriate option for iron supply.