Balıkesir 112 acil sağlık hizmetleri istasyonlarında çalışan personelin afete hazır olma durumu ve hazırlık algısı

Abstract

Bu araştırmanın amacı, Balıkesir 112 Acil Sağlık Hizmetleri İstasyonlarında(ASHİ) çalışan personelin afete hazır olma durumları ve hazırlık algılarının ne düzeyde olduğunu ve bunları etkileyen faktörleri belirlemektir.Araştırmanın evrenini Balıkesir ilindeki 47 adet faal 112 ASHİ, 1 adet UMKE istasyonu, 1 adet motorize ekip istasyonu, İl Ambulans Servisi Başhekimliği(İASB) ve Komuta Kontrol Merkezi(KKM)'de çalışan 628 personel oluşturmaktadır. Evren içerisindeki 368 (%59) personel çalışmaya katılım göstermiştir. Araştırmada, nicel araştırma modellerinden tarama modeli ve ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak 16 soruluk `Demografik Veri Formu` ve 20 maddelik `Afete Hazırlık Algısı Ölçeği` kullanılmıştır. Verilerin analizinde bir istatistik paket programı kullanılmıştır. Afete hazırlık algısı üzerinde etkisi olan bağımsız değişkenler ile ölçek puan ortalaması arasındaki kıyaslamalar için parametrik olmayan `Kruskal Wallis H` ve `Mann-Whitney U` testleri uygulanmıştır. Araştırma bulgularına göre, Balıkesir 112 ASHİ personellerinin cinsiyet, eğitim ve mesleki deneyim durumları afete hazırlık algıları üzerinde anlamlı bir farklılık meydana getirmemiştir. Afet ile ilgili daha önceden herhangi bir göreve, tatbikata katılan veya eğitim alan, ve bu eğitimi hem teorik hem de uygulamalı olarak alan personelin afete hazırlık algısının yüksek olduğu görülmüştür. Bu doğrultuda personele afetlere hazırlık ve alınmasını gerekli gördükleri afet yönetimi, afet ve kriz durumlarında iletişim gibi konularda eğitim çalışmaları düzenlenmesi önerilebilir.Anahtar Kelimeler: Afete hazırlık, afete hazırlık algısı, acil sağlık hizmetleri

The purpose of this study is to determine the level of readiness and preparation at the disaster's various stages of the personnel working at Balıkesir 112 Emergency Health Service Stations and the factors affecting them.The universe of study consists of 628 personnel working at 47 active 112 ASHİ, 1 UMKE station, 1 motorized team station, head physician of provincial ambulance service and command control center in Balıkesir province. 368 (59%) personnel from inside the universe participated in the study. In study, it was used screening model and relational screening model from quantitative research models. As a data collection tool, `Demographic Data Form` consisting of 16 questions and `The Scale of Disaster Preparedness Perception` consisting of 20 matters were used. At analyze of the datas were used a statistical package program. The nonparametric `Kruskal Wallis H` and `Mann-Whitney U` tests were applied for the comparisons between the independent variables having an effect on the disaster preparedness perception and the scale score mean. According to the findings of the study, gender, education and professional experience status of Balıkesir 112 ASHİ personnel did not bring about a significant difference on the perceptions of disaster preparedness. It was seen that be high the disaster preparedness perception of personnel who had previously participated in any task, practice or training related to disaster, and who took this training theoretically and practically. In this respect, it may be advisable to organize training activities on disaster management, communication at disaster and crisis situations, which they deem for necessary and preparation to disasters.Key Words: Disaster preparedness, disaster preparedness perception, emergency health services