Antikolinerjik tedavi başlanan inkontinanslı kadınlarda vajinal kuruluğun değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada ÇOMÜ Üroloji AD'a ayaktan başvuran ve üriner inkontinans tanısı konan hastaların oksibutinin ve solifenasin kullanımları sonucunda oluşan vajinal kuruluklarının karşılaştırılması hedeflendi.Çalışmaya premenopozal, cinsel olarak aktif olan ve daha önce hiç bir sebepten antikolinerjik kullanmamış olan ve kliniğimizde inkontinans tanısı konarak oksibutinin veya solifenasin tedavisi planlanan hastalar dahil edildi. Çalışmanın amacı anlatıldıktan sonra onam veren kadınlara önce 18 sorudan oluşan sosyodemografik veriler içeren anket uygulandı ardından hastalar oksibutinin kullananlar ve solifenasin kullananlar olarak 2 gruba ayrıldı. Her iki grup arasında demografik özellikler arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Hastaların vajinal kurulukları prospektif olarak fizik muayene ve stick yoluyla vajen pH ölçümü kullanılarak değerlendirildi. Hastalar ilk muayene de ve 1 ay sonra çağırıldıkları 2. muayene de değerlendirildi. Vajinal kuruluğun fizik muayenesinde vajinal nemde gözle görülen azlık, hastanın vajinal yanma, cinsel ilişki sırasında ağrı veya rahatsızlık ile cinsel ilişki sonrası kanlı lekelenme tarif etmesi dikkate alındı.Araştırmaya alınan hastalardan her iki gruptaki hastaların tedavi öncesi vajınal ph ortalaması 4 iken tedavi sonrası oksibutinin kullanan kadınların vajinal pH ortalama değerleri 4 iken solifenasin kullanan grubun vajinal pH ortalaması yine 4 olarak ölçüldü. Her iki grup arasında vajinal pH açısından anlamlı bir fark saptanmadı(p: 0,71). Gruplar kendi içinde değerlendirildiğinde ise hem solifenasin hem oksibutinin kullanan kadınlarda tedavi öncesi ila sonrası arasındaki vajinal pH değerlerinde anlamlı bir farklılık saptanmadı(p:0,66).Fakat her iki grupta tedavi öncesi ve sonrası yapılan vajinal kuruluğun fizik muayenesinde vajinal nemde gözle görülen azlık, vajinal yanma hissi, cinsel ilişki sırasında ağrı veya rahatsızlık ile cinsel ilişki sonrası kanlı lekelenme şikayetleri oranları ilaç kulanımı öncesine göre artmış olarak tespit edildi.Anahrat kelimeler: Üriner inkontinans, oksibutinin, solifenasin, vajinal kuruluk, pH

This study aims to compare the vaginal dryness in the patients which stems from their use of oxybutynin and solifenasin. The patients who are the subjects of this study are the ones who consult The Department of Urology at Çanakkale On Sekiz Mart University and who are diagnosed as urinary incontinence.Those who are premenopausal, sexually active and who have never used anticholinergic for any reason and those who are diagnosed as incontinence in our clinic and planned to apply the treatment of oxybutynin and solifenasin are included in this study. In accordance with the purpose of this study, a questionnaire which consists of 18 questions including sociodemographic data is applied to the patients whose give consent after being informed and then the patients are divided into two groups as the ones who use oxybutynin and the ones who use solifenasin. No meaningful statistical difference in demographic characteristics of those two groups are observed. The vaginal dryness of the patients is evaluated through prospective physical examination and vaginal pH measurement by means of a stick. The patients are evaluated in the first clinical examination and then in the second clinical examination to which they are called a month later. The decrease in the vaginal moisture observed in the physical examination of the vaginal dryness, the descriptions of the patients including the vaginal combustion, pain or discomfort felt during sexual intercourse and bloody spotting after sexual intercourse are taken into consideration.While the average vaginal pH of the patients included study in both groups was 4, after treatment, the average vaginal pH of the women who have used oxybutynin was 4, and the group which have used solifenasin was again measured 4. It was determined that there was not a significant difference between two groups in terms of vaginal pH (p : 0,71). When both groups were compared in each other, there was no significant difference in pre-treatment and after treatment value of vaginal pH of both women having used oxybutynin and women having used solifenasin (p : 0,66).However, in physics inspection of vaginal dryness which was make in pre and after treatment in both groups,the ratio of the visible minority of vaginal moisture, vaginal burning sensation, pain or discomfort during sexual intercourse,and bloody spotting complaints after sexual intercourse was detected to be increased compared to pre-drug use.Key words: Urinary incontinence, oxybutynin, solifenacin, vaginal dryness, pH