İnmeli hastalarda ambulasyon düzeyi, fonksiyonel durum ve yaşam kalitesinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: İnme, mortalite ve morbiditesi yüksek olup, ciddi oranda özürlülüğe yol açarak oluşturduğu kişisel ve toplumsal yük bakımından önemli bir halk sağlığı sorunudur. İnme rehabilitasyonunda temel hedef kişisel bağımsızlık ve yaşam kalitesinin arttırılması; bireyin üretkenliğini arttırıp toplumsal adaptasyonun sağlanmasıdır. Böylece hastalığa bağlı kişisel ve toplumsal yük azaltılmış olacaktır.Bu çalışmada inmeli olgularda ambulasyon düzeyi, günlük yaşam aktiviteleri (GYA) ve yaşam kalitesinin birbiriyle ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Çalışma 51 inmeli olguda gerçekleştirildi. Ambulasyon düzeyi, fonksiyonel ambulasyon sınıflaması (FAS), Hauserambulasyon indeksi ile; GYA, fonksiyonel bağımsızlık ölçeği (FBÖ), Barthel indeksi ve Mini-mental durum değerlendirme testi (MMDD) ile; yaşam kalitesi SF-36 ile değerlendirildi.Bulgular: FAS, HAI, Barthel indeksi ve FBÖ skorlarının birbirileriyle korele olduğunu saptadık. FBÖ, HAI skorlarının mental durum ile korele olduğunu saptadık. FBÖ, Barthel indeksi, FAS ve HAI'nin SF-36 mental sağlık ve mental ortalama dışında diğer SF-36 parametreleri ile korele olduğunu saptadık.Sonuç: Çalışmanın sonunda hastaların spastisite ve düşük ambulasyon düzeyinin özürlülüğü arttırdığını, GYA'ni kısıtladığını ve yaşam kalitesini azalttığını söyleyebiliriz. Bu nedenle inme rehabilitasyonundaspastisitenin azaltılması ve ambulasyon becerilerinin kazandırılması GYA'da bağımsızlığı ve yaşam kalitesinde artışı sağlayacaktır.

Objective: Stroke is an important community health problem to cause considerible disability and personal and social burden, has high morbidity and mortality. The main aim of stroke rehabilitation is to improve individual independence and quality of life and to provide social adaptation via enhancing individual productivity. Therefore pesonal and social burden which depend on the desease will decrease. The goal of this study is to evaluate the relationship between ambulation level, activity of dailylivings (ADLs) and quality of life in patients with stroke. Method: This study performed on 51 patients with stroke. Ambulation level was assessed by functional ambulation classification (FAC) and Hauser ambulation index (HAI); ADLs were assessed by functional independence measured (FIM), Barthel index and mini-mental state examination (MMSE); quality of life was assessed by SF-36. Results: We found that there was a significant correlation between FAC, HAI, Barthel index and FIM scores; between FIM, HAI and mental state; between FIM, Barthel index, FAC, HAI and SF-36 parameters except mental health and mental component summary. Conclusion: At the end of this study, we suggest that patients' spasticity and low ambulation levels are increasing the disability, limitig ADLs and reducing quality of life. Thus, if the spasticity is reduced and the ability of ambulation is given during the rehabilitation of stroke will be provided the independency in ADLs and improving quality of life.