Gümüş eklenmiş çeşitli simanların antibakteriyel etkinliklerinin ve materyal bağlanma dayanımının invitro olarak incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, ortodontide bantların simantasyonu için kullanılan geleneksel cam iyonomer, rezin modifiye cam iyonomer yapıştırıcı siman ve poliasit modifiye kompozit rezin materyallerine liyofilize edilmiş Ag (gümüş) nanopartikül ilave edilerek fiziksel ve antibakteriyel özelliklerinin in vitro koşullarda incelenmesidir.Çalışmamızda, ortodontik bantlar geleneksel cam iyonomer (Ketac Cem), rezin modifiye cam iyonomer (Multi-Cure) ve poliasit modifiye cam iyonomer (Transbond Plus) bant simanları ve bunların %0,1 oranında liyofilize edilmiş Ag nanopartikül ilavesi yapılmış şekli ile toplam 138 dişe simante edilmiştir. Mekanik teste tabi tutulacak örneklere altı aylık yaşlandırma prosedürü uygulanmıştır. 'Instron cihazı (TSTM 02500, Elista, Turkey) ile bantların desimantasyonu, çekme kuvveti uygulayarak gerçekleştirilmiştir. Kopma gerçekleştiği anda ortaya çıkan maksimum kuvvet aletin üst parçasına bağlı sabit bir kuvvet ölçer yardımı ile ölçülmüş ve cihaza bağlı bilgisayar ile N (Newton) cinsinden kayıt edilmiştir. Newton cinsinden elde edilen değerler daha sonra Mpa = N/mm² denklemi kullanılarak megapaskala çevrilmiş, istatistiksel analizler MPa (megapaskal) cinsinden olarak değerlendirilmiştir.En yüksek çekme dayanımı değerlerini Ag nanopartikül içermeyen Multi Cure siman göstermiştir; Ag nanopartikül içeren Multi Cure siman hariç diğer tüm gruplar ile arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0,05). Ag nanopartikül içeren Ketac Cem siman; Transbond Plus grupları ve Ag nanopartikül içermeyen Ketac Cem grubundan daha yüksek çekme dayanımı gösterse de istatistiksel olarak anlamlı tek fark Ag nanopartikül içeren Transbond Plus siman ile arasında görülmüştür (p<0,05).Ag nanopartikül içeren Ketac Cem simanı, sırasıyla Ag nanopartikül içermeyen Ketac Cem ve Ag nanopartikül içermeyen Transbond Plus grupları takip etmektedir. Her iki siman için de istatistiksel olarak anlamlı fark Multi Cure grupları ile elde edilmiştir (p<0,05). En düşük çekme dayanımı değerleri Ag nanopartikül içeren Transbond Plus siman için kaydedilmiştir. Aynı zamanda Multi Cure grupları ve Ag nanopartikül içeren Ketac Cem grupları ile arasında, istatistiksel olarak anlamlı fark gösterilmiştir (p<0,05).Grup içi çekme dayanım değerleri incelendiğinde siman materyallerine Ag nanopartikülü ilavesi yapılmasının grup içi çekme dayanım değerlerini istatiksel olarak anlamlı derecede etkilemediği görülmüştür.Desimantasyon sonucu diş yüzeyinde kalan siman artığı vizüel olarak incelenmiş, Artun ve Bergland'ın çalışmasında kullandığı artık adeziv indeksine (ARI) göre skorlandırılmıştır.ARI skoru değerlendirmesi sonuçlarına göre bant siman arası kopma en çok Ag nanopartikülü içeren ve içermeyen Ketac Cem grubunda gözlenmiştir. Ag nanopartikülü içeren ve içermeyen Multi Cure cam iyonomer gruplarında da bant siman arası kırılmanın yüksek olduğu görülmüştür.En yüksek çekme dayanımı kuvvetleri adezivin dişin %50'sinden fazla bölgesinde kaldığı, en düşük çekme dayanımı ise diş üzerinde hiç adeziv kalmayan örneklerde ölçülmüştür.Antibakteriyal değerlendirme için disk difüzyon yöntemi, sıvı besiyerine ekim ve biyofilm oluşum yöntemleri kullanılmıştır. Diskler 2 mm kalınlığında 9 mm çapında teflon diskler yardımı ile üretilmiştir.Disk difüzyon yöntemi ile tüm materyallerin antibakteriyal özellikleri Ag nanopartikülü eklenmiş ve eklenmemiş olarak incelenmiş ve inhibisyon zonu gözlenmemiştir. Sıvı besi yerinde yapılan ekim sonucu Ag nanopartikülü eklenmiş RMCİS'ın ve PMKR'in eklenmemiş haline göre S.mutans kolonizasyonunu azalttığı görülürken CİS'da hiçbir fark gözlenmemiştir.ELISA okuyucusunda 550 nm dalga boyunda yapılan ölçüm sonucunda okunan absorbans değerlerine göre en fazla biofilm oluşumu geleneksel cam iyonomer, Ag nanopartikülü eklenmiş geleneksel cam iyonomer ve komponer simanda görülmüştür.

The aim of this in-vitro work is to examine the physical and antibacterial properties of the orthodontic tapes by adding lyophilized Ag nanoparticles (silver) to the conventional glass ionomer, resin-modified glass ionomer adhesive cement and polyacid modified composite resin materials used for the cementation of orthodontic tapes.In our study, the orthodontic bands were composed of conventional glass ionomer (Ketac Cem), resin modified glass ionomer (Multi-Cure) and polyacid modified composite resin (Transbond Plus) band cements and a total of 138 teeth were formed by the addition of 0.1% lyophilized Ag nanoparticles. The six month aging procedure was applied to the specimens to be subjected to the mechanical test. The desynthesizing of the bands with the 'Instron device (TSTM 02500, Elista, Turkey) was carried out by applying tensile force. The maximum force exerted on the break was measured with the aid of a fixed force gauge attached to the upper part of the instrument and recorded in N (Newton) with the computer connected to the instrument. The values obtained in Newtonian terms were then converted to megapask using the equation Mpa = N / mm², and the statistical analyzes were evaluated as MPa (megapascal). Multi Cure cement without Ag nanoparticle showed the highest tensile strength values; The difference between all groups except the Multi-Cure cement containing Ag nanoparticle was found to be statistically significant (p<0,05). Ketac Cem cement containing Ag nanoparticle; Although higher tensile strength than the Transbond Plus groups and Ag nanoparticle-free the Ketac Cem group without Ag nanoparticles, the only statistically significant difference was seen with the Ag nanoparticles containing Transbond Plus cement (p <0.05). The Ketac Cem feldspar containing Ag nanoparticles is followed by the Transbond Plus groups which do not contain Ag nanoparticles and Ketac Cem and Ag nanoparticles with respectively. Statistically significant difference for both cements was obtained with Multi Cure groups (p <0.05). The lowest tensile strength values were recorded for the Transbond Plus cement containing Ag nanoparticles. At the same time, there was showed a statistically significant difference between the Multi Cure groups and the Ketac Cem groups containing Ag nanoparticles (p<0,05). When the intrinsic tensile strength values were examined, it was seen that the addition of Ag nanoparticle to cement materials did not significantly affect the in-group tensile strength values in the statistically significant level. The cementum residue remaining on the surface of the tooth after the desaturation was visually inspected and scored according to the residual adhesive index (ARI) used by Artun and Bergland. According to the results of the ARI score evaluation, the band cementation break was observed mostly in the Ketac Cem group with and without Ag nanoparticles. It was also seen that the band cement breakage was high in the glass ionomer groups with and without Ag nanoparticles. The highest tensile strengths are found in the adhesive over 50% of the tooth, and the lowest tensile strength is measured in samples that do not have any adhesive on the tooth.Disc diffusion method, liquid medium culture and biofilm formation methods were used for antibacterial evaluation. Discs were produced with the help of Teflon discs with a diameter of 2 mm and a diameter of 9 mm. Antimicrobial properties of all materials were examined by disk diffusion method and Ag nanoparticle was added and examined without addition and no inhibition zone was observed. No difference was observed in CIS as it appeared to reduce the St mutans colonization by RMCIS supplemented with Ag nanoparticles and PMKR added to the liquid medium.Most of the biofilm formation was observed with conventional glass ionomer, Ag nanoparticle-added conventional glass ionomer and component simulator, compared to the absorbance readings measured at 550 nm wavelength in the ELISA reader.