Biyoaktif cam nanopartikülleri ile modifiye edilmiş biodentine materyalinin sitotoksik özelliklerinin değerlendirilmesi

Abstract

Bu tez çalışmasının amacı, özelliklerini geliştirmek amacıyla biyoaktif cam nanoparçacıkları ile modifiye edilen Biodentine (Septodont, Fransa) materyalinin sitotoksik özelliklerinin değerlendirilmesidir.Sol-jel yöntemi kullanılarak, biyoaktif cam nanoparçacıkları üretildi. Değerlendirilmek üzere ağırlıkça %1 ve %2 oranında biyoaktif cam ilave edilerek modifiye edilen Biodentine materyalleri ve kontrol grubu olarak ticari olarak ulaşılabilen Biodentine olmak üzere üç deney grubu oluşturuldu. Hazırlanan örnekler sertleşme sürelerine göre (1, 3 ve 7 gün) her grupta 20 örnek olmak üzere üç alt gruba ayrıldı. Sertleşme sürelerine göre gruplara ayrılan örnekler, sitotoksik özellikleri değerlendirilmeden önce hücreyle muamele sürelerine göre (24 ve 48 saat) iki alt gruba ayrıldı (n =10). Ardından deney gruplarının sitotoksik özellikleri MTT testi kullanılarak değerlendirildi. Verilerin istatistiksel analizi Kruskall Wallis testi ve Mann Whitney- U testi kullanılarak analiz edildi (p=0.05).Farklı materyallerin sitotoksisite değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı (p>0.05). Her bir materyal grubunda sertleşme süresi 1 gün olan deney gruplarının sitotoksisite düzeyi, 3 gün ve 7 gün sertleşme süresine sahip gruplardan anlamlı şekilde yüksek bulundu (p<0.05). Materyal tipi önemsenmeksizin 1 gün ve 3 gün sertleşme süresine sahip örneklerde , hücreyle muamele süresi 24 saat olan deney grupların sitotoksisite düzeyi, hücreyle muamele süresi 48 saat olan grupların sitotoksisite düzeyine göre anlamlı ölçüde daha yüksek tespit edildi (p<0.05).Yapılan bu in vitro çalışmanın bulguları göz önüne alındığında; Biodentine içeriğine biyoaktif cam nanoparçacıklarının eklenmesinin, Biodentine'nin sitotoksisitesini değiştirmeyeceği sonucuna varılabilir. Ayrıca Biodentine ve biyoaktif cam ile modifiye edilen Biodentine materyallerinin sitotoksisite düzeylerinin, sertleşmenin erken safhalarında daha yüksek olduğu söylenebilir.Anahtar Sözcükler: Biodentine; biyoaktif cam; MTT; sitotoksisite

The aim of this study was to evaluate the biocompatibility of Biodentine (Septodont, France) mixed with bioactive glass nanoparticles at 1 wt % and 2 wt %.Bioactive glass nanoparticles was produced by sol-gel technique. The materials was assigned to 3 groups as Biodentine (control group) and Biodentine which modified with bioactive glass nanoparticles %1 wt and %2 wt. After preparation of material discs, groups were divided into 3 subgroups according to setting times (1, 3 and 7 days) (n=20). Before cytotoxicity tests, samples assigned to 2 more subgroups according to incubation time with cells. (24 and 48 hours) (n=10). Following assignation part, cytotoxic properties of the materials were evaluated by MTT method. Data were statistically analyzed by using Kruskall Wallis test and Mann Whitney- U test (p=0,05). No statistical differences were observed between cytotoxicity levels of different material groups (p<0.05). One-day old samples were more cytotoxic than 3-days and 7-days old samples in all test groups (p<0.05). Regardless type of materials, significantly higher cytotoxicity levels were detected at 24 hours incubation time more than 48 hours at 1-day and 3-days old samples (p>0.05). This in vitro study demonstrated that the addition of bioactive glass nanoparticles to Biodentine does not alter its cytotoxicity. Moreover, it is possible to mention that Biodentine and modified Biodentine have initial cytotoxicity.Keywords: Biodentine; bioactive glass ; MTT; cytotoxicity