Öğretmenlerin erken çocukluk döneminin son bölümü olan 5-7 yaş grubu çocukların eğitiminde oyunu kullanması üzerine bir durum çalışması

Abstract

Günümüz eğitim sistemi çocuk merkezli olup öğrenme sürecinde aktif olmakta ve bilgi çocuk tarafından yapılandırılmaktadır. Bu sebeple okul öncesi eğitiminde oyun vazgeçilmez bir unsur olmaktadır. Ancak ilkokula başlamakla çocuğun oyun gereksinimi sona ermez yalnızca oyun çocuğun gelişim düzeyine uygun olarak biçim değiştirir. Bu nedenle ilkokula başlayınca çocuğu oyundan kesmek yanlış olduğu düşünülmektedir.Bu araştırma, nitel bir çalışma olup erken çocukluk döneminin son kısmını kapsayan 5-7 yaş grubu çocuklara verilen eğitimde oyunu kullanma durumunun tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Rize de bulunan bir ilkokuldan belirtilen döneme denk gelen, durum çalışmasına uygun olan anasınıfı ve 1. sınıf öğretmenleri seçilmiştir. Araştırmada öğretmenlerin 2018-2019 eğitim öğretim yılında Mart-Nisan aylarında 7 hafta boyunca uygulamalarında tutulan gözlemler ve uygulamaların plan dokümanları bunların yanında öğretmenlerle yapılan mülakatlar esas alınmıştır.Seçilen öğretmenlerin ders ve etkinlik uygulamaları katılımsız gözlem yöntemiyle kayıt altına alınmış, oyun kullanıldığı durumlarda yarı yapılandırılmış gözlem çizelgeleri kullanılarak gözlemlenmiştir. Ayrıca öğretmenler tarafından bu uygulamalar için hazırlanan plan ve eğitim öğretim programların bir kopyası alınmıştır. Öğretmenlerin oyun uygulamaları hakkında görüşlerini belirlemek için gözlemlerin başında, ortasında ve sonunda olmak üzere üç kere yarı yapılandırılmış mülakat yapılmıştır. Mülakatlar ses kaydı şeklinde kaydedilmiş ve betimsel analiz tekniği ile çözümlenmiştir. Bu analizde doğrudan alıntılara yer verilip temalar halinde düzenlenmiştir. Düzenlenen veriler daha sonra gözlemden örnek kayıtlar aktarılarak ve plan dokümanlarından alınan bilgilerle karşılaştırılarak sunulmuştur. Araştırmanın sonucunda öğretmenlerin oyun hakkında olumlu tutum ve düşüncede oldukları; tanımlamalarındaki ortak düşüncenin oyunun fiziksel/psikomotor gelişime katkı sağladığı ve eğlenme aracı olduğu görülmüştür. Oyunlarında en çok gelişim sağladığı alan fiziksel/psikomotor alan olup ardından sırasıyla sosyal/duygusal, bilişsel ve dil alanı olduğu tespit edilmiştir. Öğretmenlerin oyunu yöntem olarak düşündükleri, konu sonrasında pekiştirme amaçlı ve konudan bağımsız şekilde kullandıkları, okulda yeterli oyun alanının bulunmadığı, oyuna okul idaresi, veliler ve sınıf öğretmenlerinin gerekli değeri vermediği sonucuna varılmıştır. Ayrıca anasınıfı öğretmeninin oyunu değerlendirme aracı olarak düşündüğü, 1. sınıf öğretmeninin ise değerlendirme aracı olarak düşünmediği görülmüştür. Anasınıfı öğretmeninin oyunun planlamasında yeterli bilgiye sahip olup planlama yaptığı, 1. sınıf öğretmeninin ise yeterli bilgiye sahip olmadığı ve yeterli düzeyde planlama yapmadığı tespit edilmiştir. Anasınıfı öğretmeninin oyunu yeterli düzeyde kullandığı fakat oyunun değerini ve çocuğa sağladığı katkıları bilmesine rağmen birinci sınıf öğretmeninin çeşitli gerekçelerden dolayı oyunu yeterli kullanamadığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda öneriler sunulmuştur.

Today's education system is centered on child who is actively participating in learning process and the structuring of knowledge. In this sense, play is an indispensable part of preschool education. However, the necessity of play in children's lives is not supposed to come to an end with the beginning of primary school, but it develops into different forms at different age levels. Therefore, preventing children from playing when they start primary school is considered unacceptable. This qualitative study aims at investigating the use of play in children education between the ages of 5 and 7 which refers to the last period of early childhood. For this case study, the preschool students of above-mentioned age period and teachers of first grade were selected from a primary school in Rize province. The investigation is based on the teacher observations and plan documents of activities that teachers have applied through seven weeks in the months of March and April in 2018-2019 education year as well as interviews.The courses and activities applied by selected teachers were recorded with non-participant observation method and the cases of children plays were observed with the use of semi-structured observation guides. In addition, a copy of plans prepared for those activities and education programs were taken from the teachers. In order to get their opinions on the play applications, semi-structured interviews were made with the teachers for three times at the beginning, in the middle and at the end of the observations. The interviews were recorded with audio-recording technique and a descriptive analysis was conducted for turning audio into text. In this analysis, direct quotations were taken from the interviews and organized according to their themes. Afterwards, the reorganized data were presented by giving examples from observation guides and by comparing the information obtained from the plan documents. Finally, the results of the study show that the teachers have positive attitudes and thoughts for using play in classroom environment, and they commonly believe that play not only contributes to physical/psychomotor development but also it is a means of entertainment. The physical/psychomotor area is the most developed skills of children, and respectively the areas of social/sensory, cognitive and language have been observed to develop through the play. In addition, teachers accept play as a method and they use it for practice after teaching a subject or sometimes independent from the subject. It is also concluded that there is no adequate grounds for playing at school, and the school administration, parents and class teachers undervalue the importance of play. Also, the preschool teacher considers play as an assessment tool, but the first grade teacher does not. The preschool teacher has been observed to have enough information for planning plays and good at making plans, but the first grade teacher does not. The preschool teacher is adequately using plays. However, despite of being aware of its benefits, the first grade teacher uses play sufficiently due to some reasons. The suggestions are offered according to these results.