Fizyoterapiyi farklı koşullarda alan, farklı fonksiyonel seviyedeki çocukların ailelerinin, tedaviden beklentileri, memnuniyetleri ve stres düzeyinin incelenmesi

Abstract

Çalışmadaki amaç fizyoterapiyi farklı koşullarda alan, farklı fonksiyonel seviyedeki Serebral Palsili (SP) çocukların ailelerinin tedaviden beklentileri, memnuniyetleri ve stres düzeylerini karşılaştırmaktı. Çalışmaya, 40 SP'li çocuk ve aileleri katıldı. Hastanede rehabilitasyon alan Grup I haftada 5 gün, özel eğitim merkezinde rehabilitasyon alan Grup II haftada 2 gün, 3 ay süresince nörogelişimsel tedavi (NGT) yöntemiyle alındı. Çalışmaya katılan çocukların ve ailelerin sosyo-demografik verileri ile ailelerin tedaviden beklentileri kaydedildi. Değerlendirmeler tedavi öncesinde ve sonrasında tekrarlandı. Çocuklar için Kaba Motor Fonksiyon Sınıflama Sistemi (KMFSS), Kaba Motor Fonksiyon Ölçümü (KMFÖ-88), Pediatrik Özürlülük Envanteri(PEDİ) ve Pediatrik Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçümü (WeeFİM) ile aileleri için Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Ebeveyn Stres İndeksi/Kısa Formu (ESİ/KF), Aile Etki Ölçeği (AEÖ) ve memnuniyet durum anketi kullanıldı. Tedavi sonrası her iki gruptaki çocukların fonksiyonellik ve motor seviyelerinde, ailelerin stres ve etkilenim düzeylerinde değişim gözlendi. Parametrelerin çoğunda Grup I'deki değişimler, Grup II'ye göre daha fazlaydı. Ayrıca ailelerin tedavi memnuniyeti ve beklentisi gruplar arasında fark gözlenmezken, Grup II'de tedavi beklentisinde düşme gözlendi. Sonuç olarak tedavi sıklığının artması ile rehabilitasyonu hastanede alan çocukların, özel eğitim merkezinde alan çocuklara göre; fonksiyonel durumu ve kaba motor düzeyinde iyileşmenin daha fazla olduğu gözlendi. Ayrıca bu durum hastanede rehabilitasyon alan ailelerin stres ve etkilenim düzeyini azaltırken, tedaviden beklentisini yükselttiği sonucuna varıldı.

The purpose of our study was to compare the Cerebral Palsy (CP) rehabilitation at different functional levels between expectations from the treatment of children in the family, satisfaction and stress levels. 40 children with CP and parents included in this study. Group I taken 5 days in a week in hospital, group II taken 2 days in a week during 3 month rehabilitation in special education center, neurodevelopmental treatment (NDT) method was applied to them. İn cases, socio- demographic data and expectations of the treatment were saved. Assesment were held before and after the treatment. For children The Gross Motor Function Classification System (KMFSS),The Gross Motor Function Measure (KMFÖ-88), Pediatric Evaluation of Disability Inventory (PEDİ) and Pediatric Functional Independence Measure (WeeFİM); for parents Beck Depression Scale (BDS), Parents Stress İndex (PSİ), The Impact on Family Scale-Short Form and family satification scale were used. After the treatment children of both groups the amount of motor function and levels of family stress change are detected. Most of the parameters changes in Group I more than in Group II. In addition, the families of the difference observed between treatment satisfaction and expectations of the group. İn Group II expectations showed a decrease in treatment. As a result, the frequency of rehabilitation treatment increase at the hospital of children, compared to children in the special education center space; improvement in functional status and gross motor level. In this case, the family stress level of the hospitial rehabilitation and the effected level are increasing ,beside that the level of family expectations rised.