Yönetici olan ve olmayan hemşirelerin motivasyon ve iş doyumu düzeylerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışma, yönetici olan ve olmayan hemşirelerin motivasyon ve iş doyumunun belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini İstanbul Medipol Mega hastaneler kompleksindeki tüm kliniklerde çalışan ve 1-Ağustos 2017 – 1 Kasım 2017 tarihleri arasında yönetici ve yönetici olmayan aynı zamanda çalışmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden, sorulara eksiksiz cevap veren 437 hemşire oluşturmaktadır. Çalışmanın verileri hemşirelerle yüzyüze görüşülerek `Sosyodemografik Bilgi Formu`, `Hemşire İş Doyumu Ölçeği` ve `Motivasyon Kaynakları Envanteri` kullanarak elde edilmiştir. Ölçeklerden alınan puan ortalamalarının hemşirelerin demografik özellikleri ile motivasyon ve iş doyumu altboyutlarının karşılaştırılması için bağımsız gruplarda t-testi, tek yönlü varyans analizi ve Tukey HSD testi uygulanmıştır. Katılımcıların 18-59 yaş aralığında olduğu, meslekteki çalışma süre ortalamalarının 4,4 olarak belirlendiği ve bu hastanede ortalama çalışma sürelerinin 1,51 olduğu tespit edilmiştir. Katılımcıların cinsiyete göre dağılımları incelendiğinde ise % 82,6'sı kadın, % 70,7'sinin bekar ve % 33'ünün lise mezunu olduğu belirlenmiştir.Katılımcıların motivasyon kaynakları envanterinden aldıkları puan ortalamasının en düşük 1 olduğu görülürken en yüksek olarak 7 olduğu, ortalamalarının ise 4,40 olduğu belirlenmiştir. İş doyumu ölçeğinden aldıkları puan ortalaması ise 3,62 olduğu, alınan en düşük puanın 1 en yüksek puanın 4,89 olduğu tespit edilmiştir. Motivasyon kaynakları envanterinden aldıkları puan ile iş doyumu ölçeğinden aldıkları puanla aralarında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p>0,05). İki ölçek ilişkilendirildiğinde ise alt boyutları arasında belirgin bir benzerliğin ortaya çıktığı tespit edilmiş olup, iş doyumunun motivasyonun bir sonucu olduğu belirlenmiştir. Motivasyonu artan bireylerin iş doyumlarında da artış gözlemlendiği, dolayısıyla iş verimliliğinin de yükseldiği sonucuna varılmış olup, yönetici konumundaki hemşirelerin bu konuda bilgilendirilmesi ve çalışanların motivasyonunun artması için destekleyici davranışların geliştirilmesi, yönetici olmayan hemşirelerin motivasyonlarının arttırılması yönünde çalışmalar yapılması, hastane de hastaların memnuniyetini sağlama konusunda gösterilen çaba ve özenin, hemşirelerin motivasyon ve iş doyumlarını arttırmak için de gösterilmesi önerilmektedir.

The aim of this study is to investigate motivation and job satisfaction of executive and working nurses who work in the all clinics of İstanbul Medipol Mega Hospitals. The study was conducted as to be definitive research between August 2017 and November 1st, 2017. Sample of study consists of 437 nurses who agreed to participate in the study voluntarily and answered all the questions completely. Data of research were collected by `Socio-demographic Information Form`, `Nursing Job Satisfaction Scale` and `Motivation Resources Inventory`. In order to compare demographic features of nurses with sub-dimensions of motivation and job satisfaction, t-test, one-way variance analysis, and Tukey SHD test were applied. It was determined that all the participants between 18-59 age group, average working time of the nurses 4,4 years and their average working time in the hospital where the study was conducted, was found as 1,51. 82,6 % of the participants were women and 70,7 % of them were single and 33 % of the nurses were high school graduates. When the score of nurses examined which they obtained from motivation resources inventory, it was seen that the lowest score was 1 and the highest was 7, and the average determined as 4,40. In terms of nursing job satisfaction scale, the lowest score was 1 and the highest was 4,89, and nurses average score was determined as 3,62. There is no significantly meaningful relationship was found between the scores of nurses among motivation resources inventory and nursing job satisfaction scale. When both scales were linked, sub-dimensions of both scales had shown a similarity and it was determined that job satisfaction is a result of motivation. In the end of the study, it was found that individuals whose motivation is increased, has shown an increase also in job satisfaction and as a result, an increase in job efficiency. It is suggested that leader nurses must be informed about motivation and job satisfaction subjects and in order to increase the motivation of workers, supportive behaviors must be developed, studies should be conducted to increase the motivation of working nurses. Effort and care, which is demonstrated to ensure patients' satisfaction, must be shown to nurses, in order to increase their job satisfaction and motivation.