Türkiye`de özgül dil bozukluğu ile ilgili toplumsal farkındalık çalışması

Abstract

Özgül dil bozukluğu, çocukların ifade edici ve / veya alıcı dilinin olumsuz yönde etkilendiği dil ve konuşma bozukluklarını kapsamaktadır. Türkiye'de otizm ve Down sendromu gibi diğer alanlarda akademik araştırmalar ve farkındalık çalışmaları yapılmış olmasına rağmen; özgül dil bozukluğu hakkında, halkın farkındalığıyla ilgili görece kısıtlı çalışmalar bulunmaktadır. Daha önce Türkiye'de, toplumun özgül dil bozukluğuna karşı tutumları ile ilgili bir çalışma yapılmamıştır. Bu çalışma, COST Aksiyonu IS1406'nın 3. Çalışma Grubu tarafından yürütülen araştırma kapsamında gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma kapsamında COST Aksiyonu IS1406'nın 3. Çalışma Grubu tarafından hazırlanan `Bak Kim Konuşuyor: Toplumsal Farkındalık Anketi` kullanılmıştır. Çalışmada, üç farklı yaş grubundan, 87 katılımcı vardır. Katılımcıların cinsiyet, SES ve eğitim düzeyleri göz önünde bulundurulmuştur. Yaşlı grubun, özgül dil bozukluğu terimi hakkında diğer iki yaş grubuna göre çok az farkla daha az bilgiye sahip olduğu saptanmıştır. Çocuk sahibi olan kadın katılımcıların, çocuk sahibi olmayan kadın katılımcılara göre özgül dil bozukluğuna dair farkındalık seviyeleri daha yüksek bulunmuştur (p < 0.05). Katılımcıların çoğunluğu, özgül dil bozukluğunun nedenlerini içsel faktörlere bağlamaktadır. Eğitim düzeyi düşük olan katılımcıların özgül dil bozukluğunu iyileştirmek için hangi uzmana başvuracağı ile ilgili yanlış bilgilere sahip oldukları belirlenmiştir (p < 0.05). Diğer bir bulgu, katılımcıların neredeyse yarısının özgül dil bozukluğu terimini daha önce duymadığı yönünde olmuştur. Katılımcıların çoğunluğu, özgül dil bozukluğu terimini bir tanıdık aracılığıyla duyduğunu bildirmiştir. Mevcut bulgulara dayanarak, Türkiye'de özgül dil bozukluğu konusunda halkın bilinçlendirilmesi ve farkındalığın arttırılması için ilgili uzman ve yetkililerin daha etkin önlemler alması gerektiği sonucuna varılmıştır.

Childhood language impairment involves language and speech impairment in which the expressive and/or receptive language development of children is adversely affected. Although relatively significant amount of action has been taken to raise academic and public awareness about children with autism and Down syndrome in Turkey, limited attention has been paid to childhood language impairment. No study has been conducted about attitudes of people in Turkey towards childhood language impairment. This survey named `Look Who's Talking: Public Survey` was carried out by Working Group 3 of COST Action IS1406. Data were collected from 87 participants divided into 3 age groups. Gender, SES and education levels of the participants were controlled. It was found that the older group had less knowledge of the term childhood language impairment than the other two age groups. Female participants with children were more aware of childhood language impairment than female participants without children (p < 0.05). Most of the participants attributed intrinsic causes to childhood language impairment. It was also observed that the participants with a relatively limited educational background had inaccurate information about who works specifically on remediating childhood language impairment (p < 0.05). Another finding was that almost half of the participants had not heard the term childhood language impairment before. The majority of the participants reported having heard the term through a friend, relative and/or neighbor. Based on the current findings, it can be concluded that more action should be taken by healthcare professionals and policy-makers to raise public awareness about childhood language impairment in Turkey.