Algılanan ebeveyn tutumları ve intihar amacı olmayan kendine zarar verme davranışı ilişkisinde duygu düzenlemenin aracı rolünün incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada, algılanan ebeveyn tutumları ile intihar amacı olmayan kendine zarar verme davranışı ilişkisinde duygu düzenleme becerilerinin aracı bir rolü olup olmadığını belirlemek amaçlanmıştır. Bu amaçla yürütülen çalışma, korelasyonel yöntem kullanılarak yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubu, Gaziantep Açık Ceza İnfaz Kurumunda bulunan ve yaşamları boyunca en az bir kez kendine zarar verme davranışı sergilemiş 18-52 yaş aralığındaki 150 erkek hükümlüden oluşmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunun oluşturulması aşamasında amaçlı ve uygun örnekleme tekniği kullanılmıştır. Araştırma verileri Sosyo-Demografik Bilgi Formu, Kısaltılmış Algılanan Ebeveyn Tutumları Ölçeği, Duygu Düzenlemede Güçlükler Envanteri ve Kendine Zarar Verme Davranışı Değerlendirme Envanteri kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizi Bağımlı Gruplar için T-testi, Mann-Whitney U testi, Kruskal-Wallis Non-Parametrik Varyans Analizi, Pearson Korelasyon Katsayısı ve Çoklu Lineer Regresyon Analizi kullanılarak yapılmıştır. Çalışmanın sonucunda algılanan ebeveyn tutumları ve intihar amacı olmayan kendine zarar verme davranışı üzerinde, duygu düzenlemenin stratejiler alt boyutunun aracı bir rolü olduğu bulunmuştur. Elde edilen bulgular alanyazın doğrultusunda tartışılmıştır.Anahtar Kelimeler: Algılanan Ebeveyn Tutumları, İntihar Amacı Olmayan Kendine Zarar verme, Duygu Düzenleme.

In this study, it was aimed to determine whether emotional regulation skills have an intermediary role in relation to perceived parental attitudes and non-suicidal intent self-injury behavior. The study conducted for this purpose was carried out using a correlational method. This study group consisted of 150 male convicts in the Gaziantep Open Prison, aged between 18-52 years, who had at least one self-injurious behavior during their lifetime. A purposeful and appropriate sampling technique was used in the development of the study group. The research data were collected using the Socio-Demographic Information Form, Abbreviated- Perceived Parental Attitudes Scale, Difficulties in Emotion Regulation Scale and Self-Harm Behavior Assessment Inventory. Analysis of data is made T-test for Dependent Groups, Mann-Whitney U test, Kruskal-Wallis Non-Parametric Analysis of Variance, Pearson Correlation Coefficient and Multiple Linear Regression Analysis. As a result of the study, the strategy sub-dimension of emotion regulation found that it has a mediating role in perceived parental attitudes and non-suicidal self-injurious behavior. Obtained findings are discussed in the light of the literature. Key Words: Perceived Parenting Attitudes, Non-Suicidal Self-İnjury, Emotion Regulation