Ergenlerin psikolojik sağlamlığın (Resilience), çocukluk çağındaki travma ve bağlanma stilleri ile ilişkisinin incelenmesi

Abstract

Psikolojik sağlamlık (resilience) farklı araştırmalarda ortaya konulduğu gibi çeşitli faktörler tarafından etkilenen bir değişkendir. Bu çalışmanın amacı, `Ergenlerin Psikolojik Sağlamlığın (Resilience), Çocukluk Çağındaki Travma ve Bağlanma Stilleri İle İlişkisinin İncelenmesi`dir. Bu çalışma, ilişkisel tarama desenli nicel bir araştırmadır. Araştırmada kolay erişilebilir örneklem yöntemi kullanılarak ulaşılan 9. ve 10. sınıf öğrencilerinden 453 kişiden toplanan veriler kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; psikolojik sağlamlığın çocukluk çağı travma ile ters yönlü ilişkiye sahip olduğu, bağlanma ile doğrusal ilişkiye sahip olduğu sonucunda ulaşılmıştır. Araştırmada, çocukluk çağı travmanın psikolojik sağlamlığı yordamasında, bağlanmanın ara değişken olarak rol aldığı tespit edilmiştir. Araştırmada psikolojik sağlamlığın cinsiyet ve kardeş sayısından dolayı farklılaşmadığı; ergenin öğrenim gördüğü sınıf düzeyi, annesinin çalışması, babasının çalışması, ailesinin aylık gelir düzeyi, daha önce psikiyatrik veya psikolojik destek almış olması, ailesinde psikiyatrik ve ya psikolojik destek alanların olması, yaşı, kiminle yaşadığı, annesinin eğitim düzeyi, babasının eğitim düzeyi ve ailede kaçıncı çocuk olduğu değişkenlerinden dolayı farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır.

The resilience is a variance affected by various factors as proven by different researches. The aim of this study is to investigate the relationship between the resilience of adolescents with trauma in childhood.and attachment styles.This is a quantitative study with relational screening model. In this study, the data were collected from 453 students of 9th and 10th grades via an easily assessable sampling method. The research findings show that resilience had an inversely correlated relationship with the childhood trauma, but a linear relationship with the attachment. In the study, it was also found that the attachment played a role as an intervening variable in the prediction of resilience of the childhood trauma. The study showed that the resilience did not differentiate due to gender and the number of siblings, however it changed depending on the variables, such as the class level of the adolescent at school, the occupation of the mother of the father, the monthly income level of the family, the history of psychiatric and psychological support, the history of the family members in terms of psychiatric and psychological support, age, the persons who share the same house with, mother's level of education, father's level of education, and the birth order among siblings.