Sosyal medyanın üniversite öğrencilerinin içe kapanıklık ve yalnızlık düzeylerine etkisinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmada sosyal medyanın üniversite öğrencilerinin içe kapanıklık ve yalnızlık düzeylerine etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya Ufuk Üniversitesinde okuyan 150 öğrenci katılmıştır. Araştırmada Kişisel Bilgi Formu, UCLA Yalnızlık Ölçeği, Gözden Geçirilmiş Eysenck Kişilik Anketi-Kısaltılmış Formu (EKA-GGK) ve Sosyal Medya Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde bağımsız gruplar arası t-testi, Mann Whitney U testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Kruskall-Wallis H testi Pearson-r Korelasyon analizi ve Çoklu Regresyon Analizi kullanılmıştır. Elde edilen bulgular sosyal medyanın üniversite öğrencilerinin yalnızlık ve içe kapanıklık düzeylerini etkilemediğini göstermiştir.

In this study, it is aimed to investigate the effect of social media on introvertedness and loneliness levels of university students. 150 students from Ufuk University participated in the study. Personal Information Form, UCLA Loneliness Scale, The short-form Revised Eysenck Personality Questionnaire (EPQR-S) and Social Media Attitude Scale were used in the study. In the analysis of the data obtained, Independent Samples T-test, Mann Whitney U test, One-way Analysis of Variance (ANOVA), Kruskall-Wallis H test, Pearson-r Correlation Analysis and Multiple Regression Analysis were used. Findings showed that social media did not affect the loneliness and introversion levels of university students.