Show simple item record

dc.contributor.advisorBalamir Bektaş, Rahşan
dc.contributor.authorAltintaş, Duygu
dc.date.accessioned2020-12-06T15:58:03Z
dc.date.available2020-12-06T15:58:03Z
dc.date.submitted2019
dc.date.issued2020-01-24
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/105693
dc.description.abstractBu araştırmada kadınların psikolojik sağlamlıkları, bağışlayıcılıkları ve şiddete maruz kalma durumlarının, psikolojik iyi oluşlarını yordama düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu genel amaçla kadınların psikolojik sağlamlık, bağışlayıcılık ve psikolojik iyi oluşları; şiddete maruz kalma ve yaş grupları, şiddete maruz kalma ve gelir durumu, yaşam yeri ve çocuk sayısı gruplarına göre karşılaştırılmıştır. Şiddete maruz kalma durumlarına göre psikolojik sağlamlık, bağışlayıcılık ve psikolojik iyi oluşları arasındaki ilişkiler kontrol edilmiş ve kadınların psikolojik sağlamlık ve bağışlayıcılıklarının, iyi oluşlarını yordama düzeyi belirlenmiştir.Araştırma Ankara, İzmir ve Balıkesir illerinde yer alan fiziksel şiddete maruz kalan 129 kadın ve şiddete maruz kalmayan 97 kadın olmak üzere toplam 226 katılımcıyla yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak bağışlayıcı kişilik ölçeği, psikolojik sağlamlık ölçeği ve psikolojik iyi oluş ölçeği olmak üzere üç ölçekten ve kişisel bilgi formu olarak adlandırılan demografik bilgiler ile şiddet yaşantısını içeren anket formundan yararlanılmıştır.Araştırma bulguları incelendiğinde, çocuk sayısına göre psikolojik sağlamlık ve psikolojik iyi oluş ölçeklerinde anlamlı bir farklılık elde edilmemiştir. Çocuğu olmayanların, iki ve daha fazla çocuğu olanlardan bağışlayıcı kişiliklerinin anlamlı olarak daha düşük olduğu görülmüştür. Gelir ve şiddete maruz kalma durumuna bağlı olarak psikolojik sağlamlık ve bağışlayıcı kişilik üzerinde ortak etki anlamlı bulunmazken, psikolojik iyi olma üzerinde ortak etkinin anlamlı olduğu görülmüştür. Bağışlayıcı kişilik ölçeğinde şiddete maruz kalmayanlar lehine anlamlı fark bulunmuştur. Psikolojik iyi oluş ölçeğinde ise şiddete maruz kalmayanların, şiddete maruz kalanlara göre ortalamalarının daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Şiddete uğramayan ve geliri olan kadınların, şiddete uğrayan ve geliri olan kadınlar ile şiddete uğrayan ve geliri olmayan kadınlara göre psikolojik iyi oluş ölçeğinin genelindeki ortalamalarının daha yüksek olduğu görülmüştür. Şiddete uğramayan ve geliri olmayan kadınların, şiddete uğrayan ve geliri olan kadınlar ile şiddete uğrayan ve geliri olmayan kadınlara göre psikolojik iyi oluş ölçeğinin genelindeki ortalamalarının daha yüksek olduğu belirlenmiştir.Yaş grupları ve şiddete maruz kalma durumuna bağlı olarak psikolojik sağlamlık, bağışlayıcı kişilik ve psikolojik iyi oluş üzerinde ortak etki anlamlı bulunmazken, şiddete maruz kalma durumlarının anlamlı, bağışlayıcı kişilik ölçeğinde ise şiddete maruz kalma durumu ile beraber yaş gruplarının da anlamlı olduğu görülmüştür. Şiddete maruz kalmayan yaşlı kadınların, şiddete maruz kalan genç kadınlardan psikolojik sağlamlıklarının daha yüksek olduğu; şiddete maruz kalmayan yaşlı kadınların, şiddete maruz kalan ve kalmayan genç kadınlardan ve şiddete maruz kalan yaşlı kadınlardan bağışlayıcılıklarının daha yüksek olduğu görülmüştür. Ayrıca şiddete maruz kalmayan kadınların, şiddete maruz kalan tüm yaş gruplarından psikolojik iyi oluşlarının daha yüksek olduğu belirlenmiştir.Şiddete maruz kalan ve kalmayan kadınlarda psikolojik sağlamlık ile psikolojik iyi oluş arasında orta düzeyde, bağışlayıcılıkla psikolojik iyi oluş arasında düşük düzeyde pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Kadınların psikolojik iyi oluşlarında psikolojik sağlamlığın bağışlayıcılığa göre daha önemli bir yordayıcı olduğu, her iki yordayıcı değişkenin de psikolojik iyi oluş üzerinde anlamlı etkisinin olduğu görülmüştür. Şiddete maruz kalma durumunun da iyi oluşa katkı sağladığı, kadınların kendilerine yapılan davranışın özelliklerine göre bağışlayıcılıklarının değiştiği bunun da psikolojik sağlamlık ile psikolojik iyi oluşu yordadığı bulunmuştur.
dc.description.abstractThe aim of this study is to determine the predictive level of psychological well-being of the women regarding their psychological resilience, forgiveness and their being exposed to violence. For this general purpose; psychological resilience, forgiveness and well-being of the women have been compared within the categories as their being exposed to violence and age groups, their being exposed to violence and status of income, and place of living and the number of children. The relations among psychological resilience, forgiveness and well-being of the women have been controlled as regards their being exposed to violence, and the predictive level of psychological well-being of the women has been determined as regards their psychological resilience and forgiveness.This study has been conducted with a total number of 226 participants; 129 of whom has been exposed to physical violence and 97 of whom has not been exposed to violence in Ankara, İzmir and Balıkesir. In this study, Forgiving Personality Scale, Psychological Resilience Scale and Psychological Well-Being Scale have been used to collect data along with a Personal Information Form as a questionnaire form including demographic information and their experience of violence.There has been no significant difference between psychological resilience and psychological well-being regarding the number of children as for the research findings. It has been found that forgiving personality of the women having no children has been lower than those with two or more children.Common effect on psychological resilience and forgiving personality regarding the status of income and being exposed to violence has not been found significant; on the other hand, common effect on psychological well-being has been found significant. In Forgiving Personality Scale, there has been significant difference regarding the women not exposed to violence. In Psychological Well-Being Scale, it has been determined that the mean value of the women not exposed to violence has been higher than those exposed to violence. Besides, throughout Psychological Well-being Scale, it has been found that the mean values of the women with an income and not exposed to violence have been higher than those with an income and exposed to violence and those with no income and exposed to violence. Moreover, throughout Psychological Well-Being, it has been determined that the mean values of the women with no income and not being exposed to violence have been higher than those with an income and exposed to violence and those with no income and being exposed to violence.Common effect on psychological resilience, forgiving personality and psychological well-being regarding the age groups and the status of being exposed to violence has not been found significant; on the other hand, it has been determined that the status of being exposed to violence has been significant. Furthermore, the age groups along with the status of being exposed to violence have been found significant in Forgiving Personality Scale. It has been determined that psychological resilience of the elder women not being exposed to violence has been higher than the young women being exposed to violence, and that forgiving of the elder women not being exposed to violence has been higher than the women exposed and not exposed to violence and the elder women exposed to violence. In addition, psychological well-being of the women not being exposed to violence has been determined to be higher than those exposed to violence from all the age groups.It has been found that regarding the women being exposed and not exposed to violence there has been a positive and moderate level of relationship between psychological resilience and psychological well-being regarding the women being exposed and not exposed to violence; on the other hand, there has been a positive and low level of relationship between forgiveness and psychological well-being. It has been concluded that regarding psychological well-being of the women, psychological resilience has been of greater importance than forgiveness; in addition, both predictor variables have had significant effect on psychological well-being. It has been determined that the status of being exposed to violence has contributed to psychological well-being, and that forgiveness of the women has changed as regards the characteristics of the attitudes towards themselves, which has predicted psychological well-being and psychological resilience.en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectPsikolojitr_TR
dc.subjectPsychologyen_US
dc.titleŞiddete maruz kalmaya bağlı olarak psikolojik dayanıklılık, bağışlayıcılık ve psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkilerin incelenmesi
dc.title.alternativeAn analysis work on the relations among psychological resilience, forgiveness and psychological well-being in relation to being exposed to violence
dc.typemasterThesis
dc.date.updated2020-01-24
dc.contributor.departmentPsikoloji Anabilim Dalı
dc.identifier.yokid10320166
dc.publisher.instituteSosyal Bilimler Enstitüsü
dc.publisher.universityUFUK ÜNİVERSİTESİ
dc.identifier.thesisid603763
dc.description.pages188
dc.publisher.disciplinePsikoloji Bilim Dalı


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess