Tip 2 diyabetik nefropatili ve nefropatisiz olgularda serum adiponektin seviyeleri ve eşlik eden faktörler

Abstract

Adiponektin insülin direncini kırıcı, antiaterojenik ve antiinflamatuar etkileri gösterilmiş olan yağ doku kaynaklı bir adipositokindir. Diyabet ve metabolik sendrom başta olmak üzere birçok durumda etkilerinin olduğuna yönelik çalışmalar gün geçtikçe artmaktadır.Bu çalışmanın amacı tip 2 diyabette, diyabetik nefropati ile serum adiponektin seviyesi arasındaki ilişkinin ortaya koyulması ve bunun yanında serum adiponektin seviyesinde etkili olabilecek diğer parametrelerin de gözden geçirilmesidir.Çalışma kapsamında Ufuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Dr. Rıdvan Ege Hastanesine Mart 2011- Kasım 2011 tarihlerinde başvuran tip 2 diyabetli 17 nefropatisiz hasta ve tip 2 diyabetli mikroalbuminürik nefropatili 17 hasta içeren iki grupta, diyabetik nefropatide adiponektin düzeylerindeki değişim araştırılmıştır.Hastaların verileri rutin kontrol sırasındaki muayenelerinde veya hastanede yatışları sırasında toplanmıştır. Adiponektin seviyesi tayini hastaların rutin kontrolleri sırasında alınan serumlarda ELISA yöntemi ile test edilmiştir.Mann-Whitney U testinde nefropatili ve nefropatisiz tip 2 diyabetik hastalar arasında diyabetik retinopatili hasta sayısı (p=0,003), tiazolidindion kullanan hasta sayısı (p=0,036) , ACEI/ARB kullanan hasta sayısı (p=0,034) , 24 saatlik idrarda mikroalbumin seviyesi (p<0,000), 24 saatlik idrarda total protein seviyesi (p<0,000) , serum adiponektin seviyesi (p=0,034) ve serum albumin düzeyi (p=0,033) farklılıkları anlamlı bulunmuştur (anlamlılık p?0,05 seviyesinde). Serum albumin düzeyi nefropatili hastalarda azalmakta iken, anlamlı farklılıkları tespit edilen diğer değişkenler nefropatisiz gruba göre artmış olarak bulundu. Ortalama adiponektin seviyeleri nefropatili grupta 221,82 ng/mL, nefropatisiz grupta 197,64 ng/mL idi.Spearmann Rho korelasyon analizinde serum adiponektin düzeyi ile 24 saatlik idrarda mikroalbumin (p=0,023) ve 24 saatlik idrarda total protein (p=0,016) düzeyleri arasında anlamlı korelasyon olduğu tespit edilmiştir. Serum adiponektin seviyelerindeki artış ile serum albumin düzeylerindeki düşüş arasında korelasyon bulunamamıştır (p=0,277). Ancak serum albumin düzeylerinin mikroalbuminüri evresinden başlayarak diyabetik nefropatide, albumin kaybı ile birlikte azalması beklenebilecek bir bulgudur. Nominal parametreler olan TZD, ACEI/ARB kullanımları ve diyabetik retinopatisi olan hasta sayısı korelasyon analizine dahil edilmedi.Çalışmamızdaki hasta serisinde serum adiponektin düzeyi ile 24 saatlik idrarda mikroalbumin düzeyi ve 24 saatlik idrarda total protein düzeyi arasında anlamlı korelasyon bulunması, nefropati gelişimi ile serum adiponektin düzeyi arasındaki pozitif ilişkiyi ve serum adiponektin seviyesinin nefropati gelişimini işaret edebileceğini göstermektedir.Bu çalışmada, tip 2 diyabetik hastalarda, diyabetik nefropati gelişimi ile serum adiponektin seviyelerinde bariz artış olduğu kanıtlanmış olup, patogenezdeki yerinin anlaşılabilmesi açısından üzerinde durulması gerekli görülmüştür.

Adiponectin which has been shown to have antiatherogenic, anti-inflammatory and contr-diabetogenic effects, is one of the most important adipose tissue derived cytokines. Number of studies, attributing a role to this adipocytokine in development of some diseases, are increasing day by day. These studies are primarily focusing on diabetes end metabolic syndrom.The aim of this study is researching the relationship between serum adiponectin level and diabetic nephropathy as well as some other parameters that may influence serum adiponectin level, in type 2 diabetic patients.Totally 34 type 2 diabetic patients from Ufuk University School of Medicine. Dr. Rıdvan Ege Hospital, who admitted between March 2011 and November 2011 participated in the study .17 patients without nephropathy, consisted the first group and 17 patients with a diabetic nephropathy in microalbuminuric stage consisted the second group for comparison of adiponectin levels.All datas of these patients were collected during routine examinations or hospital admissions. Adiponectin levels were determined by ELISA method from serum of patients.Mann-Whitney U-test revealed a statistical signficance between these two groups for some parameters including; number of patients with diabetic retinopathy (p = 0.003), number of patients having tiazolidindion (p = 0.036), number of patients having ACEI / ARB (p = 0.034), levels of 24-hour urine microalbumin (p<0.000),levels of 24-hour urine total protein (p <0.000), levels of serum adiponectin (p = 0.034) and levels of serum albumin (p = 0.033)( significance level were p ? 0.05 ). Except the decreased serum albumin levels, all other parameters were higher in patients with nephropathy group. Nephropathyic and non nephropathic groups had mean adiponectin levels of 221.82 ng / mL and 197.64 ng / mL respectively.In the Rho correlation analysis of Spearmann, significant correlations were detected for 24 hour urine microalbumin (p=0,023) and 24 hour urine total protein levels (p=0,016) when compared to adinopectin levels. No correlation was detected between increased serum adiponectin levels and decreased serum albumin levels (p=0,277). But with the loss of albumin, beginning from the microalbuminuria stage, low serum albümin levels are expected in diabetic nephropathy. The nominal parameters such as Thiazolidinedione(TZD) medication, Angiotensin Converting Enzyme Inhibitor (ACEI)/Angiotensin Receptor Blocker (ARB) medication, and the number of patients with diabetic retinopathy, were not included in the correlation analysis.In this patient series of our study, finding a significant correlation between serum adiponectin levels and 24 hour urine microalbumin, 24 hour urine total protein levels may connote a positive relation about development of diabetic nephropathy and serum adiponectin levels. This finding may also denote that, adiponectin levels may be a predictor of nephropathy development.In this study, we determined a statistically significant relation between diabetic nephropathy and increased serum adiponectin levels in type 2 diabetic patients. Further studies are needed in order to clarify the pathogenesis of this relationship.