Akut apandisit tanısında fizik muayene ve labaratuvar bulguları ile görüntüleme yöntemlerinin duyarlılığının karşılaştırılması

Abstract

AMAÇ: Hekimlik pratiğinin sık rastlanan tablolarından biri olan akut karın, genel cerrahinin önemli konularından biridir ve en sık sebebi akut apandisittir. Müdahelede geç kalındığı zaman basit apandisit kliniği perforasyonla sonuçlanabilmekte ve teşhis konulamadığı zaman ölümcül olabilmektedir. Akut apandisitte teşhis sırasında anamnez alınırken ilk 6-8 saat bulgularının iyi sorgulanması, uygun laboratuvar tetkiklerinin kullanılması ve gerekli durumlarda görüntüleme yöntemlerinden yararlanılması ile gereksiz ameliyatlar, perforasyon oranları ve hastaların hastanede kalış süreleri azalmaktadır. Çalışmamızın amacı akut apandisit tanısı koyarken fizik muayene ve laboratuvar bulguları ile tüm karına yönelik yapılan USG ve BT'nin duyarlılıklarını karşılaştırmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM: Ufuk Üniversitesi Doktor Rıdvan Ege Hastanesi Genel Cerrahi Kliniğinde 2008 ile 2014 yılları arasında akut apandisit ön tanısı ile ameliyat edilen 162 hastanın, Ultrasonografi (USG) ve Bilgisayarlı Tomografi (BT) sonuçları ile fizik muayene bulguları ve laboratuvar sonuçları retrospektif taranarak kayıt altına alındı. Elde edilen veriler SPSS 22.0 istatistik proğramı kullanılarak analiz edildi.BULGULAR: Hastaların 81'i erkek ve 81'i kadındı. Çalışmaya alınan 162 hastanın ortalama yaşı 33'tü (17-78).Akut apandisitin tanısında en değerli parametreler olan ilk 6-8 saat bulguları, fizik muayene ve laboratuvar bulguları kullanıldı. Bu bulgulardan karın ağrısı, iştahsızlık, dışkılama dürtüsü, ağrısının yer değiştirmesi, bulantı ve/veya kusma, sağ alt kadranda hassasiyet, rebound hassasiyet, ateş yüksekliği, WBC yüksekliği ve nötrofil yüzdesinin yüksekliği kayıt altına alındı. Bu bulgulardan 5'ten fazlasını bulunduran hastalar yüksek olasılıkla akut apandisit, 5 ya da 5'ten daha azını bulunduran hastalar ise akut apandisit olasılığı düşük olan hastalar olarak guruplandırıldı. Akut apandisit tanısında altın standart olan histopatolojik sonuçlara göre fizik muayene ve laboratuvar bulgularının duyarlılığı %79, USG'nin duyarlılığı %91, BT'nin duyarlılığı ise %89 olarak bulundu. SONUÇ: Fizik muayene ve laboratuvar bulguları akut apandisit tanısında görüntüleme yöntemlerinden üstün değildir. Karar verilemeyen olgularda USG yol göstericidir. Cerrahi girişim düşünülmeyen hastalarda BT ile ayırıcı tanı yapılabilir. USG'nin yol gösterici olmadığı durumlarda BT ile vakit kaybetmek yerine cerrahın tecrübesine güvenerek ameliyata karar vermesi daha uygundur. Hastalara USG'nin yapılamadığı yerlerde fizik muayene ve laboratuvar bulguları ile akut apandisit tanısı konulmuşsa vakit kaybetmeden ameliyat kararı alınmalıdır. Anahtar Kelimeler: Akut apandisit, akut karın, fizik muayene ve laboratuvar bulguları, ultrasonografi, bilgisayarlı tomografi

OBJECTIVE: Acute abdomen, a common clinical presentation in medical practice, is among the most import issues in surgery. The most common cause of acute abdomen is acute apendicitis. A simple clinical picture of apendicitis may result in perforation and death unless immediately diagnosed and treated. A careful investigation of the first 6-8 hour symptoms, the use of appropriate laboratory techniques and the application of imaging studies when necessary during diagnosis eventually lead to a decrease in the rate of unnecessary surgical operations, perforation and the duration of hospitalization in acute apendicitis. The main aim of this study is to compare the sensitivity of physical examination and laboratory findings with either abdominal ultrasonograpy or abdominal tomography during the diagnosis of acute apendicitis.MATERIAL AND METHODS: Physical examination and laboratory findings, abdominal ultrasonograpy results and abdominal tomography results of 162 patients who were operated with the preoperative diagnosis of acute apendicitis between 2008 and 2014 in the department of surgery at Ufuk University Rıdvan Ege Hospital were retrospectively investigated and recorded. Data from these records were analyzed by the application of SPSS version 22.0. RESULTS: 81 male and 81 female patients were included in this study. Mean age of the study subjects was 33 (17-78). First 6-8 hour symptoms as well as physical examination and laboratory findings, which are known as the most valuable parameters in the diagnosis of acute apendicitis, were used. Abdominal pain, loss of apetite, tenesmus, the change in the localization of pain, nausea and/or vomiting, pain in the lower right quadrant, rebound, fever as well as the increase in leukocyte counts and neutrophils were recorded. Patients having more than 5 of these findings were grouped as patients with highly probable acute apendicitis, whereas patients having 5 or less than 5 of these findings were grouped as patients who were less likely to have acute apendicitis. According to histopathology, which is the gold standard in the diagnosis of acute apendicitis, the sensitivities of physical examination and laboratory findings, sonography findings and of tomography findings were %79, %91 and %89, respectively.CONCLUSION: Physical examination and laboratory findings are not superior to imaging studies in the diagnosis of acute apendicitis. Ultrasonography findings are instructive in obscure cases. Computed tomography may be beneficial in the differential diagnosis when any surgical intervention is not considered. Based on the experience of the surgeon in the field, the decision for surgery rather than computed tomography studies is more appropriate in cases where ultrasonography is not instructive. When the diagnosis of acute apendicitis is made only by physical examination and laboratory findings without any ultrasonographic imaging studies, the decision for surgical operation should be made without any delay.Key Words: Acute apendicitis, acute abdomen, physical examination and labarotory findings, ultrasonography, computed tomography