Elektif sezaryen doğumlarda postpartum hemoraji proflaksisinde karbetosin ve oksitosinin renal etkilerinin karşılaştırılması

Abstract

Postpartum kanama profilaksisi için yaygın kullanılan ajan olan oksitosin ile ilgili, hem güvenlik hem de etkinlik adına literatürde birçok çalışma bulunmaktadır. Son zamanlarda, sentetik bir oksitosin türevi olan karbetosin ile de birçok çalışma yapılmıştır. Ancak, sıkça kulanılan bu ajanların yan etki profilleri olarak özellikle de renal etkileri açısından literatürde çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın primer amacı elektif uygulanmış sezaryen ile doğumlarda kanamayı önlemek amacı ile kullanılan oksitosin ve karbetosin etken maddeli iki uterotonik ajanın renal etkileriniaraştırmaktır. Materyal MetodProspektif randomize tek kör çalışmaya çalışmaya dahil edilme kriterlerini taşıyan ve sezaryen ile doğum yapan 100 hasta dahil edilmiştir. Hastaların gruplara randomizasyonunda kapalı zarf yöntemi kullanılmış, ve hastalar karbetosin (n=50) ya da oksitosin (n=50) grubuna dahil edilmiştir. Tüm hastaların demografik verileri, preoperatif-postoperatif kan ve idrar değerleri, hemodinamik verileri, intraoperatif ve postoperatif kanama miktarları, uterin tonus, uterin fundus yüksekliği parametreleri kaydedilmiştir. Bunların yanısıra her iki grupta ilaçların klinik yan etkileri kaydedilerek, iki grup karşılaştırılmıştır. Veriler, SPSS V20 ile analiz edilmiştir. Bulgular Karbetosin ve oksitosin gruplarına ait veriler karşılaştırıldı. Her iki grubun preoperatif demografik verileri ile serum ve idrar değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Grupların intraoperatif vital bulgularına bakıldığında karbetosin grubunda sistolik arter basıncının bazı anlardaki ölçümlerde daha yüksek olduğu, diyastolik arter basıncının bazı anlardaki ölçümlerde daha düşük olduğu ve nabız sayısının bazı anlardaki ölçümlerde daha düşük olduğu gözlendi. Bu değerler istatiksel anlamlı farklılık olarak kaydedildi. İki grupta da uterin tonus durumu benzer bulunurken, karbetosin grubunda intraoperatif 9. ve 12. dakikada uterin tonus daha yüksek bulundu. Aynı zamanda intraoperatif dönemde ek uterotonik ve uterin masaj gereksinimi oksitosin grubunda daha fazla olmakla birlikte bu durum istatistiksel anlamlı farklılığa ulaşmadı. Oksitosin grubundaki hastalarda hesaplanan intraoperatif kan kaybının istatiksel anlamlı oranda daha fazla olduğu gözlendi. Postoperatif 2. saatte yapılan ölçümlerde ölçülen ve gözlenen kan kayıplarının oksitosin grubunda daha fazla olduğu gözlenirken, 24. saatte yapılan ölçümlerde kan kayıplarında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı bulundu.Postoperatif idrar sodyumunun 2. ve 24. saat ölçümlerinde karbetosin grubunda daha yüksek olduğu istatiksel anlamlı farklılık olarak kaydedildi. İdrar osmolalitesinin oksitosin grubunda karbetosin grubuna göre 2. ve 12. saatte daha yüksek olduğu istatiksel anlamlı farklılık olarak kaydedildi. Oksitosin grubunda postoperatif BUN seviyesinin 12. ve 24. saatte yapılan ölçümlerde karbetosin grubuna göre daha yüksek olduğu gözlendi. Ayrıca karbetosin grubunun kan osmolalite değerlerinin 2., 12. ve 24. Saatte yapılan ölçümlerde oksitosin grubuna göre daha yüksek olduğu istatiksel anlamlı farklılık olarak kaydedildi. Karbetosin grubunda postoperatif ek uterotonik gereksinimi olmazken, oksitosin grubu için 2., 12. ve 24. saatte ek uterotonik gereksinimi olmuştur, bu durum 2. ve 12. saatte istatistiksel anlamlı farklılık olarak kaydedildi. Oksitosin grubunda kusma ve palpitasyon, karbetosin grubunda ise göğüs ağrısı ve kserostomi yan etkilerinin daha fazla olduğu istatiksel anlamlı farklılık olarak kaydedildi.Sonuç Sonuç olarak bu çalışmada elde edilen veriler ile oksitosin ve karbetosinin PPH önlenmesinde güvenli ve etkin ajanlar olduğu görülmektedir. Her iki ilaç da burada bahsedilen dozlarda renal parametrelerde fizyolojik sınırlarda kalmak üzere minimal değişikliklere neden olmaktadır. Bununla birlikte sezaryen doğumlarda postpartum hemoraji proflaksisinde karbetosin daha az ek uterotonik ihtiyacı ve daha az kan kaybı ile ilişkili olup yan etki profilinin oksitosine benzer olması ve olumlu renal etkileri nedeniyle güvenilir bir seçenektir.

ABSTRACT Introduction Many studies can be found in the literature concerning the efficacy and safety of oxytocin, which is widely used for the prophylaxis of postpartum hemorrhage. In recent times, numerous studies have been performed using carbetocin, which is a synthetic oxytocin analogue. However, there are no studies concerning the adverse effects, mainly renal effects of these widely used agents. The primary aim of this study is to investigate the renal effects of oxytocin and carbetocin for the prevention of bleeding in elective cesarean sections.Material and Method A hundred patients meeting the inclusion criteria undergoing cesarean section have been included in this prospective randomized single blind study. Closed envelope method have been used for the randomization of the patients and they have been assigned to carbetocin (n=50) or oxytocin (n=50) groups. Demographic data, preoperative and postoperative blood and urine values, hemodynamic data, amount of intraoperative and postoperative blood loss, uterine tonus and uterine fundus heights have been recorded for all patients. Additionally, clinical side effects of both agents have been recorded and compared. Data have been analyzed using SPSS V20.Results Data from carbetocin and oxytocin groups have been compared. There was no significant difference concerning preoperative demographic data and serum and urine values for both groups. Concerning intraoperative vital signs, systolic artery pressure was higher at some measurement times, diastolic artery pressure was lower at some measurement times and heart was lower at some measurement times. The difference for the values was statistically significant. While uterine tonus was similar for both groups, it was higher in the intraoperative 9 and 12th minutes in the carbetocin group. Although need for uterine massage and additional uterotonics was higher in the oxytocin group in the intraoperative period, this difference was not statistically significant. The amount of blood loss in the oxytocin group was significantly higher in the oxytocin group. While the amount of observed and calculated blood loss was higher in the oxytocin group at the 2nd postoperative hour, the measurements in the 24th hour did not show a statistically significant difference. The amount of urinary sodium was significantly higher in the carbetocin group in the postoperative 2 and 24th hours. Urine osmolality was significantly higher in the oxytocin group compared to oxytocin group in the 2 and 12th postoperative hours. BUN levels were significantly higher in the oxytocin group in 12 and 24th postoperative hours compared to carbetocin group. Additionally, blood osmolality was higher in the carbetocin group in 2, 12 and 24th hours in statistically significant manner. While no patients needed additional uterotonics in the carbetocin group, there was a significant need for additional uterotonics in the oxytocin group at 2, 12 and 24th hours and this difference was statistically significant at 2 and 12th hours Vomiting and palpitation was more frequent in the oxytocin group while chest pain and xerostomia was more frequent in the carbetocin group.Conclusion Data obtained from this study reveal that both oxytocin and carbetocin are safe and efficient agents for the prevention of PPH. Both agents cause minimal changes within physiologic limits on renal function within the dose range described here. On the other hand, carbetocin is associated with less need for additional uterotonics and less blood loss in the prophylaxis of postpartum hemorrhage in cesarean sections and it is a safe choice considering a lower adverse effect profile and positive renal effects.