Beyaz kum midyesi (Chamelea gallina Linnaeus, 1758)`nde bakır (Cu) tutma kapasitesinin araştırılması

Abstract

Bu çalışmada deneysel olarak beyaz kum midyesi (Chamelea gallina) 'nde bakır tutma kapasitesi EDXRF spektrometresi ile belirlenmiştir. Bu amaç ile, farklı ve sabit Cu konsantrasyonlarına maruz bırakılan midyeler için iki deney grubu oluşturulmuştur. Birincisinde, kontrol ve altı farklı Cu konsantrasyon (0,12; 0,36; 0,60; 1,21; 3,60; 6mg L-1) deneme grubu belirlenerek günlük olarak (kronik) verilen Cu konsantrasyonlarının beş gün sonunda midye yumuşak dokuda değişimleri ölçülmüştür. Bu sonuçlara göre, midye yumuşak dokusunda 0,12 mg L-1 Cu konsantrasyonunda en düşük 188,21 µg g-1 ve 6 mg L-1'lik Cu konsantrasyonunda ise en yüksek 671,87 µg g-1 değeri tespit edilmiştir. Deneme gruplarında Cu konsantrasyon değerleri arttıkça midye yumuşak dokularında Cu miktarının arttığı gözlenmiştir. İkinci deneme grubunda ise deney başlangıcında sabit 0,36 mg L-1 (akut) olarak Cu çözeltisine maruz kalan midyelerin yumuşak dokularında Cu konsantrasyon seviyeleri günlük (5 gün) olarak izlenmiştir. Midye yumuşak dokularındaki Cu konsantrasyon miktarlarının güne göre arttığı gözlenmiştir. Buna ilaveten, her iki deneme gruplarında deney başlangıcında ve sonunda midye kabuk, sediment ve deniz suyu örneklerinde Cu konsantrasyon değerleri ölçülmüştür. Sonuç olarak bu çalışma, Cu konsantrasyonuna maruz kalan beyaz kum midyesinin davranışı belirlenmiştir. Ayrıca, beyaz kum midyesinin denizel ortamda kronik ve akut metal kirliliğin izlenmesi için biyoindikatör olduğu tespit edilmiştir.

In this study, copper uptake capacity of baby clam (Chamelea gallina) is determined experimentally by EDXRF spectrometer. For this purpose, two different experimental groups were formed for mussels exposed to fixed and changed concentrations of Cu. In the first, control and six different concentrations of Cu (0.12; 0.36; 0.60; 1.21; 3.60; 6 mg L-1) were added to the tanks and called as daily treatment groups (chronic). Changes at the Cu concentration in the soft tissue of clams was measured at the end of five days. According to the results, Cu concentration in the 0.12 mg L-1 group was the lowest with 188.21 µg g-1 and in 6 mg L-1 group was the highest with 671.87 µg g-1 was determined. It was observed that the amount of Cu in soft tissues was increased with the increased Cu concentration in the experimental groups. In the second experiment the sea water was fixed to 0.36 mg L-1 (acute) Cu level and Cu concentration was observed in the soft tissue of the mussels daily (5 days). In addition the amount of Cu concentrations in the shells of clams, seawater and sediment samples was measured. As a result of this study the behavior of the clam exposed Cu concentration was determined. It was also been found that the baby clam would be a bioindicators for monitoring chronic and acute metal pollution of the marine environment.