Keratokonus tedavisinde korneal crosslinking uygulanan hastalarımızın 2 (iki) yıllık sonuçları

Abstract

Giriş ve Amaç: Keratokonus; korneanın öne doğru eğiminin arttığı ve inceldiği,dejeneratif, nonenflamatuvar, özellikle genç populasyonda ciddi görme bozukluğu ilekarşımıza çıkan bir hastalıktır. Son zamanlarda teknolojideki yeniliklerle ve yapılançalışmalarla hastalığın tedavisinde korneal kollajen çapraz bağlama (KÇB) yöntemi veyakollajen crosslinking (CCL) tedavisi artık sık olarak kullanılmaktadır. Çalışmamızınamacı, kollajen çapraz bağlama yönteminin etkinliğini, 2 yıl süreyle kliniğimizde yapılantakiplerle değerlendirmektir.Gereç ve Yöntem: Araştırmaya 01/01/2013-01/07/2016 arasında keratokonus tanısıbiyomikroskopik, retinoskopik ve topografik bulgularla konulmuş ve progresyongösteren; Amsler-Krumeich sınıflamasına göre evre 1-3 keratokonuslu, santral korneadaderin skarı olmayan ve en ince pakimetrik değer ≥400 olan kliniğimizde epi-on kornealkollajen çapraz bağlama yapılan 77 hastanın 111 gözü dahil edildi.Bulgular: Bu çalışmada, hastaların görme keskinliği takip sırasında anlamlı düzeydeiyileşti(p<0,001). Yüksek sıralı aberasyon(p=0,609), longitudinal sferik aberasyon(p=0,270), iridokorneal açı(p=0,143), kornea hacmi(p=0,068), korneanın en ince yerininkalınlığı(p=0,638), kurvatur asimetrisi-ön değeri(p=0,370), kurvatur asimetrisi-arkadeğeri(p=0,358), AKb(p=0,719), KVf(p=0,366), KVb(p=0,206) ve keratokonusvolümü(p=0,074) 2 yıllık takip sonunda başlangıca göre anlamlı değişikliğe uğramadı.Sonuç: Transepitelyal yöntemin keratokonusta iki yıllık takip sonuucunda progresyonudurdurduğu belirlenmiştir.Anahtar Sözcükler: Keratokonus, korneal çapraz bağlama, takip

Introduction and Objectives: Keratoconus is a degenerative, noninfective disease withcorneal changes like steepening and thinning. Corneal collagen crosslinking (CCL)therapy is widely used in the treatment of disease after recent technological innovations.The aim of our study was to evaluate the efficacy of the collagen cross-linking method inour clinic for 2 years.Materials and Methods: 111 eyes of 77 patients who were diagnosed with keratoconusby biomicroscopic, retinoscopic and topographical findings between 01/01/2013-01/07/2016 were included in this study. Patients who had stage 1-3 keratoconus accordingto the Amsler-Krumeich classification, patients who had no deep scar in the central corneaand had the lowest pachymetric value ≥400 were selected for corneal crosslinking.Results: In this study, visual acuity improved significantly during follow-up (p <0.001).High order aberration(p=0,609), longitudinal spherical aberration(p=0,270), iridocornealangle(p=0,143), corneal volume(p=0,068), minimum korneal thickness(p=0,638),curvature asymmetry front(p=0,370), curvature asymmetry back(p=0,358), AKb(p=0,719), KVf(p=0,366), KVb(p=0,206) and keratoconus volume(p=0,074) did not changesignificantly at the end of 2-year follow-up.Conclusion: The transepithelial method was found to halt progression during two yearsof follow-up.Keywords: Keratoconus, corneal crosslinking, follow up