Koroner arter hastalığını ve şiddetini değerlendirmede eritrosit zar kolesterol miktarının önemi

Abstract

Ateroskleroz belli bir genetik altyapı ve potansiyel riske sahip kişilerde çevresel risk faktörlerinin de etkisiyle ortaya çıkan en önemli mortalite ve morbitide nedenidir. Ateroskleroz etyolojisini açıklamada ileri sürülen hipotezlerden en çok kabul göreni lipit hipotezi, özellikle hiperkolesterolemidir. Aterosklerotik plak yapısını oluşturan kolesterol daha çok hücre zarında bulunan serbest kolesterol formudur ve bu serbest kolesterolün eritrositlerden köken aldığı ileri sürülmektedir. Bu çalışmada da koroner arter hastalığı (KAH) gösterilmesi ve hastalığın şiddetini tıkalı damar sayısı üzerinden ortaya konmasında eritrosit membran kolesterol (EMK) miktarının katkısının belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma grupları; herhangi bir anjiyografik bulgusu olmayan anjiyo kontrol (n=81) grubu, 1 damarı tıkalı (n=47), 2 damarı tıkalı (n=71) ve 3 damarı tıkalı olan (n=44) gruplar ile hasta gruplarıyla benzer demografik özellikler taşıyan sağlıklı kontrol grubundan (n=49) oluşturulmuştur. Bütün çalışma gruplarında rutin lipit profilleri (TAG, TK, LDL, HDL) ve hsCRP değeri otoanalizörde çalışıldı. EMK değeri ise eritrositlerden Folch ve Stanley metoduna göre yapılan ekstraksiyon sonrası elde edilen ekstraktlarda kolesterol oksidaz metoduna göre belirlendi. Sağlıklı kontrol grubuna göre toplam hasta grubunda, anjiyo kontrol, 1 ve > 1 damar tıkalı gruplarında EMK değeri daha yüksek bulundu (p<0.05). Ancak EMK düzeyleri hasta alt gruplar arasında anlamlı bir değişim göstermedi (p>0.05). TAG ve hsCRP değerleri ise sağlıklı kontrol grubuna göre toplam hasta grubunda istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Sonuç olarak EMK düzeylerinin anjiyografik bulgulardan bağımsız olarak sağlıklı kontrol grubuna göre bütün hasta gruplarında daha yüksek olduğu gözlenmiştir. EMK düzeylerinin hastalığın şiddeti hakkında yeterli kullanım potansiyeline sahip olmamasına rağmen, KAH gösterilmesinde hsCRP' ye alternatif güçlü bir marker olabileceği düşünülmektedir.

Atherosclerosis is the most important cause of mortality and morbidity arise due to the effect of environmental risk factors for individuals who have certain genetic pattern and potential risks for atherosclerosis. Lipid hypothesis, in particular hypercholesterolemia, is the most widely accepted hypothesis among the other hypotheses proposed to explain the etiology of atherosclerosis. The cholesterol that forms atherosclerotic plaque structure is essentially the free form of cholesterol present in cell membrane and this form of cholesterol is theorized to originate from the erythrocytes. This study aims to determine the contribution of the amount of the erythrocyte membrane cholesterol (EMC) in defining the severity of the disease in correlation with the number of clogged arteries in patients with coronary artery disease (CAD). An angio control group consist of individuals without angiographic findings (n=81) and group of patients with one (n=47), two (n=71) and three (n=44) clogged arteries and also a healthy control group with similar demographic characteristics were included in this study. Lipid profiles (TAG, TC, LDL, HDL) and hsCRP levels were examined using auto-analyzer. EMC levels were measured according to the cholesterol oxidase methodology in extracts collected using Folch and Stanley method for lipid extraction from erythrocytes. EMC levels were found to be significantly elevated in total patient group, angio control group, one clogged artery and more than one clogged arteries groups compared to healthy control group (p<0.05). However, EMC levels did not show a significant difference between patient sub-groups (p>0.05). TAG and hsCRP levels were detected to be considerably higher in total patient group compared to healthy control group (p<0.05). It is concluded that EMC levels were observed to be elevated in all patient groups independent of angiographic findings compared to healthy control group. Although it is considered that EMC levels might not have a high potential to discriminate between the severity levels of the disease, it could be a powerful diagnostic marker as an alternative to hsCRP in diagnosis of KAH.