Antihistaminik ilaç olarak kullanılan feksofenadin etken maddesinin insan periferal lenfositleri üzerindeki genotoksik etkileri

Abstract

Bu çalışmada, alerjik rinit tedavisinde yaygın olarak kullanılan Feksofenadin etken maddesinin insan periferal lenfosit hücrelerinde in vitro genotoksik etkisi, kromozom anormalliği (KA) ve mikronükleus (MN) testleri kullanılarak araştırılmıştır. Ayrıca mitotik indeks (MI) ve nükleer bölünme indeksi (NBI) belirlenerek test maddesinin hücre bölünmesine etkisi de incelenmiştir. Hücre kültürleri 50, 100 ve 150 µg/ml' lik konsantrasyonlara 24 ve 48 saat süreyle maruz bırakılmıştır.Feksofenadinin 24 saatlik muamelelerinde 100 ve 150 µg/ml'lik konsantrasyonlarının ve 48 saatlik muamele sürelerinde tüm dozların MI'i istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde düşürdüğü belirlenmiştir. Ayrıca NBI'nin feksofenadinin sadece 150 µg/ml konsantrasyonun 24 saatlik muamelesinde istatiksel olarak önemli derecede düştüğü saptanmıştır. Fakat feksofenadinin uygulaması sonucu, tüm doz ve muamele sürelerinde KA ve MN oluşumunda ortaya çıkan artışın istatiksel açıdan önemli olmadığı belirlenmiştir. Bu sonuçlar feksofenadinin doz artışına bağlı olarak sitotoksik etki gösterdiğini ortaya çıkarmıştır.

In this study, in vitro genotoxic effects of Fexofenadin, which has been widely used in allergic rhinits was investigated in peripheral human lymphocytes by using chromosomal aberrations (CA) and micronucleus (MN) tests. In addition to these methods, mitotic index (MI) and nuclear division index (NDI) were also calculated to determine the implications of test substance for cell division. The cell cultures were treated with 50, 100 and 150µg/ml concentrations of fexofenadine for 24 and 48 hours.It was stated that 100 and 150 µg/ml concentrations for 24 hours treatments and all used concentrations for 48 hours treatments of fexofenadine, significantly decreased the MI. Furthermore NDI significantly decreased only at 150 µg/ml concentration for 24 hours treatments of fexofenadine. However, the increases of CA and MN formation at all doses and treatment times of fexofenadine were not statistically significant. These results indicated that fexofenadine has a cytotoxic effect depending on increase of dose.