Ortodontik braketlerin bağlanma dayanımının ve ortodontik yapıştırıcıların polimerizasyon derecesi ve mikrosertiliğinin yeni nesil ışık cihazlarında farklı ışık gücü kullanılarak değerlendirilmesi

Abstract

Çalışmanın amacı Ligth-Emitting Diode (LED) ışık cihazının (Valo, Ultradent) standart 1000 mW/cm² (10 sn), 1400 mW/cm² (8 sn) ve 3200 mW/cm² (3 sn) güçlerindeki ışık modları kullanılarak polimerizasyonu sağlanan ortodontik yapıştırıcının (Transbond XT, 3M); polimerizasyon derecesinin (FTIR analiz), termo saykıl yöntemi kullanılarak yaşlandırılan örnekler üzerinde makaslama kuvvetinin (Sıyırma Testi) ve mikro-sertliğinin (Vickers) ölçülmesidir.İncelenecek örneklerin boyut ve çapı kullanacağımız test metodlarına göre özel olarak hazırlanmıştır. Çalışmada, 135 adet diş sıyırma testi için ve 90 adet braket yapıştırıcı örnek Vickers mikro-sertlik testi için hazırlanmıştır. Hazırlanan örnekler üzerinde başlangıç, ısısal yaşlandırma yöntemi ile 500 ve ısısal yaşlandırma yöntemi ile 10.000 döngü olmak üzere toplamda 3 zaman diliminde ölçüm yapılmıştır. Sıyırma testinden sonra örnekler stereomikroskop altında x25 büyütmede incelenerek ARI skoru kaydedilmiştir. Dayanım ve mikro-sertlik verilerinin değerlendirilmesinde İki-yönlü Varyans Analizi (Two-way ANOVA) ve Tukey çoklu karşılaştırma testi kullanılmıştır.Çalışmada en yüksek sertlik düzeyi, 10 sn'lik ışınlama yapılan kontrol grubundaki (57,08) ve 10.000 siklus termo saykıl uygulanmış (55,96) deney grubundaki dişlerde; en düşük sertlik düzeyi ise 3 sn'lik ışınlama yapılan ve 10.000 siklus termo saykıl uygulanmış (39,22) deney grubundaki dişlerde belirlenmiştir. Termo saykıl uygulanmış ve Termo saykıl uygulanmamış gruplar arasında braketlerin bağlanma dayanımları açısından anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür. Çalışma gruplarını kendi içinde değerlendirdiğimizde kontrol grubunun uygulama süreleri arasında braketlerin bağlanma dayanımları açısından anlamlı bir fark görülmemiştir. 10.000 Termo saykıl uygulanmış 8 sn ve 10 sn polimerize edilmiş gruplar arasında bağlanma dayanımı açısından birbirine yakın değerler elde edilmiş iken, 3 sn polimerize edilmiş grubun değerleri daha düşük bulunmuştur.Kopma yüzeyleri açısından incelendiğinde, kontrol grubu ve deney gruplarında ışınlama sürelerine göre ARI skorlarının değişmediği belirlenmiştir. FTIR sonuçlarına baktığımızda, en düşük dönüşüm derecesi 3 sn ışınlanan örnekte görülmüştür, 8 sn ışınlanan örnekte elde edilen DC değeri, 10 sn ışınlanandan bir miktar daha yüksek bulunmuştur. Sonuç olarak; Polivawe LED ışık cihazının 10 sn ve 8 sn süre ile braket yapıştırılmasında in vitro koşullar altında Transbond XT'nin mikro-sertlik ve dönüşüm derecesi değerleri açısından yeterli bağlanmayı sağladığı görülmüştür. Ancak 3 sn uygulama yapılan gruplardaki bu değerler düşük bulunmuştur.

The aim of this study is to evaluate the shear bond strength, microhardness and degree of cure of the orthodontic adhesive resin Transbond XT immediately and after 500 and 10.000 thermocycle, which is polimerized by three different modes of poliwave LED light curing unit Valo, Ultradent including standard 1000 mW/cm² (10 sn), high power 1400 mW/cm² (8 sn) and extra power 3200 mW/cm² (3 sn).The dimension and the diameter of the prepared specimen have been determined specially according to the used methods. 135 brackets were bonded for shear bond test and 90 disc shaped orthodontic adhesive resins were prepared for Vickers hardness test. The measurements were done immediately and after 500 and 10.000 thermocycle. After shear bond strength (SBS) tests ARI scores were stored by the research with a steromicroscope having a x25 magnification factor. SBS and Vickers microhardness (VHN) test datas were statistically evaluated by (Two-way ANOVA) and Tukey multiple comparision tests. 10 sn polymerized control group (57,08) and 10.000 termocycled samples (55,96) showed the highest VHN. On the other hand, 3 sn polimerized and 10.000 thermocycled experimental group samples showed the lowest VHN (39,22). The highest bond strength values were seen in control groups respectively 10 sn, 8 sn, 3 sn light cured. While similar bond strength values were being detected for 10.000 thermocycled groups light cured by 8 sn and 10 sn; 3 sn light cured groups showed lowest values. As they were researched in terms of bond failure surfaces, it was determined in the study that the ARI scores did not change in both control and experimental groups according to light curing duration. According to FTIR results; the lowest Degree of cure (DC) was seen in 3 sn light cured sample. In conclusion, it has been observed that Transbond XT has satisfied the sufficient bonding in terms of microhardness and degree of cure values under in vitro conditions by the bracket bonding during 10 and 8 sn using poliwave LED curing unit. But low values in the groups applied 3 sn have been obtained.