Farklı tipte pit ve fissür örtücü uygulanan çocuklarda oksidatif stres parametrelerindeki değişikliklerin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışma, dört farklı pit ve fissür örtücü materyali uygulanan çocuklarda farklı zaman periyotlarında tükürükteki oksidatif stres parametrelerinde meydana gelen değişiklikleri incelemek amacı ile gerçekleştirilmiştir.Gereç ve Yöntem: Çalışma 12-15 yaş arasında daimi dişlenme dönemindeki 40 hasta üzerinde yürütülmüştür. Çalışmada kullanılan fissür örtücülere göre hastalar rastgele dört eşit gruba (Grup 1: Fissurit FX, Grup 2: Helioseal, Grup 3: GC Fuji TRIAGE ve Grup 4: Aegis) ayrılmıştır (n=10, alfa 0,05, güç 0,95). Her hastada tek tip fissür örtücü üretici firmanın önerileri doğrultusunda uygulanmıştır. Farklı zaman periyotlarında [işlem öncesi (T0), işlem sonrası (T1) ve işlemden 1 hafta sonra (T2)] hastalardan alınan tükürük örneklerinde TOS, TAS ve OSI değerleri tespit edilmiştir. Elde edilen tüm veriler istatistiksel olarak analiz edilmiştir.Bulgular: Aynı zaman periyodu içinde gruplar arasında oksidatif stres parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı tespit edilmiştir (p>0,05). Bununla birlikte, tüm grupların kendi içinde farklı zaman periyotları arasında oksidatif stres parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0,05). TOS değerlerinde Helioseal grubunda T0-T2 arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. TAS değerlerinde Helioseal grubunda T1-T2 arasında, GC Fuji TRIAGE grubunda T0-T1 ve T0-T2 arasında ve Aegis grubunda ise T1-T2 arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. OSI değerlerinde ise, Helioseal grubunda T0-T2 arasında anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0,05). Sonuç: Çalışmamızın sınırları dahilinde, oksidatif stres parametreleri üzerinde fissür örtücünün tipinden ziyade zaman periyotlarının daha etkili olduğu tespit edilmiştir

Aim: The aim of this study was to investigate the changes in oxidative stress parameters of saliva at different time periods in children who underwent four different pit and fissure sealant materials.Materials and Methods: The study was carried out on 40 patients in the permanent dentition, between 12-15 years of age. The patients were randomly divided into four equal groups (Group 1: Fissurit FX, Group 2: Helioseal, Group 3: GC Fuji TRIAGE and Group 4: Aegis) according to fissure sealant used in this study (n=10, alpha level of 0.05, and Power of 0.95). One type of fissure sealant was applied in each patient according to the manufacturer's recommendations. In the saliva samples taken from the patients, TOS, TAS and OSI values were determined at different time periods [pre-treatment (T0), post-treatment (T1) and 1 week after the treatment (T2)]. All data analyzed statistically.Results: There was no statistically significant difference in the oxidative stress parameters between groups within the same time period (p>0.05). However, a statistically significant difference was found in the oxidative stress parameters between different time periods in all groups. There was a significant difference between T0-T2 in Helioseal group in TOS values. There was a significant difference between T1-T2 in Helioseal group and T0-T1 and T0-T2 in GC Fuji TRIAGE group and T1-T2 in Aegis group for TAS values. In OSI values, there was a significant difference between T0-T2 in Helioseal group (p<0.05). Conclusion: Within the boundaries of our study, it was determined that the time periods of oxidative stress parameters were more effective than the type of fissure sealant.