Farklı fissür örtücülerden artık monomer salınımının değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışma, pit ve fissür örtücü materyallerinden farklı zaman periyotlarındasalınan artık monomer miktarlarını belirlemek amacı ile gerçekleştirilmiştir.Gereç ve Yöntem: Çalışma 12-15 yaşları arasında daimi dişlenme dönemindeki 35hasta üzerinde yürütülmüştür. Hastalar çalışmada kullanılan fissür örtücülere görerastgele beş eşit gruba (Grup 1: GC Fuji TRIAGE, Grup 2: Fissurit FX, Grup 3:ClinproTM Sealant, Grup 4: Helioseal ve Grup 5: Aegis) ayrılmıştır (n=7, alfa 0,05,güç 0,95). Hastalardan alınan tükürük örneklerinde farklı zaman periyotlarında(işlem öncesi, işlem sonrası, işlemden 1 saat sonra, işlemden 24 saat sonra) salınanartık monomerler (TEGDMA, UDMA, Bis-GMA) yüksek basınçlı sıvıkromatografisi (HPLC) ile tespit edilmiştir. İstatistiksel analizler tek yönlü varyansanalizi, Tukey HSD ve Friedmann testleri kullanılarak yapılmıştır.Bulgular: Toplam artık monomer salınımı açısından fissür örtücüler arasındaistatistiksel olarak anlamlı bir farklılık görülmüştür (p˂0,001). GC Fuji TRIAGEhariç diğer tüm fissür örtücülerden yalnızca `işlem sonrası` zaman periyodunda artıkmonomer salınımının gerçekleştiği gözlenmiştir. TEGDMA ve Bis-GMAmonomerlerinin en yüksek salınım değeri Helioseal'de görülürken, UDMAmonomerinin en yüksek salınım değeri Aegis'de görülmüştür. Değerlendirilen tümartık monomerlerin en düşük salınım değeri ise Fissurit FX'de tespit edilmiştir.Sonuçlar: Çalışmamızın sınırları dahilinde, doldurucu oranı yüksek olan fissürörtücülerden artık monomer salınımının düşük olduğu görülmüştür. Sadece fissürörtücü uyguladıktan sonra artık monomer salınımının tespit edilmesi, test edilen pitve fissür örtücülerin güvenle kullanılabileceğini göstermektedir. Bununla birlikte,fissür örtücülerin polimerizasyonu sonrası oksijen inhibisyon tabakasını kaldırmayayönelik ilave önlemler alınmalıdır.

Aim: This study was carried out to determine the amount of residual monomersreleased at different time periods from different pits and fissure sealants.Material ve Method: The study was carried out on 35 patients in the permanentdentition, between 12-15 years of age. The patients were randomly divided into fiveequal groups (Group 1: GC Fuji TRIAGE, Group 2: Fissurit FX, Group 3: ClinproTMSealant, Group 4: Helioseal and Group 5: Aegis) according to fissure sealant used inthis study (n=7, alpha level of 0.05, and Power of 0.95). In the saliva samples takenfrom the patients, residual monomers (TEGDMA, UDMA and Bis-GMA) released atdifferent time periods (pre-treatment, post-treatment, 1 hour after the treatment, 24hours after the treatment) were determined by high pressure liquid chromatography(HPLC). Statistical analyzes were performed using One-Way Anova, Tukey HSDand Friedmann tests.Result: There was a statistically significant difference between fissure sealants fortotal residual monomer release (p˂0.001). It was observed that all fissure sealantshave monomer release only in the `post- treatment` time period, except GC FujiTRIAGE. The highest release value of TEGDMA and Bis-GMA monomers was seenin Helioseal while the highest release value of UDMA monomer was seen in Aegis.The lowest release value of all the residual monomers evaluated was determined inFissurit FX.Conclusion: Within the limitations of this study, it was observed that residualmonomer release was low from fissure sealants with high filling rates. Residualmonomer release detectioned only after applying the fissure sealant shows that testedpit and fissure sealers can be used safely. However, additional measures should betaken to remove the oxygen inhibition layer after polymerization of the fissuresealants.