Mastodini hastalarında depresyon ve antidepresan tedavisinin etkinliği

Abstract

Amaç: Meme ağrısı şikayeti ile polikliniğe başvuran hastalarda depresyon ve anksiyete skorlaması yapmak ve antidepresan kullanımının mastodini tedavisi üzerindeki etkinliğini belirlemek.Yöntem: Genel Cerrahi Kliniğine Kasım 2009-Mart 2010 tarihleri arasında meme ağrısı şikayetiyle başvuran, anamnez, fizik muayene ve radyolojik tetkiklerinde patoloji saptanmayan 80 kadın hasta çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalar başlangıçta ayrıntılı anamnez alınmasını takiben muayene edildi ve Belirti tarama testi (SCL-90-R), Hamilton Depresyon Derecelendirme Testi (HAM-D), Hamilton Anksiyete Değerlendirme Testi (HAM-A) ve Görsel Analog Ağrı Skalası (VAS) anketleri uygulandı. HAM-D ölçeği 10 puanın üzerinde olan hastalar psikiyatrik değerlendirmeye alındı ve depresyon tanısı konan 32 hastaya 3 ay süre ile Venlafaxine 75 mg/gün başlandı. Depresyon tanısı almayan 48 kişi ise kontrol grubunu oluşturdu. Hastalarla 3 aylık ilaç tedavisi ve takip süresi boyunca her ay bir kez görüşüldü ve Belirti tarama testi, Hamilton Depresyon derecelendirme testi , Hamilton Anksiyete Değerlendirme Testi ve Görsel Analog Ağrı Skalası anketleri tekrar uygulandı. Sonuçların karşılaştırılmaları SPSS 12.0 istatistik programı ile independent samples T-test kullanılarak yapıldı.Bulgular: Bu çalışmaya yaşları 16 ile 48 (ortalama 37,05 ± 7,31 yaş) arasında değişen 80 kadın hasta dahil edildi. Hastaların tümü pre-menopozal dönemdeydi. Kadınların 33' ü 35 yaş ve altı, 47 si 35 yaş üstündeydi. Ağrı 51 hastada tek memede, 29 hastada her iki memede lokalizeydi ; 22 hastada sağ memede, 29 hastada sol memedeydi; 51 hastada (% 63,8) siklik, 29 hastada (% 36,3) nonsiklik karakterde ağrı mevcuttu. Siklik mastodinisi olan kadınların yaş ortalaması 37,3 iken nonsiklik mastodinisi olan kadınların yaş ortalaması 36,1 idi.Radyolojik inceleme sonucunda 41 hasta BİRADS 1, 20 hasta BİRADS 2, 19 hasta BİRADS 3 kategorisinde yer aldı. 25 hasta ağrının koltukaltı, kol ve boyuna doğru yayıldığını ifade ediyordu, 55 hastada ise yalnız memede ağrı mevcuttu.68 hastanın fizik muayenesi normal olarak değerlendirildi; 12 hastada ele gelen kitle saptandı. Lokalizasyona göre meme ağrısının dağılımına baktığımızda ise retroareolar bölgede ağrısı olan 9, tek kadranda ağrısı olan 22 hasta, yaygın ve bir bölgeden daha fazla ağrısı olan 49 hasta tespit edildi. Yapılan psikiyatrik değerlendirmeler sonucunda 32 hastaya depresyon tanısı konarak anti-depresan tedavisine başlandı. Depresyon tanısı konmayan 48 hastaya ise klinik gözlem uygulandı.Hastalar 3 ay sonra tekrar değerlendirildiğinde;Antidepresan ilaç kullanan 32 kişiden 22 sinin ağrısının geçtiği,10 kişinin ise ağrısının geçmediği; ilaç kullanmayan 48 kişilik grupta ise 16 kişinin ağrısının kendiliğinden geçmesine rağmen 24 kişide ağrının geçmediği görülmüştür. Depresyon tanısı alan ve antidepresan ilaç başlanan 32 kişiden 26 sının depresyonu geçmesine rağmen 6 kişide depresyonun devam ettiği görülmüştür.Depresyonu geçen 26 kişinin 6 sında meme ağrısı devam ederken 20 sinde meme ağrısı geçmiştir.Depresyonu geçmeyen 6 kişinin 3 ünde meme ağrısı devam ederken, 3 hastada meme ağrısı şikayeti geçmiştir. Bir başka deyişle depresyon saptanmayan hastaların %66,6'sınde ağrı devam ederken, depresyon saptanan hastaların %31.2'sinde ağrının devam ettiği görüldü, ve aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p< 0.05).Bu çalışmada ağrılı tek yada iki taraflı olmasıyla ağrının remisyonu arasında anlamlı ilişki saptanmadı. Bilateral meme ağrısı olan 29 hastadan ağrısı geçen 13 kişi (%44,8) iken tek taraflı meme ağrısı bulunan 51 hastadan ağrısı geçen 24 kişi (%47) idi.Çalışmamızda nonsiklik meme ağrısı olan kadınların % 44,8 inde ağrı devam ederken, siklik meme ağrısı olanlarda % 56,8 inde ağrı devam etmekteydi.Ağrının koltukaltına yayılımıyla ağrının remisyonu arasında anlamlı ilişki saptanmadı. Koltukaltına yayılan meme ağrısı bulunan 24 hastadan ağrısı geçen 12 kişi (%50) iken koltukaltına yayılımı olmayan meme ağrısı olan 56 hastadan ağrısı geçen 26 kişi (%46) tespit edildi.Sonuç: Mastodini, depresyon ile yakın ilişkilidir. Mastodini yakınmasıyla gelen hastalarda, eğer klinik şüphe varsa mutlaka tanı koyularak depresyon tedavisi de başlanılmalıdır. Semptomatik tedavinin yanı sıra hastaların iyi bir psikiyatrik değerlendirmeye tabi tutulması ve gerek görüldüğü durumlarda düzenli bir antidepresan kullanımı mastodini tedavisinde yüz güldürücü sonuçlar vermektedir.

Aim: To access the factors affecting mastodini in patients who were admitted to the clinic with complaints mastodini and research the efficiency of antidepressant treatment by clinical evaluation and measuring depression and anxiety.Method: 80 patients who were admitted to Maltepe University Medical Faculty General Surgery Clinic between November 2009-March 2010 with mastodini and who don't have any pathology by anamnesis, physicial examination and radyological investigation included to this study. Detailed history has taken from all patients and then they have been examined. Symptom screening test (SCL-90-R), Hamilton depression evaluation test (HAM-D), Hamilton anxiety evaluation test (HAM-A) and visual analog scale questionnaire(VAS) were applied to all patients. Ones on the HAM-D scale over 10 points were taken into psychiatric evaluation and 32 patients who were diagnosed as depression started to use Venlafaksin 75mg/day for 3 months. 48 patients who weren't diagnosed as depression constituted control group. During 3 montly medical treatment and observation time all patients were seen every month and Symptom screening test (SCL-90-R),Hamilton depression evaluation test (HAM-D), Hamilton anxiety evaluation test (HAM-A) and visual analog scale questionnaire were applied again. All this statictical evaluation made by using SPSS 12.00 package programme and staticticaly meaningful value admitted at least 0.05. Firstly Statisticaly frequency and dissociation of variables were found. To determine the difference between the variables Independent Samples T ? Test and to determine the first and last test evaluation Paired Samples T ? Test were applied. Results were interpreted with tables.Findings: 80 female patients between age of 16-48 (mean 37,05 ± 7,31 age) were included to this study. All patients were in premenopausal term. 33 women were younger than 35, 47 women were older than 35. 51 patients have unilateral mastodini, 29 patients have bilateral mastodini; 22 patients have mastodini at right breast, 29 patients have mastodini at left breast; 51 patients (63,8%) have siclic mastodini, 29 patients (36,3%) have nonsiclic mastodini. While mean age who have siclic mastodini was 37,3 mean age who have nonsiclic mastodini was 36,1.As a result of radiological investigation 41 patients were BIRADS 1, 20 patients were BIRADS 2, 19 patients were BIRADS 3. 25 patients decribed pain localization along armpit, arm and neck, 55 patients described pain localization only in breast.Physical examination was normal at 68 patients; and 12 patients had a mass which was determined by physical examination. According to localization of mastodini dissociation in 9 patients retroareolar zone, in 22 patients single quadran pain, in 49 patients widespread and more than one quadran pain were determined. As a result of psychiatric evaluation depression diagnosed in 32 patients and antidepression treatment was started. 48 patients who didnt have depression were clinically observed.When we evaluate patients after 3 months;22 of 32 patients who were using antidepression drug mentioned that their pain come to an end, 10 of 32 patients who were using antidepression drug mentioned that their pain still existed. Although 16 of 48 patients who weren't using drug mentioned that their pain come to an end automatically, rest of 24 patients mentioned that their pain still existed.Although 26 of 32 patients who had depression and been using antidepression drug mentioned that depression recovered, 6 of 32 patients mentioned that depression still existed. 6 of 26 patients whose depression recovered still had mastodini, 20 of 26 patients whose depression recovered didn't have mastodini any more. 3 of 6 patients who had depression still had mastodini, 3 of 6 patients who had depression didn't have mastodini any more. In other words 66,6% of patients who didn't have depression had continuous mastodini, 31,2 % of patients who had depression didn't have mastodini any more. And the difference was staticticaly meaningful (p< 0.05).In this study, any relation between unilateral or bilateral mastodini and pain remission weren't determined. 13 of 29 patients (44,8%) who had bilateral mastodini didn't have mastodini any more, 24 of 51 patients (47 %) who had unilateral mastodini didn't have mastodini any more. In our study, in 44,8% of patients who had nonsiclik mastodini still had mastodini, and in 56,8% of patients who had siclic mastodini still had mastodini. We didn't determine meaningful relationship between dissociation of pain to armpit and pain remission.12 of 24 patients (50%) who had mastodini in the direction of armpit didn't have mastodini any more, 26 of 56 patients (46%) who didn't have mastodini in the direction of armpit didn't have mastodini any more.Results: Mastodini has a close relationship with depression. If there is clinical suspect in patients who have mastodini, depression must be diagnosed and depression treatment must be started. Beside symptomatic treatment, patients should be evaluated psychiatricly and if needed regular antidepression usage has positive outcomes in mastodini treatment.