Ön çapraz bağ rekonstrüksiyonunda tamamı içerde yöntem ile transtibial yöntemin erken-orta dönem sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

AMAÇ : Bu çalışmada amacımız otojen hamstring grefti kullanılarak akut, kronik, menisektomili, menisektomisiz gibi farklı hasta gruplarında transtibial ve tamamı içerde yöntemleri ile ÖÇB rekonstruksiyonlarının erken-orta dönem ağrı gelişimleri ile fonksiyonel sonuçlarını karşılaştırmaktır.MATERYAL VE METOD: Maltepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji kliniğinde 2014-2019 yılları arasında ÖÇB yırtığı nedeniyle hamstring tendon otogrefti kullanılarak TT yöntemle 22 hasta, Tİ yöntemle 23 hasta olmak üzere ÖÇB rekonstrüksiyonu uygulanan toplam 45 hasta çalışmaya dahil edildi. ÖÇB yırtığı tanısı hastaların muayene ve mr görüntüleri ile konuldu. Tüm hasta gruplarının sosyodemografik özellikleri (yaş,VKİ,cinsiyet) ,taraf, yaralanma sebebi ve mekanizması, yaralanma ve ameliyat arasında geçen süre, intraop menisküs patolojisi, postop stabilite değerlendirmeleri (lachman,ön çekmece,pivot-shift testleri),preop fonksiyonel skorlama sonuçları (IKDC,Tegner-Lysholm,KOOS ve KSS diz skorları), postop 2.yılda fonksiyonel skorlama sonuçları, postop osteoartrit varlığı, preop VAS skorları, post op 2.hafta ve 2.yıl VAS skorları kaydedildi. Gruplar arasındaki tüm veriler SPSS 20.0 (Statistical Package for Social Sciences) programı kullanılarak istatistiksel analiz yapıldı.BULGULAR: Hastaların demografik özelleri bakımından (yaş, cinsiyet, taraf, yaralanma mekanizması ve travma-cerrahi arasındaki süre) istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Tİ grubunda TT grubuna göre postop 2.hafta VAS değerleri arasında Tİ grubunda daha düşük olmak üzere istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p=0,028). VAS 2.yıl kontrollerinde her iki grup arasında anlamlı fark bulunmamıştır (p<0,05). Çalışmamızda ÖÇB yaralanması olan hastalarda yapılan TT ve Tİ yönteminlerin sonuçlarının karşılaştırılmasında postop 2.yılda yapılan Tegner-Lysholm, IKDC ve KOOS skorlamalarında anlamlı farklılık bulunmazken KSS skorlamalarında TT lehine anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0,05). Akut ÖÇB yaralanması olan hastalarda yapılan TT ve Tİ yönteminlerin sonuçlarının karşılaştırılmasında postop 2.yılda yapılan Tegner-Lysholm ve IKDC skorlamalarında anlamlı farklılık bulunmazken KSS ve KOOS skorlamalarında TT lehine anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0,05). Kronik ön çapraz bağ yaralanması olan hastalarda yapılan TT ve Tİ yöntemlerin sonuçlarının karşılaştırılmasında postop 2. yılda yapılan Tegner-Lysholm, IKDC, KSS ve KOOS skorlamalarındaviii istatistiksel açıdan anlamlı farklılık bulunmamıştır. ÖÇB rekonstrüksiyonuna ilave olarak parsiyel menisektomi yapılmış olan hastalarda yapılan TT ve Tİ yöntemlerin sonuçlarının karşılaştırılmasında ameliyat sonrası 2.yılda yapılan Tegner-Lysholm, IKDC, KSS ve KOOS skorlamalarında istatistiksel açıdan anlamlı farklılık bulunmamıştır.İzole ÖÇB yaralanması olan hastalarda yapılan TT ve Tİ yöntemlerin sonuçlarının karşılaştırılmasında 2.yılda yapılan Tegner-Lysholm ve IKDC skorlamalarında istatistiksel açıdan anlamlı farklılık bulunmamıştır. Ameliyat sonrası 2. yılda yapılan KSS ve KOOS değerlerinde TT lehine anlamlı farklılık bulunmuştur. (p<0,05). Ayrıca postop 2.yılda bakılan lachman testlerinde Tİ grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır (p=0,014).SONUÇ: Çalışma sonucunda uygun hastalarda otojen hamstring tendon grefti ile artroskopik ön çapraz bağ rekonstrüksiyon erken dönem sonuçlarının her iki grupta da tatminkar olduğu görülmüştür. Tİ yönteminin postop erken dönemlerde daha düşük VAS skorları ile seyretmesi, daha anatomik tünel yerleşimlerine olanak vermesi, kapalı soket tekniğinden dolayı kemik stoğu koruması ve tek tendon grefti kullanılarak rekonstrüksiyona olanak vermesi yöntemin avantajlarıdır. Ancak ideal tekniğin tanımlanması için uzun dönem takipli ve birbirine yakın özellikleri olan daha fazla hasta ile objektif değerlendirme yapılan prospektif randomize çalışmalara ihtiyaç vardır.

OBJECTİVE: The aim of this study to compare the functional results and early-mid phase progression of pain of transtibial and all-in-one methods in ACL reconstructions with different patient groups such as acute, chronic, menisectomied, and without menisectomied using an autogenous hamstring graft.MATERIAL and METHODS: In the Orthopedics and Traumatology Clinic of Maltepe University Faculty of Medicine Hospital, a total of 45 patients who underwent ACL reconstruction, including 22 patients with TT method and 23 patients with TI method, due to ACL rupture between 2014-2019 were included in the study. The diagnosis of ACL rupture was made with the examination and MR images of the patients. Sociodemographic characteristics of all patients (age, BMI, gender), side, cause and mechanism of injury, time between injury and surgery, intraop meniscus pathology, postop stability assessments (lachman, front drawer, pivot-shift tests), preop functional scoring results (IKDC, Tegner-Lysholm, KOOS and CSR knee scores), functional scoring results in the 2nd postoperative year, presence of postop osteoarthritis, preop VAS scores, post-op 2nd week and 2nd year VAS scores were recorded.Statistical analysis was performed using SPSS 20.0 (Statistical Package for Social Sciences) program.RESULTS: No statistically significant difference was found in terms of demographic characteristics of the patients (age, gender, side, mechanism of injury, and time between trauma-surgery). A statistically significant difference was found between postoperative 2nd week VAS values in the T group compared to the TT group, with a lower value in the T group (p = 0.028). There was no significant difference between the two groups in the VAS 2nd year controls (p <0.05). In our study, while comparing the results of TT and TI methods performed in patients with ACL injuries, no significant difference was found in Tegner-Lysholm, IKDC and KOOS scores in the postoperative 2nd year, while a significant difference was found in favor of TT in the CSR scores (p <0.05). In comparing the results of TT and TI methods performed in patients with acute ACL injuries, no significant difference was found in the Tegner-Lysholm and IKDC scores in the postoperative 2nd year, while a significant difference was found in favor of TT in the CSR and KOOS scores (p <0.05). In comparing the results of TT and TI methods performed in patients with chronic anterior cruciate ligament injury, no statistically significant difference was found in Tegner-Lysholm, IKDC, CSR and KOOS scores performed in the second postoperative year. In the comparison of the results of TT and TI methods performed in patients who underwent partial menisectomy in addition to ACL reconstruction, no statistically significant difference was found in the results of TT and TI methods performed in patients with isolated ACL injuries. No statistically significant difference was found in Tegner-Lysholm and IKDC scores in the 2nd year. There was a significant difference in favor of TT in the CSR and KOOS values performed in the second year after the surgery. (P <0.05). In addition, a statistically significant difference was found in favor of the TI group in the lachman tests performed in the 2nd year of postop (p=0.014).CONCLUSION: At the end of the study, early results of autogenous hamstring tendon graft and arthroscopic anterior cruciate ligament reconstruction were found to be satisfactory in both groups. The advantages of the method are that the TI method proceeds with lower VAS scores in the early postoperative period, allows for more anatomical tunnel placement, bone stock protection due to the closed socket technique and allows reconstruction using a single tendon graft. However, in order to define the ideal technique, prospective randomized studies with long-term follow-up and objective evaluation with more patients are needed.