ÇALIŞANLARIN ÖZ YETERLİLİK ALGILARININ MESLEKİ BAĞLILIKLARINA ETKİSİ

Abstract

Bu çalışmanın amacı, doktor ve hemşirelik mesleğini yerine getirmekte olan bireylerin öz yeterlilik algılarının, mesleki bağlılıklarına olan etkisinin incelenmesidir. Çalışmada mesleki bağlılık, üç boyutlu olarak ele alınarak, öz yeterlilik algısının bu üç boyuta olan etkisinin ayrı ayrı incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla Kastamonu'da görev yapmakta olan toplam 288 doktor ve hemşire, çalışmanın örneklemini oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak anketin kullanıldığı bu çalışmada, veri analizinde SPSS 20.0 programı kullanılmıştır. Verilerin frekans, faktör, güvenilirlik, korelasyon ve regresyon analizleri aracılığı ile analiz edildiği bu görgül araştırma sonucunda çalışanların öz yeterlilik algılarının mesleki bağlılık, duygusal bağlılık, devam bağlılığı ve normatif bağlılık üzerinde pozitif ve anlamlı bir etkisi olduğu bulgularına ulaşılmıştır.

The aim of this study is to investigate the effect of self efficacy perceptions of individuals who are performing as doctors and nurse, on their occupational commitment. In this study, occupational commitment was handled as three-dimensional and it was aimed to examine the effect of self efficacy perception on these three dimensions separately. For this purpose, data were collected from 288 doctors and nurses working in Kastamonu. In order to collect data questionnaires were used. For analyses SPSS 20.0 program was used. The collected data were analysed by frequency, factor, reliability, correlation and regression analyses. It has been reached that self efficacy perceptions of employees have a positive and meaningful effect on occupational commitment, affective commitment, continuance commitment and normative commitment.