Pliometrik antrenman metodunun futbol hazırlık döneminde kaleciler üzerindeki etkileri

Abstract

Futbol, birçok kültürü içinde barındırdığı popüler bir spor dalıdır. İzlemesi kolay, oynaması zordur. Yetenek ve bazı motorik, fizyolojik özelliklere sahip olunması ve bu özelliklerin geliştirilebilmesi çok önemlidir. Futbol içerisinde mevkii olarak bakıldığında en farklı ve en zor olanların başında kalecilik gelmektedir. İyi bir kaleci fizik, fizyolojik, psikolojik ve teknik olarak çok iyi seviyede olmak zorundadır. Kaleci olmak için, küçük yaştan itibaren, tüm özelliklerinin aynı doğrultuda gelişimini sürdürmesi gerekmektedir. Bundan dolayı bu çalışmada bu özelliklerin gelişmesine katkı sağlayan pliometrik antrenmanlar U21, U19 ve U17 kaleci gruplarına uygulanmıştır. Hazırlık dönemi öncesi ve sonrasında dikey-yatay sıçrama, otur uzan, 30 m sürat testi ve deri kıvrımı kalınlığı ölçülmüştür. Kalecilere ait performans değerlerinin döneme göre farklılık gösterip göstermediği t testi kullanılarak analiz edilmiştir. Ortaya çıkan anlamlılığın hangi gruplar arasında oluştuğunun tespiti ise Mann-Whitney U testi ile belirlenmiştir. Sonuç olarak, hazırlık dönemi sonrasında tüm kaleci gruplarının gelişim gösterdiği saptanmıştır. Dolayısıyla seçilen antrenman metotlarının kalecilerin gelişimi için uygun olduğu söylenebilir.

Football is a popular sport that is hosted in many cultures. Watching is easy, difficult to play. It is very important to have the ability and some motoric, physiological characteristics and to develop these properties. It can be said that at the positions in football, the most different and hardest ones are goalkeepers. A good goalkeeper must be talented physically, physiologically, psychologically and technically. In order to become a goalkeeper, all characteristics must continue to develop in the same direction from the young age. Therefore, in this study, the pliometric training that provided the development of these features was applied to goalkeeper groups U21, U19 and U17. Before and after the preparation period, vertical-horizontal jump, sitting length, 30 m speed test and skin fold thickness were measured. T test was used to determine differences between performance values according to preparation period. Mann Whitney U test was used to identify which groups had significant differences. As a result, it was determined that all goalkeeper groups showed improvement after the preparation period. Thus, it can be said that selected training methods are suitable for the development of the goalkeepers.