Serebral palsili öğrenciler için düzenlenmiş bir ilkokulda gerçekleştirilen kaynaştırma uygulamasının öğrenci, veli ve öğretmen görüşlerine dayalı olarak incelenmesi

Abstract

Çoğunlukla tam zamanlı kaynaştırma uygulaması şeklinde yapılan kaynaştırmaeğitimi ülkemizde 1983 yılından beri uygulanmaktadır. O tarihten günümüze kaynaştırmaeğitimi uygulamalarının arttığı ancak kaynaştırma modeli girişimlerinin sınırlı kaldığıdikkat çekmektedir. Ülkemizdeki tam zamanlı kaynaştırma dışında uygulanan iki farklıkaynaştırma modeline rastlanmaktadır. Bu modellerin ilki Ankara'da bir işitme engellilerilköğretim okulunun anasınıfında uygulanan tersine kaynaştırma modeli, ikincisi iseSerebral Palsili öğrencilerin eğitimleri için açılan bir okulda uygulanan kaynaştırmaeğitimi modelidir. Bu araştırmanın genel amacı Türkiye'de ilk defa Serebral Palsiliöğrencilerin devam ettiği bir okulda pilot proje olarak geliştirilen kaynaştırma modelininuygulanmasına ilişkin tüm paydaşların görüşlerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusundakaynaştırma eğitimi modeli uygulayan okulda görev yapan sınıf ve alan öğretmenleri,okulda öğrenim gören özel gereksinimli öğrenciler ile normal gelişim gösteren öğrencilerve bu öğrencilerin aileleri ile görüşmeler yapılmıştır. Nitel araştırma yöntemlerindenbetimsel yöntemin kullanıldığı araştırmada veriler görüşmeye dayalı tümevarım analiztekniği ile analiz edilmiştir.Araştırmanın bulguları, uygulanan kaynaştırma eğitimi modelinin olumluçıktılarının ve genel eğitim okullarındaki ya da diğer okullardaki kaynaştırma eğitimiuygulamalarından farklılıklarının olduğunu göstermektedir. Bu araştırmanın bulguları,her ne kadar okulda uygulanan kaynaştırma eğitimi modelinin olumlu çıktılarını vefarklılıklarını ortaya koysa da uygulamada bazı sorunların yaşandığını da göstermiştir.Uygulanan kaynaştırma eğitimi modelinin sorunlarını çözebilmek ve modeli daha etkilihale getirebilmek için öğretmen, öğrenci ve ailelerin önerilerinin dikkate alınmasıgerekmektedir. Nitekim araştırmanın sonuçları eğitim-öğretim süreçleri, fiziksel koşullarve modele ilişkin çözüm önerilerinin olduğunu göstermektedir.

Çoğunlukla tam zamanlı kaynaştırma uygulaması şeklinde yapılan kaynaştırmaeğitimi ülkemizde 1983 yılından beri uygulanmaktadır. O tarihten günümüze kaynaştırmaeğitimi uygulamalarının arttığı ancak kaynaştırma modeli girişimlerinin sınırlı kaldığıdikkat çekmektedir. Ülkemizdeki tam zamanlı kaynaştırma dışında uygulanan iki farklıkaynaştırma modeline rastlanmaktadır. Bu modellerin ilki Ankara'da bir işitme engellilerilköğretim okulunun anasınıfında uygulanan tersine kaynaştırma modeli, ikincisi iseSerebral Palsili öğrencilerin eğitimleri için açılan bir okulda uygulanan kaynaştırmaeğitimi modelidir. Bu araştırmanın genel amacı Türkiye'de ilk defa Serebral Palsiliöğrencilerin devam ettiği bir okulda pilot proje olarak geliştirilen kaynaştırma modelininuygulanmasına ilişkin tüm paydaşların görüşlerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusundakaynaştırma eğitimi modeli uygulayan okulda görev yapan sınıf ve alan öğretmenleri,okulda öğrenim gören özel gereksinimli öğrenciler ile normal gelişim gösteren öğrencilerve bu öğrencilerin aileleri ile görüşmeler yapılmıştır. Nitel araştırma yöntemlerindenbetimsel yöntemin kullanıldığı araştırmada veriler görüşmeye dayalı tümevarım analiztekniği ile analiz edilmiştir.Araştırmanın bulguları, uygulanan kaynaştırma eğitimi modelinin olumluçıktılarının ve genel eğitim okullarındaki ya da diğer okullardaki kaynaştırma eğitimiuygulamalarından farklılıklarının olduğunu göstermektedir. Bu araştırmanın bulguları,her ne kadar okulda uygulanan kaynaştırma eğitimi modelinin olumlu çıktılarını vefarklılıklarını ortaya koysa da uygulamada bazı sorunların yaşandığını da göstermiştir.Uygulanan kaynaştırma eğitimi modelinin sorunlarını çözebilmek ve modeli daha etkilihale getirebilmek için öğretmen, öğrenci ve ailelerin önerilerinin dikkate alınmasıgerekmektedir. Nitekim araştırmanın sonuçları eğitim-öğretim süreçleri, fiziksel koşullarve modele ilişkin çözüm önerilerinin olduğunu göstermektedir.