Vezikoüreteral reflü tanısında floroskopik voiding sistoüretrografi ile voiding ürosonografinin karşılaştırılması

Abstract

VUR mesane içindeki idrarın patolojik olarak üst üriner sisteme geri kaçmasını tanımlar ve genitoüriner sistemin en sık görülen anatomik bozukluğudur. VUR' un toplumda görülme sıklığı yaklaşık %1'dir. İnsidansı yaş küçüldükçe artar. ÜSE tanısı alan çocuklarda ise VUR oram %30-50 arasında değişmektedir. VUR' un çocuklarda hipertansiyon, büyüme gelişme geriliği, böbrek yetersizliği gibi önemli morbidite ve mortalite nedeni olduğu saptanmıştır. Günümüzde VUR tanısı için kullanılan ve altın standart olarak kabul edilen teknik, VCUG'dur. Ancak iyonize radyasyona maruziyet nedeniyle sınırlı kullanımı en önemli dezavatajıdır. Bazı merkezlerde, VUR tanısında rutin kullanıma girmiş olan VUS, iyonize radyasyonun kullanılmadığı görece yeni ve güvenilir alternatif bir tetkiktir. Bu çalışmada VUR açısından tetkik edilen hastalara VCUG ve VUS yöntemleri uygulanmış, VUR varlığının ortaya konmasında her iki yöntemin tutarlılığı değerlendirilmiştir. Çalışma SSK Bakırköy Doğumevi, Kadın ve Çocuk Hastalıkları Eğitim Hastanesi Çocuk Nefroloji polikliniği 'nden takipli 35 ÜSE, altı enürezis, dört VUR, iki prenatal hidronefroz, bir böbrek transplantasyon adayı hasta üzerinde gerçekleştirilmiştir. Tüm böbrek-üreter ünitelerinin VUR açısından değerlendirilmesinde VCUG ile %91,3, VUS ile %73,9 böbrek-üreter ünitesinde VUR saptandı. Her iki yöntemin tutarlılık oranı %73,6 olarak saptanmıştır ve her iki yöntem arasında böbrek-üreter ünitelerinde VUR saptanması açısından istatistiksel anlamlı fark olmadığı gösterilmiştir. Renal pelvise ulaşan reflü vakalarını değerlendirmek amacıyla grade I VUR vakaları çalışma dışı bırakıldığında ise her iki yöntemin tutarlılık oranı %87,6'ya yükselmiştir. Yine yöntemler arasında böbrek-üreter ünitelerinde VUR saptanması açısından istatistiksel anlamlı fark olmadığı gözlenmiştir. Toplam 48 hastanın 93 böbrek-üreter ünitesindeki VUR tarama sonuçlan incelendiğinde 23 böbrek-üreter ünitesinde (%24,7) VUR saptandı. VUS tetkikinin 53duyarlılığı %73,9; özgüllüğü %100; yanlış negatif oranı %26,1; yanlış pozitif oranı %0; pozitif önerme değeri %100; negatif önerme değeri %92,1 olarak saptandı. VUS sonuçlan ile gerçek sonuçlar arasında istatistiksel anlamlı fark bulunmadı. Sonuç olarak VCUG, VUR tanısında yaygın olarak kullanılan ve altın standart kabul edilen bir tetkiktir. Bu tetkikin görece yüksek gonadal radyoaktivite ve intermitan görüntü alınabilmesi en önemli dezavantajlarıdır. Radyasyona maruziyeti azaltmak için alternatif yöntem olarak VUS geliştirilmiştir. VUS 'un VUR tanısında yüksek tanı değeri gösterilmiştir ve önceden tanı almış özellikle yüksek grade reflü hastalarının takibinde, antireflü cerrahinin değerlendirilmesinde VCUG ve RNC'nin yerine kullanılabilir. Ayrıca primer olarak kız çocuklarında, yüksek risk gruplarında tarama prosedürü olarak önerilebilir. 54