Hipertiroidizim nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan hastaların uzun dönem sonuçları

Abstract

Hipertiroidizmde kısa sürede va kalıcı bir şekilde tedavinin sağlanması ve de düşük morbidite ve mortalite oranlarına sahip olmasından dolayı cerrahi altın standart olarak kabul edilmektedir. Bununla birlikte cerrahi tedavi genişliği ve uygulanan teknikler konusunda görüş birliği yoktur. Bu çalışmada 10 yıllık bir dönemde hipertiroidizim sebebi ile kliniğimizde cerrahi tedavi uygulanan hastaların erken ve geç dönem komplikasyon oranları ile geç dönem tedavi sonuçlarının literatür bilgileri eşliğinde tartışılması amaçlandı.Hastalar ve YöntemlerBu çalışmada Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi 4. Genel Cerrahi Kliniği'nde Ocak 1994-Haziran 2004 yılları arasında hipertiroidi sebebiyle cerrahi tedavi uygulanmış 145 hastanın demografik verileri, ameliyat öncesi hormonal durumu, ameliyat öncesi tanı, ameliyat yöntemleri, histopatolojik tanı ile ameliyat sonrası erken ve geç dönem komplikasyonları değerlendirildi. Tüm veriler kliniğimize ait `Benign ve Malign Tiroid Hastalıkları Hasta Takip Formu'na` kaydedildi. Tekli değişken analizleri için Ki-kare testi kullanıldı. Ortalama değerlerin karşılaştırılmasında Student-t testi kullanıldı. Cutt-off değerlerinin belirlenmesi log curve analizi ile sağlandı. İstatistiksel analizlerde 'SPSS for Windows 10.0' bilgisayar proğramı kullanıldı. P<0.05 değeriistatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.BulgularHastalarımızın ortalama yaşları 42 (10-72), Kadın/Erkek oranı 5 olarak bulundu. Hastaların temel yakınmaları arasında hipertiroidi klinik bulguları ön planda idi, yakınmaların başlaması ile kliniğimize başvuru arasındaki geçen ortalama süre 42 ay idi. Hastaların %87.6'ı (127 hasta) tıbbi tedavi veya ameliyat öncesi ötiroidi halin sağlanabilmesi için ortalama 10.4 ay (1-120 ay) anitiroid ilaç tedavisi alırken %12.4'ü hiç antitiroid ilaç kullanmadı. Cerrahitedavi yöntemi olarak 52 hastada bilateral subtotal tiroidektomi (BST), 44 hastada total tiroidektomi, 35 hastada bir tarafa total diğer tarafa subtotal tiroidektomi (Hurtley, Dunhill Prosedürü), 14 hastada lobektomi ameliyatları uygulandı. Nihayi patolojik inceleme sonuçlarına malignite oranı %5.5 olarak tespit edildi. Perioperatif komplikasyon oranımız (erken dönem) %34'dür. 34 hastada (%23.4) hipokalsemi, 16 hastada (%11) tek taraflı vokal kord disfonksiyonu, 9 hastada (%6.2) kanama ve 1 hastada (% 0.7)bilateral vokal kord disfonksiyonu tespit edildi. Serimizde kalıcı morbidite oranı %13, mortalite oranımız %0.7'dir. Kalıcı komplikasyon olarak hipoparatiroidizm %4.1, rekürren sinir yaralanması %3.2(risk altındaki sinir sayısına oranla), nüks hipertiroidizm %4.1 oranında gözlendi.. Kalıcı hipoparatiridizm gelişmesi üzerine etkili risk faktörlerinin tek değişkenli analizinde sadece cerrahi 65genişlik anlamlı olarak bulundu (P=0.028). Bası bulgularının olması geçici rekürren laringeal sinir yaralanmalarında, erkek cinsiyet ve preoperatif dönemde bası bulgularının olması ise kalıcı sinir yaralanmalarında riski artıran faktörler olarak tespit edildi. Nüks oranımız %4.1 ortalama nüks süresi 62.8 ay idi. Nüks tespit edilen tüm olgular subtotal tiroidektomi yapılangurupata idi. Subtotal tiroidektomi gurubunda nüks oranı %11' dir. Subtotal tiroidektomi yapılan 52 hastadan 23'ü cerrahi tedaviye bağlı hipotiroidizm tablosu içinde idi. Subtotal tiroidektomide hipotiroidizme sebep olan reminant doku miktarı için referans değer 4.5 gr olarak tespit edildi.