Acil Tıp Kliniğine Senkop veya Near-Senkop şikâyeti ile Başvuran Hastalarda Kardiyak Etiyolojinin Erken Tanısında H-FABP'nin Değerliliği

Abstract

7. ÖZETAcil Tıp Kliniğine Senkop veya Near-Senkop ġikâyeti ile BaĢvuran Hastalarda Kardiyak Etiyolojinin Erken TanısındaH-FABP'nin DeğerliliğiAmaç: Senkop acil servise (AS) sık bir başvuru nedenidir. Çeşitli kaynaklarda başvuru insidansı değişmekle birlikte hemen hemen birbirine yakın oranlardadır ve tüm AS başvurularının %1-3'ünden ve hastane yatışlarının %-2- 6'sından sorumludur. Senkop şikayeti ile karşı karşıya kalan acil tıp doktorunun en önemli görevi senkopun kardiyak kökenli olup olmadığını araştırmaktır. Senkop şikayeti ile AS'ye başvuran hastalarda kardiyak riskin belirlenmesinde EGSYS-M gibi bazı risk skorlama sistemleri ve günümüzde rutin olarak çalışılan kardiyak enzimler ile seri EKG takipleri, senkopa sebep olabilecek akut koroner sendrom (AKS) varlığını araştırmada kullanılmaktadır. Ancak pozitifleşme ve pik süreleri düşünüldüğünde tanıda gecikme ve hastaların acil serviste kalış sürelerinin uzaması söz konusudur. H-FABP çok erken dönemde pozitifleşmesi dolayısıyla erken tanı koymada etkin olması sayesinde pek çok merkezde rutin olarak kullanılan bir markerdir. Biz çalışmamızda senkop veya near-senkop şikayeti ile acil servisimize başvuran hastalarda senkopun kardiyak kökeni olup olmadığını araştırırken H- FABP'in değerliliğini saptamayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: Çalışmada 01.09.2010-01.01.2011 tarihleri arasında Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi (ANEAH) AS'ne senkop veya near- senkop şikayeti ile başvuran 18 yaş üstü ardışık 100 hasta değerlendirildi. Bu şikayetle 4 saat içinde AS'e başvuran hastaların parmak ucu kanı H-FABP kiti ile çalışıldı. Hikaye ve fizik muayene notları standardize edilmiş formlara kayıt edildi. Tüm hastalardan rutin olarak serum elektrolitleri, tam kan, kardiyak enzimler, bayan hastalarda insan koryonik gonodotropin-ß (ß-Hcg) için kan örnekleri alındı ve 12 derivasyonlu standart EKG'leri çekildi. Hastalar kardiyak senkop riski açısından değerlendirilirken EGSYS skorlama sistemi kullanıldı; hepsine 12 saat boyunca kardiyak monitorizasyon, rutin troponin ve EKG takipleri ve acil şartlarında EKO yapıldı.Bulgular: Kardiyak senkop tanısı konan hastaların %59,1'inde HFABP test sonucu pozitifken %40,9'unda test sonucu negatifti. Bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,001). Kardiyak tip senkop görülen hastalarda, görülmeyen hastalara göre 12,64 kat daha fazla H-FABP sonucu pozitif bulundu. H-FABP test sonucu pozitif olan hastaların %61,9'unda (PPV) kardiyak senkop görülürken, H-FABP test sonucu negatif olan hastaların %88,6'sında (NPV) kardiyak senkop görülmedi. Ayrıca H-FABP test sonucu pozitif olan hastalarda, H-FABP test sonucu negatif olan hastalara göre 13 kat daha fazla kardiyak senkop görüldü. Ancak H-FABP, Troponin geliş ve Troponin 12. saat değişkenlerinin kardiyak senkopu tahmin edebilme olasılıkları karşılaştırıldığında hiçbirinin senkop tahmininde diğerinden daha iyi olmadığı gözlendi. Bununla birlikte senkop şikayeti ile gelen hastalarda H-FABP ve troponinin birlikte kullanılmasıyla ortaya çıkan değişkenin tanı performansı H- FABP'nin yalnız başına kullanıldığı değişkenden daha iyiydi.

8. ABSTRACTThe Valence of H-Fabp In Early Diagnosis of Cardiac Ethiology in Patients Who Were Admitted to Ankara Numune Training and Research Hospital Due to Syncope or Near-SyncopeIntroduction and Aim: Syncope is the most common reason for admittance to emergency service (ER). Although various sources report different admission incidences, incidence rates are quite similar. Syncope constitutes 1-3% of all admissions to ER and 2-6% of all hospital admissions. The most critical duty of an emergency medicine doctor is to investigate whether it is syncope of cardiac origin. To determine cardiac risk in patients who were admitted to the ER due to syncope, certain risk scoring systems like EGSYS-M, serial ECG follow-ups and cardiac enzymes which are routinely studied are currently used to investigate the presence of acute coronary syndrome (ACS) which might cause syncope. However, considering positivity and peak times, delayed diagnosis and prolonged stay in the emergency service might be the case. H-FABP is a marker which is routinely used in many centers due to its effectiveness in early diagnosis related to early positivity. In this study we tried to determine the valence of H-FABP while investigating whether the syncope is of cardiac origin in the patients who were admitted to our emergency service due to syncope or near-syncope.Method: A total of 100 consecutive patients over the age of 18 who were admitted to the emergency service of Ankara Numune Training and Research Hospital (ANTRH) due to syncope or near-syncope were evaluated in the study. Fingertip blood collected from the patients who were admitted to ER due to syncope or near-syncope within 4 hours was analyzed using H-FABP kit. Patient histories and physical examination notes were recorded on standardized forms. Blood samples were collected from all patients for serum electrolyte, full blood, cardiac enzymes and for chorionic gonadotropin-ß (ß-Hcg) from female patients and standard 12-lead ECG were taken. EGSYS scoring system was used to evaluate the patients in terms of cardiac syncope risk. All of the patients underwent cardiac motorization, routine troponin for 12 hours and ECG follow-ups and ECHO under emergency conditions.Findings: H-FABP test result was positive in 59.1% and negative in 40.9% of the patients who were diagnosed with cardiac syncope. This difference was statistically significant (p<0,001). When compared to the patients with no cardiac- type syncope, positive H-FABP result was 12.64 times higher in patients with cardiac-type syncope. Cardiac syncope was observed in 61.9% of the patients (PPV) whose H-FABP test results were positive. On the other hand, no cardiac syncope was observed in 88.6% of the patients (NPV) whose H-FABP test results were negative. In addition, when compared to H-FABP negative patients, cardiac syncope was 13 times higher in H-FABP positive patients. There was a statistically significant difference between EGSYS-M ≥3 and H-FABP positive patients and EGSYS-M ≥3 and H-FABP negative patients (p<0.05). Similarly, the probability of no cardiac syncope in EGSYS-M<3 and H-FABP negative patients was found to be high (90.7%). It was concluded that H-FABP can be used for predicting short and long term clinical end and it can be used as a parameter of risk scoring systems. However, comparison of prediction likelihood of H-FABP, troponin income and troponin at 12th hour variables revealed that none of these were superior to each other in predicting syncope. On the other hand, the variable which was obtained when H- FABP and troponin were used in combination in patients who were admitted due to syncope had a better diagnostic performance than troponin and H-FABP alone.