Deneysel kafa travması modelinde mannitol ve hipertonik salin solüsyonlarının intrakraniyal hipertansiyon ve elektroensefalografi üzerine etkisinin karşılaştırılması

Abstract

7. ÖZET Biz bu deneysel çalışmada kafa travması oluşturulan deneklere %20 mannitol, %3'lük ve %7'lik hipertonik şalin (HS) solüsyonlan uygulayarak, bu ajanların hemodinamik parametrelere, intrakraniyal basınca (1KB) ve elektroensefalografi (EEG) üzerine etkilerini inceleyerek karşılaştırmayı amaçladık. Çalışmamızda 3000-3500 gram arasında değişen 40 adet Yeni Zellanda tipi tavşan kullanıldı. Tüm tavşanlara intramusküler (i.m.) 15mg/kg xylazine HC1 ve 35mg/kg ketamine HC1 ile anestezi verildi. Bütün denekler çalışma süresince spontan solunumda muhafaza edildi. Tavşanlara yüksek hızlı drill ile pariyetal bölgede bilateral kraniotomi açıldı. Standart kafa travması 10 gram ağırlığındaki bir bilyenin, 80 cm uzunluğundaki bir klavuz tüp içinden sağ kraniotomi bölgesine düşürülmesi ile gerçekleştirildi. Her grupta 10 tavşan olacak şekilde rastgele 4 gruba ayrılan deneklerden I.gruba herhangi bir tedavi uygulanmazken, Il.gruba 1 gr/kg %20'lik mannitol, IILgruba 5.4 mL/kg %3'lük HS, ve IV.gruba 2.2 mL/kg %7'lik HS eşdeğer osmolar yükte intravenöz (i.v.) olarak uygulandı. Bütün grupların sistolik(SAB), diyastolik (DAB) ve ortalama (OAB) arter basınçları, kalp atım hızlan (KAH) ve serebral perfüzyon basınçları (SPB); travmadan önce (bazal) ve travmadan 1 saat sonraya kadar onar dakikalık aralıklarla kaydedildi. Deneklerin hepsinden travmadan önce, travmadan 5 ve 60 dakika sonra EEG kayıtlan alınarak 6 dereceli bir skala ile puanlandınldı. Çalışmanın sonunda denekler yüksek doz pentotal ile sakrifiye edildi. 1KB, bütün gruplarda travmadan 10 dakika sonra travma öncesine göre anlamlı olarak yükseldi (p<0.05). Mannitol, %3'lük ve %7'lik HS solüsyonlan İKB'daki bu yükselmeyi çalışmanın sonunda anlamlı olarak düşürdü (p<0.05). Fakat 1KB değerleri çalışma boyunca mannitol ve %7'lik HS gruplarında, kontrol ve %3'lük HS gruplanna göre daha düşük seyretti (p<0.05). Çalışma süresince SPB, %7'lik HS solüsyonuyla diğer tedavi yöntemlerine göre daha iyi korundu. Çalışmamızda EEG skorlan tüm gruplarda travmadan hemen sonra anlamlı olarak düştü (p<0.05). Çalışma sonunda ise travma öncesi EEG skorlanyla karşılaştırıldığında; kontrol ve mannitol gruplarında anlamlı olarak düşük tespit edilirken (p<0.05), %3'lük ve %7'lik HS gruplarında anlamlı farka rastlanmadı (p>0.05). SAB, DAB,OAB ve KAH bütün gruplarda travmadan sonra anlamlı olarak yükseldi (p<0.05). Çalışmamızın sonunda kontrol ve HS gruplarında SAB,DAB ve OAB değerleritravma öncesi bazal değerlere benzer iken sadece mannitol grubunda bu değerler anlamlı olarak düşük tespit edildi (p<0.05). Sonuç olarak çalışmamız; kafa travmasının erken döneminde %7'lik hipertonik şalin solüsyonunun intrakraniyal hipertansiyonun tedavisinde mannitol kadar etkili olduğunu, ayrıca mannitole göre SPB ve hemodinamik parametreleri daha iyi koruduğunu ve travmaya bağlı gelişen EEG anormalliklerini daha iyi düzelttiğini göstermiştir.

8.SUMMARY In this study we aimed to compare the effects of 20 % mannitol, 3 % and 7 % hypertonic saline (HS) on hemodynamic parameters, intracranial pressure (ICP) and electroencephalography (EEG) in experimental head injury. A total of 40 New Zealand type rabbits weighing approximately 3000-3500 gr. were used in the experiment. All the rabbits were anesthetized with xylazine HC1 15 mg/kg and ketamine HC1 35 mg/kg intramuscularly (i.m.). Spontaneous breathing was maintained throughout the entire experiment. Bilaterial craniotomy was carried out by using a high-speed drill and rongeurs in the parietal region. Standart head traumas was applied by dropping a constant weight of 10 grams to the right craniotomy area from a height of 80 cm through a stainless steel guide tube kept perpendicular to the surface of the brain. The rabbits were randomly divided into four groups. In group I rabbits were observed untreated for one hour following the head trauma, in group II 1 gr/kg 20 % mannitol, in group III 5,4 ml/kg 3 % HS and in group IV 2,2 ml/kg 7 % HS was administered to achieve similar osmolar load. The systolic (SAP), diastolic (DAP) and mean arterial pressures (MAP), heart rate (HR) and cerebral perfussion pressure (CPP) were recorded before the head trauma (basic) and each ten minutes there after. EEG tracings were recorded from all subjects before trauma, 5 and 60 minutes after trauma; and were evaluated with 6 point scale. The subjects were sacrificed with high dose penthotal at the end of the experiment. The ICP increased in all groups 10 minutes after the trauma when compared to pretrauma values (p<0.05). Mannitol, 3 % and 7 % HS solutions significantly decreased this increase the end of study (p<0.05). But the ICP values of mannitol and 7 % HS groups after trauma were lower than control and 3 % HS groups (p<0.05). CPP was preserved better than other groups with 7 % HS solution throught the study. The EEG scores decreased significantly after trauma immediately in all groups (p<0.05). When the EEG scores at the end of the study were compared with pretrauma scores, the control and mannitol groups showed lower scores (p<0.05), but 3 % and 7 % HS groups had similar posttrauma EEG scores with pretrauma scores (p>0.05). The SAP, DAP, MAP and heart rates increased significantly after trauma (p<0.05). While the SAP, DAP and MAP values of control and HS groups at the end of the study were similar to basic values, these values were significantly lower in the mannitol group (p<0.05).In conclusion, our study has shown that when used in intracranial hypertension treatment, 7 % HS solution is as effective as mannitol, and preserves CPP and hemodynamic parameters, and normalizes traumatic EEG abnormalities better than mannitol.