Güvenceli esneklik ve istihdam ilişkisi: Türkiye uygulamaları

Abstract

Günümüzde küreselleşme süreci, tüm ülkelerin ekonomik ve sosyal yapısını değiştiren üretim ve yönetim yöntemlerinin, teknolojik gelişmenin, uluslararası rekabetin, üretim, dağıtım ve sermaye akışlarındaki değişikliklerin gelişmesine ve değişmesine yol açmıştır. Tüm değişikliklerin gerektirdiği gibi, ekonomik ve sosyal yapıların kalitesindeki ve içeriğindeki değişiklikler de yasal ve kurumsal düzenlemelerde yenilik gerektirir. Küreselleşme sürecinde meydana gelen ekonomik ve sosyal değişiklikler, işgücü piyasasında esnek istihdam biçimlerini ortaya çıkarmıştır. Ancak, esnek istihdam biçimlerinin çalışanlar üzerindeki olumsuz etkilerini ortadan kaldırmak için güvence koşullarını da içeren önlemler alınması gerekmektedir. İşgücü piyasasındaki a-tipik istihdam modellerindeki artış, istihdamın kutuplaşması, işsizlikteki artış, istihdam sektörünün dağılımındaki değişiklikler ve mesleki yapıdaki değişiklikler nedeniyle bu yapı ortaya çıkmıştır. Her ülkenin ekonomik ve sosyal yapıları birbirinden farklı olduğundan, güvenceli esneklik uygulamaları açısından alınacak önlemler de farklıdır. Ancak, Avrupa Birliği üye ülkelerin güvenceli esnekliğini sağlamak için dört unsurdan oluşan bir yol haritası geliştirmiştir. Bu bağlamda, AB üye ülkeleri ve Türkiye'de güvenceli esneklik kavramları üzerine yapılan araştırmalar, bu kavramların gelişimini ve çeşitli politikaların benimsenmesiyle ulusal düzeyde uygulanmasını göstermektedir.

Today, the globalization process has led to the development and change of production and management methods, technological development and international competition, changes in production, distribution and capital flows, which have changed the economic and social structure of all countries. As with all changes, changes in the quality and content of economic and social structures require innovation in legal and institutional arrangements. Economic and social changes in the globalization process have revealed flexible forms of employment in the labor market. However, in order to eliminate the negative effects of flexible forms of employment on employees, measures should be taken, including the conditions of assurance. This structure emerged due to the increase in the a-typical employment models in the labor market, the polarization of employment, the increase in unemployment, changes in the distribution of the employment sector and changes in the professional structure. Since the economic and social structures of each country are different, the measures to be taken in terms of safe flexibility practices are also different. However, the European Union has developed a four-point roadmap to ensure the safe flexibility of the member states. In this context, the EU member states and research on the flexicurity concept in Turkey, shows the development of these concepts and their implementation at national level through the adoption of various policies.