The relationships between pregnancy-related worries, childhood maltreatment history and HPA-axis activity in pregnant women

Abstract

Çocukluk istismarı (Çİ) diğer prenatal faktörlerle birlikte prenatal stres reaktivitesini, Hipotalamik-Hipofiz-Adrenal (HPA)- eksen gibi sistemleri etkilediği bilinmektedir. Bu bağlamda, gebeliğe ilişkin endişelerin (GİE), genel durumluk kaygıya (GDK) göre anne sıkıntılarını daha iyi açıklayabileceği ileri sürülmektedir. Bu çalışma Çİ'nin doğum öncesi HPA-ekseni doğum öncesi HPA-ekseni aktivasyonuyla nasıl ilişkili olduğunu ve bu ilişkinin GİE'den etkilenip etkilenmediğini araştırmaktadır. Çİ'nin GİE'nin aracılığı ile doğum öncesi HPA-ekseni aktivitesini etkileyeceği, artan Çİ'nin artan GİE'yi tahmin edeceği varsayılmaktadır. Çİ, GİE'yi yordamadığı taktirde Çİ ve HPA-ekseni ilişkisi üzerinde GİE'nin düzenleyici bir etkisi olacağı varsayılmaktadır. Çalışmaya BABIP kohortundan ikinci trimesterinde olan (M = 31.80, SD = 3.72) 77 hamile kadın katıldı. Çİ, GİE ve GDK sırasıyla Çocukluk Çağı Travma Anketi, Cambdrige Endişe Ölçeği ve Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri-Durum Formu ile değerlendirildi. HPA-ekseni aktivasyonu tükürükten uyanma kortizolü, uyanıştaki kortizol tepkisi (UKT) ve günlük kortizol eğrisi (GKE) olarak iki gün boyunca ölçüldü. Sonuçlar GİE'nin Çİ ve HPA-ekseni aktivitesi arasındaki ilişkide aracılık etmediği, ancak düzenleyici bir etkiye sahip olduğunu gösterdi. Çİ, GİE'si yüksek olan kadınlarda düşük GİE'li kadınlara kıyasla daha düşük uyanma kortizolü, yüksek UKT ve daha az dik GKE ile ilişkili olduğu bulundu. GİE iel gözlenen bu düzenleyici etki, GDK ile gözlemlenmemiştir. Bu bulgular, GİE'nin Çİ ve prenatal HPA ekseni aktivitesi ilişkisi üzerindeki etkisinin GDK'dan daha belirgin bir rolü olabileceğini düşündürmektedir. Gelecekteki çalışmalar, özellikle anne ve bebek sağlığını desteklemek için Çİ tarihçesi olan risk altındaki gruplarda hamilelik sırasında görülen GİE'yi önleme ve müdahale programları geliştirmeye odaklanabilir.

Childhood maltreatment (CM) influences prenatal stress reactivity, such as the Hypothalamic-Pituitary-Adrenal (HPA)-axis, and maternal mood with other prenatal factors. Specifically, pregnancy-related worries (PRW) alter maternal mood and suggested be better predictors of maternal distress than general state anxiety (GSA). Present study investigates how CM is related to prenatal HPA-axis activity and whether this relationship is influenced by PRW. It is hypothesized that CM would predict prenatal HPA-axis activity through mediation by PRW, where CM increases PRW which alters HPA-axis; if not, PRW would moderate that relationship where CM predicts HPA-axis in relation to PRW. Participants were 77 pregnant women in their second-trimester (M = 31.80, (SD = 3.72) participating in the BABIP birth cohort from Istanbul, Turkey. CM, PRW, and GSA were assessed by Childhood Trauma Questionnaire, Cambridge Worry Scale, and State Anxiety Inventory-State Form, respectively. HPA-axis activity was measured from saliva as awakening cortisol, cortisol awakening response (CAR), and diurnal slope of cortisol (DS) across two days. Results showed that PRW did not mediate, but moderated the relationship between CM and HPA-axis. CM was associated with lower awakening cortisol, heightened CAR, and blunted DS in women with high PRW compared to women with low PRW. Unlike PRW, GSA did not moderate this relationship. These findings suggest PRW may have a more prominent role than GSA in exacerbating the impact of CM on prenatal HPA-axis. Future studies may focus on developing prevention and intervention programs towards PRW, particularly in at-risk groups like women with CM history to support maternal and infant health.