An alternative approach to the conservation of the spirit of place: Art installation

Abstract

İşlevini kaybetmiş kültür mirası yapılarının korunabilmeleri için kullanılmaları gerekmektedir. Koruma kuramının genel ilkelerine göre işlevini kaybetmiş bu yapıların öncelikle özgün işlevleri ile mümkün değil ise yakın bir işlev ile işlevlendirilmesi uygundur. Fakat özgün ya da yakın işlev ile işlevlendirmek her zaman olanaklı olamamaktadır. Bu durumda korunması gerekli kültür varlıklarına çağdaş yaşamın gerekliliklerine uygun yeni işlevler verilmesi zorunluluğu ortaya çıkmaktadır. Yapıların modern yaşamın gereksinimlerini karşılayabilmesi için, yeni işlev beraberinde çağdaş müdahalelerin de uygulanması gerekmektedir. Fakat bu müdahaleler, bazı durumlarda yapının somut ve somut olmayan değerlerine geri dönüşü olmayan hasarlar verebilmektedir. Yapıların taşıdığı somut değerleri korumak ilkesel kararlar ışığında daha tanımlı ve kolay iken, `yerin ruhu` gibi soyut değerleri koruyabilmek hala güncel koruma tartışmalarından biridir. Bu çalışmanın amacı, işlevini kaybetmiş kültür mirası yapıların somut ve somut olmayan değerlerinin korunmasında, alternatif bir müdahale yöntemi olarak enstalasyonları analiz etmektir. Bu kapsamda öncellikle koruma kuramının ilkesel kararları gözden geçirilerek yeniden işlevlendirilen yapılarda uygulanan çağdaş müdahale yöntemleri incelenmiş ve bu örneklerin koruma kuramına uygunluğu ve yerin ruhunun korunması konusundaki başarısı değerlendirilmiştir. Çağdaş sanatın bir türü olan enstalasyonlar, mekân ile ilişki kurmalarıve konumlandırıldıkları yapıya zarar vermemeleri sebebiyle alternatif bir çağdaş müdahale yöntemidir. Yapılara sanat aracılığı ile müdahale etmek, koruma kuramının düşünsel gelişiminin her aşamasında vurgulanan disiplinler arası katılıma örnek teşkil etmektedir. Bu kapsamda sonrasında enstalasyonların, yerin ruhunu korumasına katkılarının anlaşılması için bu ilkesel kararlar işlevsel, fiziksel ve kültürel sürdürülebilirlik başlıkları altında toplanmıştır. Dünya ve Türkiye'den seçilen kültür mirası yapılarının ev sahipliği yaptığı enstalasyon örnekleri, bu kararlar üzerinden değerlendirilmiş, enstalasyonların yerin ruhunu korunmasına olan katkıları analiz edilmiştir. Sonuç olarak, kültür mirası yapılarının ev sahipliği yaptığı enstalasyonların hem somut değerlerin, hem de yerin ruhunun korunması ve sürdürülmesine katkıda bulunduğu tespit edilmiştir.Anahtar Kelimeler: koruma kuramı, enstalasyon, çağdaş müdahale, yerin ruhu, kültürel sürdürülebilirlik

Cultural heritage buildings that have lost their function must be used for their conservation. According to the general principles of the conservation theory, it is appropriate to re-functionalise these buildings with a similar function if their original use is futile. However, it is not always possible to operate with the original or a close function. In this case, it is a necessity to re-functionalise the cultural buildings to be protected in accordance with the requirements of modern life. In order for the buildings to meet these requirements, new interventions should be applied along with the new function. However, these interventions can, in some cases, cause irreversible damage to the tangible and intangible values of the building. While conserving the tangible values of the building is more defined and easier, in the light of the principle decisions, preserving intangible values such as the spirit of place is still one of the current conservation debates.The aim of this study is to analyze installation as an alternative intervention method for conserving the tangible and intangible values of cultural heritage buildings with lost function. In this context, firstly, the conservation theory's principle decisions were reviewed and contemporary intervention methods applied in re-functionalized buildings were examined. Additionally,these interventions' suitability to the conservation theory and their success in conserving the spirit of place were evaluated. Installation, which is a form of contemporary art, is an alternative method of contemporary intervention due to its relationship with place, and not damaging the building in which it is located. Intervention of structures through art is an example of interdisciplinary participation highlighted at every stage of the conservation theory's intellectual development.An international literature review has been conducted to understand the contribution of installations to the conservation of the spirit of place. The principle decisions were gathered in a table, under the titles of functional, physical and cultural sustainability. Selected examples of cultural heritage buildings and their installations from around the world and Turkey were evaluated through these decisions. In the evaluation, the contribution of installations to the conservation of the spirit of place was analyzed. As a result, it was found that the installations hosted by cultural heritage buildings contributed to the conservation and maintenance of both tangible values and the spirit of place.Key Words: the conservation theory, installation, contemporary intervention, the spirit of place, cultural sustainability