Akomodatif ezotropya olgularında binoküler görmeyi etkileyen faktörler

Abstract

Bu çalışmada akomodatif ezotropya olgularında tedavi sonrası elde edilen binoküler görsel fonksiyonların üzerinde hangi faktörlerin etkili olduğu araştırılmıştır. Kliniğimize başvurmuş ve akomodatif ezotropya tanısı almış olan 139 olgu retrospektif olarak değerlendirilmiş ve ilk başvuru yaşı 12 yaş altında olan ve izlem süresi 6 ayın üzerinde bulunan 107 olgu çalışma kapsamına alınarak prospektif olarak izlenmiştir. Tedavi başarısını etkileyen risk faktörleri, kaymanın başlama yaşı, kayma başlangıcı ile doktora gitme ve gözlük kullanımı arasında geçen süre, kaymanın başlangıç miktarı, hipermetropik refraktif değer, anizometropinin varlığı ve yüksek AK/A oranının varlığı olarak incelenmiş ve bu risk faktörlerinin son muayenede elde edilen füzyon, stereopsis düzeyi ve ambliyopi oranı üzerine etkileri araştırılmıştır. Olguların % 26.1'inde anizometropinin akomodatif ezotropyaya eşlik ettiği saptanmıştır. Anizometropisi olan ve olmayan gruplar karşılaştırıldığında binoküler görsel sonucun gruplar arasında farklı olmadığı görülmüştür. Anizometropi olan olgularda literatürde vurgulanan şekilde düşük hipermetropi değil, anizometropik olmayan olgulara göre daha yüksek hipermetropik değerler gözlemlenmiştir. Anizometropi sadece beklenildiği şekilde ilk başvuruda ambliyopi oranını arttırmakta ancak etkin bir tedavi ile anizometropik akomodatif ezotropya grubunda anizometropik olmayan olgularla benzer tedavi sonuçları elde edilmektedir. Kaymanın başlama zamanı ve kaymanın başlaması ile tedavinin başlanması arasındaki sürenin elde edilen binoküler sonuçta rolü bulunmamıştır. İnfantil akomodatif ezotropya olgularında sonuç füzyon ve stereopsis oranı klinik olarak daha düşük bulunmakla birlikte istatistiksel olarak anlamlı değildir. Camsız yakın kayma miktarının elde edilen binoküler sonuçlar üzerinde anlamlı bir etkisi bulunmazken, camsız uzak kayma miktarının sadece son muayenedeki ambliyopi oranına etkisi saptanmıştır.Anahtar kelimeler: Akomodatif ezotropya, binoküler görme fonksiyonu, risk faktörleri

In this study various risk factors were evaluated for the development and maintenence of binocular sensory function after successful alignment of accommodative esotropia. Retrospective analysis revealed 139 patients diagnosed as accommodative esotropia and within this group 107 patients with a follow-up of 6 months and longer and age younger than 12 years at the initial visit were identified and included in the study. Clinical factors examined as possible risk factors associated with abnormal binocular vision outcome included age of onset, duration of eye misalignment, amount of deviation without correction, high hyperopia, anisometropia and high accommodative convergence to accommodation (AC/A) relationship. Anisometropia was identified in 26.1% of the participants. However among the clinical factors studied anisometropia was not found to pose a significant risk for abnormal binocular vision. Patients with anisometropia did not display lower overall hyperopia as suggested in the literature, but on the contrary revealed higher amount of hyperopic refractive error than the non-anisometropic group. Initially as anticipated amblyopia was more frequent in the anisometropic accommodative esotropia group. However considering the final binocular visual outcome the two groups were not significantly different with each other. The age of onset of deviation and the time interval between onset of deviation and initiation of treatment did not show to have any impact on the final binocular outcome. Infantile onset accommodative esotropia patients achieved less improved final sensory fusion and stereoacuity than the typical onset group, however this result was not statistically significant. Amount of near deviation without correction had no significant effect on sensorial outcome but uncorrected distance deviation was found to have an effect on final presence of amblyopia.